This week, I thought it might be useful if I respond to a few frequently asked questions from the National People’s Power, regarding the ongoing political crisis. 1. Will you support the No Confidence Motions (NCMs) submitted by the Samagi Jana Balawegaya (SJB)? The SJB, at the time of writing this article, has submitted two […]
This week, I thought it might be useful if I respond to a few frequently asked questions from the National People’s Power, regarding the ongoing political crisis.
1. Will you support the No Confidence Motions (NCMs) submitted by the Samagi Jana Balawegaya (SJB)?
The SJB, at the time of writing this article, has submitted two NCMs to the Speaker. One against the Prime Minister and the Government and the other against the President. While the Speaker has agreed to place the NCM against the Government in the Order Paper, he has sought advice from the Attorney General regarding the NCM against the President. As far as the NPP is concerned, there is no doubt that both must be taken up in Parliament.
If the NCM against the PM and the Government is passed, they must resign and the President must appoint a new PM who in his view has the confidence of Parliament. If the no-confidence motion against the President passes, he can still argue that it does not have any impact on his position. Arguably, when Parliament passes a no-confidence motion against the President, whatever the constitutional arguments, morally and ethically he has no right to continue in office.
However, the issue is not whether the NPP will support these motions or not – we have only three votes. It is by no means certain if the so-called ‘independent group’ (SLFP breakaways from the SLPP and other partners of the SLPP coalition) that till recently was part of the Government, will support these two motions. They have consistently taken the position that they want a new PM and Cabinet, but at no point have they asked for the President’s resignation.
Many of the members of the ‘Independent Group’ have been disgruntled with the Government for the past several months because they did not have influence and power within the Government, even though some of them were members of the Cabinet. They were consistently side-lined in the decision-making process and systematically ignored by the President. It is clear that at least some in the Independent Group are now using the public protests to negotiate a better deal for themselves with the Government. The idea of the National Consensus Government that has been floated is an effort to form a Government with a bigger share of the spoils for the Independent Group. Therefore, it is unlikely that they will support any motions/resolutions that will challenge the position of the Government. Indeed, the vote on the Deputy Speaker made this very clear.
2. Will the NPP become part of the Interim Government/National Consensus Government?
The NPP has categorically stated that it will not be part of any interim or other arrangement which is led by any member of the Rajapaksa family. That is, the public protests are calling for the resignation of the President and Prime Minister and the NPP stands by those demands and will not settle for anything less. The NPP is also of the view that the President has to take responsibility for the debacle described by Finance Minister Ali Sabry this week in Parliament. The logical next step after that speech should have been for both the Government and the President to resign!
In the event that the President and Prime Minister resign or are forced to resign, the NPP will be open to discuss an interim arrangement that has a very specific and limited agenda and time frame. The NPP is of the view that an interim government should be for a very short duration and not be seen as a ‘solution’ to the current crisis. This Government has lost its mandate and trust of the people and should not be allowed to continue by entering into deals in Parliament. Rather, the people must be allowed to exercise their franchise and choose a new Government and leaders.
3. Why is the NPP calling for elections at this time? Can the country afford an election?
The NPP is of the view that this parliament has lost public trust. The composition of the current parliament (with a two-thirds majority for the ruling party) is no longer accepted by the public. Constitutionally, they may be in power – but ethically and morally, they have no right to be in power. This is an unprecedented political crisis and calls for radical action. Unless this political crisis is resolved, the economic crisis (which is closely bound to the political crisis) cannot be dealt with. The public are not in a mood to accept any directives or decisions of the current Government. It is doubtful that the international community, including multilateral organisations and investors, would be comfortable dealing with a Government that has lost public trust. No effort to form a Government with the current members of Parliament will obtain the legitimacy to govern. Furthermore, this Government has demonstrated its incompetence in dealing with this crisis and in fact is responsible for the current situation. Therefore, a government that has the mandate of the people must be elected as soon as possible. In other words, the public must be given the opportunity to exercise their sovereign right to elect a government of their choice.
The economic consequences of not having a stable Government and continuing economic and political unrest will be worse than the cost of an election. It is estimated that an election will cost approximately Rs 13 billion. The Government allocated far more for various projects and schemes, in the 2022 Budget, that are now either not implemented or partially implemented such as ‘development’ projects for every Grama Sevaka division. These projects, even when implemented, have been a colossal waste of money. It is far more important (and far less costly) to conduct an election that may offer a way out of the current political deadlock.
4. What will happen till an election is called?
An interim government may have to be put in place till a new election is called. However, this interim government must have a specific mandate and a limited time frame. Chief among this mandate must be to put in place some relief mechanisms to address the severe economic stresses experienced by the public: for instance, a more efficient and effective food, medicine and fuel distribution system. The current Government is proposing cash transfers for vulnerable groups which have proven to be ineffective and likely to be abused.
5. Will the NPP support the 21st Amendment or a motion to abolish the Executive Presidency?
The NPP and all its constituent members/ parties/ organisations have consistently stood for the abolition of the Executive Presidential system. This position has not changed and in fact is included in the NPP manifesto for the proposed new Constitution. The NPP will support any measures to weaken/abolish the Executive Presidency. However, that should not be used to extend the term of this Government. That is, long drawn out negotiations over constitutional amendments should not be used as an excuse for remaining in power. This Government has announced its intention of formulating a new Constitution. A government that has lost public trust should not be trying to enact new Constitutions.
In summary, the NPP’s position is as follows:
1. The President, Prime Minister and government must resign.
2. The people must be given an opportunity as fast as possible to exercise their franchise and choose a new government.
3. An interim government must be put in place with a specific mandate and time frame till the people exercise their franchise.
4. The NPP will support any measures within Parliament that is aligned with the above measures.
5. The NPP will strengthen and support all protests that are aligned with the above objectives. The current leadership and composition is out of step with the people of this country and the people’s demands must be met in order for the country to move forward.
By Harini Amarasuriya
One of the most frequently seen slogans in the people’s ‘aragalaya’ is ‘we don’t want the 225’. Even a cursory glance at social media, will reveal the contempt and even hatred that is present among the population against the 225. On 9 May 2022, after Mahinda Rajapaksa and several of his parliamentary colleagues, unleashed violent […]
One of the most frequently seen slogans in the people’s ‘aragalaya’ is ‘we don’t want the 225’. Even a cursory glance at social media, will reveal the contempt and even hatred that is present among the population against the 225. On 9 May 2022, after Mahinda Rajapaksa and several of his parliamentary colleagues, unleashed violent thugs on peaceful protesters outside Temple Trees and at Galle Face Green, the homes of around 70 Members of Parliament were attacked – some torched. One MP was killed. As one of the 225, it is hard to ignore the disapproval and outright anger directed at members of Parliament during these times.
Arguably, this slogan is not simply about individual members of Parliament, but a rejection of the established political culture in Sri Lanka that upholds a system of power and privilege that has created a huge chasm between voters and the elected. Nowhere else is the chasm as visible as in the parliamentary debates. Last week, when Parliament met for the first time since the incidents of 9 May 2022, three days were dedicated to a debate on the incidents of 9 May 2022 after yet another election for Deputy Speaker, which in itself provoked public anger.
There is no doubt that losing one’s home, being the target of mob violence are traumatic experiences. I do not intend in any way to dismiss that trauma or the anguish that my colleagues in Parliament experienced. Yet, we are not the first people in this country to have experienced such violence. Till quite recently, such violence was experienced after every election; anti-Muslim violence in Digana and Aluthgama left hundreds of homes destroyed, the 1983 riots destroyed the lives and homes of thousands in the Tamil community, the ethnic conflict displaced thousands of people – often multiple times, Muslims were forcibly evicted from their homes in the North. There are many, many such incidents of loss, terror and violence in our country – none of which can be justified – including the violence that was unleashed in this country on the 9 May. For many, the incidents of 9 May recall memories of the past that we have collectively buried, but with which we have never come to terms.
What is most horrifying about these events, is that they were deliberately provoked by those in power. Often, there was complicity from law enforcement and the military. We know today that there were powerful Ministers and members of the ruling government behind the 1983 riots; that anti-Muslim violence in recent times can be traced back to powerful politicians. The attack on anti-government protestors on 9 May was also deliberately planned – with the blessings of no one less than the former Prime Minister Mahinda Rajapaksa – and statements from senior Police officers as well as members of the ruling party, point to the fact that law enforcement were ordered not to prevent clashes. In 1983, several left-wing political parties, including the JVP were wrongly blamed for the riots and banned. This time too, the JVP and to a lesser extent the FSP are being blamed for the violence. In both instances, the scapegoating was political – in the 1980s, it was part of J.R. Jayewardene’s campaign against those challenging his political and economic project and this time around, certainly the JVP’s political opponents are seizing the moment to damage the growing popularity of the JVP and the NPP.
Be that as it may, what I want to discuss in this column is the extent to which politicians appear to be oblivious to the deep public resentment towards them and particularly the privileges which they take for granted. During the debate in Parliament last week, with few exceptions – most were unable to locate their own experiences of loss and violence with that of other Sri Lankans. They were unable to acknowledge their own privilege in being provided a platform to speak about their experiences, to be heard and to be most probably compensated – things that have been denied to many others who have been through this same experience. What could have become a moment for us to reflect seriously on the violence that our politics have engendered over the years was lost.
The fact that this debate was taking place at a time when scores of Sri Lankans were experiencing severe stress due to the ongoing economic crisis was also largely ignored. That the anger and violence that was directed at MPs – however indefensible – stemmed from this stress, pain and tension – was not acknowledged. To the public, watching the debate, what came through was how Parliamentarians spent three days arguing about their own problems, completely oblivious to the pain of their fellow citizens. When news about special facilities for MPs to obtain fuel broke later in the week and what was initially reported as at a cheaper rate than what the public paid, the fury was even greater. While reports on a cheaper rate proved to be incorrect, certainly special arrangements for MPs to obtain fuel from a different facility were correct. Even this – at a time when the public at large were spending hours in queues and often being turned away without fuel – simply exacerbated anger against elected representatives.
It is essential that the political establishment takes this public sentiment seriously. We must recognise that it is linked to the fact that people feel disconnected from those in power and moreover the strong feeling that those elected to serve the public are simply not delivering. Also, the ostentatious displays of privilege – whether it be the expensive vehicles, security, pomp and pageantry, during times of crisis stinks of insensitivity to the hardships of the public. But this has become so much a part of our political culture. Remember the special arrangements made for MPs to obtain Covid vaccinations?
There is no doubt that MPs and other public representatives must be compensated for their work and also provided with resources to carry out their work. But those resources and emoluments cannot be privileges that place public representatives apart and above other citizens. What has happened today is that those privileges shield elected officials from the public and place them in a separate, special category. Often, this confines them within a hideously unrealistic bubble, distorting their relationships with the public. However, none of this would be questioned if the public felt that they were being properly served by their elected representatives. The resentment today is that resources are being spent (lavishly) on elected representatives who are of no use to the public.
This is a central problem in our political culture and it is right that this is being questioned so strenuously at this time. Rather than taking the public resentment and anger personally (and I admit it’s hard not to sometimes) it is important that we make this an opportunity to make changes that ensure public representatives deliver to the public and to also make them more grounded. For this, what is required is a change in the relationship between the voter and those elected and a change not simply among elected representatives but also voters. Just as much as we question our elected representatives, as voters too we need to reflect seriously on how we elect those who uphold this system of privilege and power.
By Harini Amarasuriya
2022 මැයි 16 වැනි දින ජාතිය අමතමින් අග්රාමාත්ය රනිල් වික්රමසිංහ මහතා ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ රටට මුහුණදීමට සිදුවන ගැටලු කිහිපයක් ගෙනහැර දැක්වීය. උග්ර බලශක්ති අර්බුදයක්, සිඳී ගිය විදේශ සංචිත, දැවැන්ත අයවැය හිඟය සහ අත්යාවශ්ය ඖෂධ හිඟය ඊට ඇතුළත් වේ. මේවාට විසඳුම් ලෙස, ජාත්යන්තර ප්රජාවෙන් මුදල් ලබා ගැනීමට, ශ්රී ලංකන් ගුවන් සේවය පෞද්ගලීකරණය කිරීමට සහ මුදල් […]
2022 මැයි 16 වැනි දින ජාතිය අමතමින් අග්රාමාත්ය රනිල් වික්රමසිංහ මහතා ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ රටට මුහුණදීමට සිදුවන ගැටලු කිහිපයක් ගෙනහැර දැක්වීය. උග්ර බලශක්ති අර්බුදයක්, සිඳී ගිය විදේශ සංචිත, දැවැන්ත අයවැය හිඟය සහ අත්යාවශ්ය ඖෂධ හිඟය ඊට ඇතුළත් වේ. මේවාට විසඳුම් ලෙස, ජාත්යන්තර ප්රජාවෙන් මුදල් ලබා ගැනීමට, ශ්රී ලංකන් ගුවන් සේවය පෞද්ගලීකරණය කිරීමට සහ මුදල් මුද්රණය කිරීමට ආණ්ඩුව සැලසුම් කර ඇති බව ඔහු පැවසීය. මෙම වසර සඳහා නව අයවැයක් ඉදිරිපත් කිරීමට සැලසුම් කර ඇති බව පැවසූ අග්රාමාත්යවරයා ඉන්ධන මිල සහ විදුලි ගාස්තු ඉහළ නැංවීම පිළිබඳවද ඉඟි පළ කළේය.
අගමැතිවරයා ගෙනහැර දැක්වූ සියලු ගැටලු, අලුත් දේවල් නොව විවිධ දේශපාලන පක්ෂ සහ ආර්ථික විද්යාඥයන් මාස කිහිපයක් තිස්සේ කතා කරමින් සිටින ලද ඒවාය. මැයි සහ ජූනි මාස රටට තීරණාත්මක වනු ඇති බවට ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක සහෝදරයා නැවත නැවතත් ආණ්ඩුවට අනතුරු ඇඟවූ අතර අර්බුදය මඟහරවා ගැනීමට පියවර ගන්නා ලෙස ආණ්ඩුවෙන් ඉල්ලා සිටියේය. අගමැතිවරයා විසින් යෝජනා කරන ලද විසඳුම් පසුගිය ආණ්ඩුව විසින් ගත් ක්රියාමාර්ගවලින් කැපී පෙනෙන ලෙස වන්නේද නැත.
කෙසේ වෙතත්, වඩා වැදගත් වන්නේ අගමැතිවරයා සිය කතාවේදී නොකියූ දෙයයි. උදාහරණයක් වශයෙන්, ජනතාව වෙනුවෙන් යෝජනා කරන සහන ක්රියාමාර්ග මොනවාද? සාර්ව-ආර්ථික ගැටලු තරමටම ජනගහනයෙන් විශාල කොටසක් මුහුණ දෙමින් සිටින දරුණු ජීවන අභියෝගද බරපතල ගැටලුය. අපගේ ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට ආහාර සුරක්ෂිතතාවය අර්බුදයට ගොසින්ය. පවුල්වල ආහාර වේල් අඩු වී ඇත. ආහාර පරිභෝජනය අඩු වී ඇත. මේ හුදෙක් දැනටමත් දරිද්රතා රේඛාවට පහළින් සිටින අය නොවේ. සංඛ්යාවෙන් විශාල ලෙස වැඩි, මීට පෙර දරිද්රතා රේඛාවට මදක් ඉහළින් සිටි ජන සංඛ්යාවක්ද මේ තත්වයට අද වැටී ඇත. ශ්රී ලංකාවේ පුළුල් වෙමින් තිබූ මධ්යම පංතිය මේ ආර්ථික අර්බුදයෙන් දැඩි ලෙස පීඩාවට පත්ව සිටියි. ආදායම් පහත වැටීම, ජීවනෝපායන් අහිමි වීම, ණයගැතිභාවය සහ තිරසාර නොවන ජීවන රටාවන් ජනගහනයෙන් සැලකිය යුතු ප්රමාණයක් අර්බුදයට යවා ඇත. එමෙන්ම, ගොවි ජනතාවට පොහොර ලබා දෙන බවට යථාර්ථවාදී වැඩපිළිවෙළක් පෙනෙන්නට නැති අතර එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස අතිශය වැදගත් යල කන්නයද අසාර්ථක වනු ඇත.
සැලකිය යුතු කරුණක් නම්, අගමැතිවරයා පසුගිය මාස කිහිපය තුළ ජනතා විරෝධතාවයේ ප්රධාන දේශපාලන ගැටලු ගැන කතා කිරීමෙන් වැළකී සිටීමයි. ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් සහ ඔහුගේ ඉල්ලා අස්වීම සඳහා ජනතාවගෙන් ඉදිරිපත් වන දැඩි ඉල්ලීම සම්බන්ධයෙන් මේ ආණ්ඩුවේ ස්ථාවරය කුමක්ද? පවතින පාර්ලිමේන්තුවේ වලංගු කාලය පුරාවට බලයේ සිටීමට මේ ආණ්ඩුව සැලසුම් කරන්න්නේද? වික්රමසිංහ මහතා ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට ඒකපාර්ශ්විකව එකඟ වීමට පෙර, මැතිවරණ කාල නියමයක් සහිත අන්තර් පාලනයක් සඳහා ආගමික නායකයෝ, වෘත්තීය ආයතන සහ සිවිල් සංවිධාන සියලු දේශපාලන පක්ෂ සමඟ සාකච්ඡා කරමින් සිටියහ. අගමැති වික්රමසිංහ මෙම තීරණාත්මක කාරණය ගැන සඳහනක්වත් කළේ නැත. එසේම මැයි 09 වැනිදා විරෝධතාකරුවන්ට එල්ල වූ ප්රහාරය, එම ප්රහාරය අවුළුවාලීමට සහ ක්රියාත්මක කිරීමට වගකිවයුත්තන් විමර්ශනය කර අත්අඩංගුවට ගැනීම සඳහා පොලිසිය ක්රියා නොකිරීම සහ ආණ්ඩු විරෝධී උද්ඝෝෂකයන්ට එරෙහිව දැනට ක්රියාත්මක වන මර්දනය ගැන වචනයක්වත් කීවේ නැත. දැනට ක්රියාත්මක වන හදිසි නීති රෙගුලාසි සහ මහජන ආරක්ෂාවේ නාමයෙන් ක්රියාවට නංවා ඇති කුරිරු හා ප්රජාතන්ත්ර විරෝධී බලය ගැන කිසිදු සඳහනක් නොකළේය.
2018 දී රනිල් වික්රමසිංහ 05 වැනි වරට අගමැති ලෙස කටයුතු කරන විට එවකට ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේන හදිසියේම මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති ලෙස පත් කළේ රාජපක්ෂ මහතාට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර බලයක් ලබා ගැනීමට නොහැකිව තිබියෙදී බව මේ මොහොතේ සිහිපත් කළ යුතුය. මෙය එකල ‘ව්යවස්ථාමය කුමන්ත්රණයක් ලෙස හැඳින්වූ අතර, මෙම ව්යවස්ථා විරෝධී පියවරට එරෙහිව මුළු රටම එකාවන්ව විරෝධය පළ කළහ. දින 52කට පසු වික්රමසිංහ මහතා නැවත අගමැති ධූරයට පත්කිරීමට තුඩු දුන් සුවිශේෂී තීන්දුවක් ලබා දුන් අධිකරණය කෙරෙහි එකල ජනතාවගේ මනෝභාවය බරපතළ බලපෑමක් ඇති කළේය. එහෙත්, පසුගිය මැතිවරණයෙන් අන්ත පරාජයට පත් වී ජාතික ලැයිස්තුවෙන් ලැබුණ එකම එක පාර්ලිමේන්තු ආසනයක් පමණක් ඇතිව ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට අද රනිල් වික්රමසිංහ එකඟ වී ඇත! තමන් පාර්ලිමේන්තු සම්ප්රදායන් රකිනවා යැයි සෑම විටම කියා සිටින අයෙකු ලෙස ඔහු මෙය සාධාරණීකරණය කරන්නේ කෙසේද?
මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපති ලෙස සිටියදී සදාචාර විරෝධී ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති ධූරයට පත්කිරීමේදී පැවති සාකච්ඡා සන්දර්භය තුළම දැන් රනිල් වික්රමසිංහ අගමැති ධූරයට පත්කිරීමේ සදාචාර විරෝධී ස්වභාවයද තේරුම් ගත යුතුය. රනිල් වික්රමසිංහගේ මෙම පත්වීම සිදු වන විට සියලු විරුද්ධ පක්ෂ අන්තර්වාර පාලනයකට එකඟ වී තිබුණු අතර ජා.ජ.බ., ස.ජ.බ. සහ ටී.එන්.ඒ. යන පක්ෂද ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂට ඉල්ලා අස්විය යුතු යැයි බල කර තිබිණි. ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව විශ්වාසභංග යෝජනාවක් පාර්ලිමේන්තුවේ න්යාය පත්රයට ඉදිරිපත් කර තිබිණි. ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 21 වැනි සංශෝධනය යෝජනා වී තිබිණි. මෙම සියලු මුලපිරීම්, අරගලයේ ඉල්ලීම් මෙන්ම ආගමික කණ්ඩායම්, වෘත්තීය ආයතන සහ සිවිල් සමාජයේ ඉල්ලීමවලට අනුකූළ විය. විශේෂයෙන්ම මැයි 09 වැනිදා මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු ශ්රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකයන් විසින් සංවිධානය කරන ලදුව, විරෝධතාකරුවන්ට එල්ල වූ ප්රහාරයෙන් පසුව මෙම ඉල්ලීම්වලට එකඟ වීමට ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂට දැඩි පීඩනයක් එල්ල වූ බවට සැකයක් නැත. රනිල් වික්රමසිංහ ඒකපාර්ශ්විකව සහ කොන්දේසි විරහිතව අගමැති ධූරය භාර ගැනීමට එකඟ වූයේ මේ තත්වය තුළය. එය මාසයකට වැඩි කලක් ගෝල්ෆේස් පිටියේ හා රට පුරා පැවති ජනතා උද්ඝෝෂණයේ ප්රධාන ඉල්ලීම් පාවාදීමක් විය. වෙනත් වචනවලින් කිවහොත්, රනිල් වික්රමසිංහ අතීතයේ කළාක් මෙන් රාජපක්ෂ පවුල බේරා ගැනීමට යළි ඉදිරිපත් විය. රනිල් වික්රමසිංහගේ මෙම ඉදිරිපත් වීම රාජපක්ෂ පවුලට සහ ශ්රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට ඇති හොඳම විසඳුම බවට සැකයක් නැත.
ආර්ථික අර්බුදය සහ දේශපාලන ස්ථාවරත්වයක ඉක්මන් අවශ්යතාවය රනිල් වික්රමසිංහගේ මෙම තීරණයට හේතු ලෙස හුවා දක්වනු අසන්නට දකින්නට ඇත. ඔහුගේ ‘ජාත්යන්තර සම්බන්ධතා සහ දිගු පළපුරුද්ද’ අපගේ රට වත්මන් අර්බුදයෙන් ගොඩගැනීමේ සුදුසුකම් ලෙස දක්වා සිටියි. නමුත් රනිල් වික්රමසිංහ යනු රට මුහුණ දී සිටින සමස්ත ගැටලුවේම කොටසක් බවත්, ඔහුගේ පෙර අගමැති ධුර 05 තුළ, මෙම අර්බුදයට තුඩු දුන් තත්වයන් නිර්මාණය කිරීමට ඔහු නිසැකවම වගකිව යුතු බවත් අමතක නොකළ යුතුය. ඒ සියල්ලටත් වඩා, අප රට මුහුණ දී සිටින දේශපාලන හා ආර්ථික අර්බුදයට මූලික හේතුව ලෙස පවතින දූෂණය, දේශපාලන අනුග්රහය, වරප්රසාද සහ මහජනයා නොසලකා හැරීම යන දේශපාලන සංස්කෘතිය රනිල් වික්රමසිංහ විසින් නිරූපණය කරනු ලබයි.
රනිල් වික්රමසිංහ ජාතිය අමතා කළ කථාවේදී බර්ටෝල්ඞ් බ්රෙෂ්ට්ගේ කොකේසියානු හුණු කවය ගැන කතා කිරීම ඇත්තෙන්ම හාස්යජනකය. දරුවා තමාගේ නොවුණත් දුෂ්කර අභියෝගයක් භාර ගනිමින් දරුවා රැකබලා ගැනීමට තීරණය කළ මවගේ චරිතයට ඔහු තමන්ව සමාන කර ගත්තේය. නමුත් බි්රතාන්ය ඉතිහාසඥ රේමන්ඞ් විලියම්ස්ට අනුව, බ්රෙෂ්ට්ගේ නාට්යයේ අරමුණ වූයේ අසාමාන්ය තත්වයන් තුළ දුෂ්කර තීරණ ගන්නේ කෙසේදැයි සිතීමට අපව පෙළඹවීමයි. එම තීරණ ගැනීමේදී අප සලකා බැලිය යුතු වටිනාකම් මොනවාද? ජනතාව වෙනුවෙන් හොඳම ප්රතිඵල ලබා දෙන තීරණ අපි ගන්නේ කෙසේද – එම නාට්යයේදී නම් දරුවා වෙනුවෙන් – නීතිය සහ සම්ප්රදායෙන් ඔබ්බට ආචාර ධර්ම, සාරධර්ම, සහ තීරණ ගැනීමේ ක්රියාවලිය ගැන සිතීමට බ්රෙෂ්ට්ගේ නාට්යය අපට බල කරයි. රනිල් වික්රමසිංහ තම දේශපාලන ජීවිතය පුරාවටම පෙන්නුම් කර ඇත්තේ ක්රියා පටිපාටි සහ සාරධර්ම ඔහුට එතරම් වැදගත් නැති බවයි. නැවත බලයට ඒමේ ඔහුගේ මේ 06 වැනි උත්සාහයේදී ඔහු යළිත් අසමත් වී ඇත්තේ, සුපුරුදු දේශපාලනය වෙනුවට මිනිසුන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් කැපවුණු දේශපාලනයක් උදා කර ගැනීමට රටේ ජනතාව පෙළගැසී ඇති බව හඳුනාගැනීමට නොහැකිවීමෙනි. රනිල් වික්රමසිංහ සිය අවස්ථාවාදී සදාචාර විරෝධී දේශපාලනයෙන් හෑල්ලුවට ලක් කළේ පසුගිය මාස, සති, දින ගණනාවක් තිස්සේ ජනතාව විසින් මෙහෙය වන ලද මෙම වැදගත් හා අත්යාවශ්ය දේශපාලනික පරිවර්තනයයි.
එබැවින් ජනතාව මුහුණපාන දැවෙන ප්රශ්නවලට කිසිදු විසඳුමක් ඉදිරිපත් කිරීමට අසමත් වූ අගමැති රනිල් වික්රමසිංහගේ කතාව, රාජපක්ෂවරුන්ගේ පාලනය බේරා ගැනීමට ජනතාවගේ අරගලය පාවා දෙමින් ඔහු කළ සදාචාර විරෝධී ක්රියාව වසා ගැනීමට ගත් නිසරු උත්සාහයක් ලෙස අපි දකිමු
தேசிய மக்கள் சக்தியின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் விஜித ஹேரத் கடந்த 09 ஆந் திகதி வரை அமைதியாகவும் சனநாயகரீதியாகவும் ஆர்ப்பாட்டங்களில் ஈடுபட்டு வந்த மக்கள் மீது அரசாங்கத்தின் குண்டர்கள் மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலை மேற்கொண்டார்கள். அலரி மாளிகையில் வைத்து திட்டமிட்டு கட்டவிழ்த்து ஏவிவிடப்பட்ட குழுவினர் இந்த தாக்குதலை நடாத்தி இற்றைக்கு (16) 07 நாட்களாகின்றன. இதுவரை அந்த குண்டர்களுக்கு எதிராக சட்டம் அமுலாக்கப்படவில்லை. அரசாங்கம் பாசாங்குசெய்து வருகின்றது. ஆனால் அந்த மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலுக்கு எதிராக மக்களிடமிருந்து தோன்றிய பதில்த்தாக்குதல் […]
கடந்த 09 ஆந் திகதி வரை அமைதியாகவும் சனநாயகரீதியாகவும் ஆர்ப்பாட்டங்களில் ஈடுபட்டு வந்த மக்கள் மீது அரசாங்கத்தின் குண்டர்கள் மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலை மேற்கொண்டார்கள். அலரி மாளிகையில் வைத்து திட்டமிட்டு கட்டவிழ்த்து ஏவிவிடப்பட்ட குழுவினர் இந்த தாக்குதலை நடாத்தி இற்றைக்கு (16) 07 நாட்களாகின்றன. இதுவரை அந்த குண்டர்களுக்கு எதிராக சட்டம் அமுலாக்கப்படவில்லை. அரசாங்கம் பாசாங்குசெய்து வருகின்றது. ஆனால் அந்த மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலுக்கு எதிராக மக்களிடமிருந்து தோன்றிய பதில்த்தாக்குதல் சம்பந்தமாக பெரும்பாலானோர் கைது செய்யப்பட்டு வருகிறார்கள். அந்த தாக்குதல்களை நாங்களும் அங்கீகரிக்கப் போவதில்லை. பொலீஸார் கூறுகின்றவகையில் 230 இற்கு அதிகமானவர்கள் கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளபோதிலும் காலிமுகத்திடலின் தாக்குதல் சம்பந்தமாக மொறட்டுவ நகர சபை ஊழியர் ஒருவர் மாத்திரம் கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளார். நடுநிலையான விசாரணையொன்றை மேற்கொண்டு தவறாளிகள் சம்பந்தமாக சட்டம் அமுலாக்கப்படுகின்ற விதம்பற்றி முழு உலகுமே பார்த்துக்கொண்டிருக்கின்றது.
மகிந்த ராஜபக்ஷவின் நெறிப்படுத்தலால் ஈடுபடுத்தப்பட்ட குண்டர்கள் கும்பலை காலிமுகத்திடலில் பிரவேசிக்க இடமளித்தமை தவறு. மேல் மாகாணத்திற்குப் பொறுப்பான சிரேட்ட பொலீஸ் மா அதிபர் தேசபந்து தென்னக்கோன் உள்ளிட்ட அதிகாரிகள் அங்கே இருந்தார்கள். குண்டர்கள் பிரவேசிப்பதை தடுப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை பொலீஸார் மேற்கொண்டிருக்கலாம். ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் குண்டர்களை தடுத்துநிறுத்துமாறு பொலீஸாரிடம் விடுத்த கோரிக்கை வீடியோ நாடக்களில் பதிவாகியுள்ளது. ஆனால் பொலீஸார் குண்டர்களை கட்டுப்படுத்தவில்லை. அறிந்திருந்தே, ஒழுங்கமைந்தவகையில், திட்டமிட்டவகையில் பாதுகாப்புச் செயலாளரின் பணிப்புரையின்பேரில் பொலீஸார் குண்டர்கள் கும்பலுக்கு நுழைய இடமளித்தார்கள். பாதுகாப்புச் செயலாளர் தற்போது பச்சிளம் பாலகன்போல் பேசுகிறார். வன்முறைசார் சம்பவங்கள் ஏற்படுவதை தடுப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளாமல் குண்டர்கள் கும்பலுக்கு தடையேற்படுத்தாமல் இருப்பதற்கான பணிப்புரையை வழங்கினார்கள். இதனால் நாடு பூராவிலும் வன்முறைச் சம்பவங்கள் இடம்பெற்றன. நாட்டின் பாதுகாப்பு முழுமையாகவே சீர்குலைய இடமளித்து இப்போது பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலாளர் பச்சிளம் பாலகன்போல் பேசுகிறார்.
சட்டத்தரணிகள், பிரசைகள் குழுக்கள், இலங்கை நிருவாகசேவை உத்தியோகத்தரகள் சங்கம், தனிப்பட்ட முறைப்பாடுகள் பெருமளவில் பொலீசிற்கு, மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவிற்கு, குற்றப் புலனாய்வுத் திணைக்களத்திற்கு முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன. எனினும் இற்றைவரை சரியான நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்படவில்லை. தற்போது அரசாங்கத்திற்கு எதிராக சனநாயகரீதியில் செயற்பட்டு வருகின்ற மக்களை வேட்டையாடத் தொடங்கி இருக்கிறார்கள். சனாதிபதியின் தலைமையில் பொதுஜன ஐக்கிய முன்னணி பாராளுமன்ற உறுப்பினர் குழுக்கூட்டம் சனாதிபதி மாளிகையில் நடாத்தப்பட்டது. அதன்போது தமது ஆதனங்களுக்கு பாதுகாப்பு வழங்கப்படவில்லையென பொலீஸ் மா அதிபரைக் கடிந்தார்கள். அதன் போது பதிலளிக்கையில் பொலீஸ் மா அதிபர் அந்தந்த பொலீஸ் நிலையங்களுக்கு பிரதான அதிகாரிகளை நியமித்த விதம் பற்றிய பட்டியலொன்றை சமர்ப்பித்தார். சம்பந்தப்பட்ட பிரதேசத்தின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் அல்லது அமைச்சர் ஊடாக முன்வைத்த எழுத்திலான கோரிக்கைகளுக்கு அமைவாக பொலீஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரிகள் நியமிக்கப்பட்டதாக பதிலளித்தார். பொலீஸ் நிலையங்களுக்கு பொறுப்பதிகாரிகள் சுயாதீனமான முறையியலுக்கிணங்க நியமிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. முற்றாகவே அரசியல் தேவைகளின்பேரிலேயே நியமனங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டிருந்தன என்பதை பொலீஸ் மா அதிபர் அங்கு கூறவில்லை. பிரதேசத்தின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், அமைச்சர்களின் அவசியப்பாட்டின்பேரில் பொலீஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரிகளை நியமித்தமை பொலீஸ் மா அதிபர் புரிந்த தவறாகும். பொலீஸ் மா அதிபர் பக்கச்சார்பற்றவகையில் செயலாற்றவில்லை.
இத்தகைய சம்பவங்கள் எவ்வாறு நடைபெறுகின்றன மற்றும் எவ்வாறு வளர்ச்சியடைகின்றன என்பது அதன்மூலமாக தெளிவாகின்னறது. பொலீஸ் மா அதிபர் பாதுகாப்புச் செயலாளர் குண்டர்களுக்குச் செல்ல இடமளிக்குமாறு பணிப்புரை விடுப்பார்களாயின் மக்களுக்கு எவ்வாறு பாதுகாப்பு வழங்குவது? இத்தகைய கவலைக்கிடமான நிலைமை அத்தகைய விடயங்களை அடிப்படையாகக்கொண்டே தோன்றியது. நீதி கிடைப்பதில்லை என்பதால்தான் இளைஞர்கள் “சிஸ்டம் சேன்ஞ்” ஒன்றைக் கோரிநிற்கிறார்கள். குண்டர்களை நெறிப்படுத்திய சூத்திரதாரிகள் மகிந்த ராஜபக்ஷ, ஜோன்ஸ்ரன் பர்னாந்து, சனத் நிஷாந்த, மிலான் ஜயதிலக ஆகிய பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் இருந்தார்கள். மிலான் ஜயதிலக தென்னம் மட்டையால் தாக்குகின்ற விதம் வீடியோ நாடாக்களில் பதிவாகி உள்ளது. அவருடன் போகின்ற குண்டர்கள் கும்பல் இளம் பெண்ணொருவரை மனிதாபிமானமற்றவகையில் தாக்குகின்ற வீடியோ நாடாவொன்று இருக்கின்றது. இனிமேலும் விசாரணைகளை மேற்கொள்ள வேண்டியதில்லை. ஆனால் பிரதேசரீதியில் இடம்பெற்ற செயல்கள் தொடர்பில் வேகமாக கைதுசெய்து வருகிறார்கள். இவ்விதமாக கைதுசெய்யப்படுபவர்கள் கடந்த காலத்தில் பிரதேசரீதியாக ஆர்ப்பாட்டங்களில் பங்கேற்ற முனைப்பாகத் தெரிகின்ற செயற்பாட்டாளர்களாவர். பக்கச்சார்பற்றவகையில் இந்த சம்பவங்கள் தொடர்பில் சட்டம் அமுலாக்கப்படல் வேண்டும். ஒன்பதாந் திகதிய மிலேச்சத்தனமான தாக்குதல் சம்பந்தமாக ஏழு நாட்கள் கழியும்வரை ஒருவரைக் கைதுசெய்வதோடு அதற்குப் பிந்திய சம்பவங்களுக்காக 230 பேர் கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளார்கள்.
அமைதிவழிப் போராட்டம் மீது தாக்குதல் நடாத்திய குண்டர்கள் பற்றிய தகவல்களை வழங்குமாறு பொதுமக்களிடம் கேட்டுக்கொள்கிறார்கள். ஆனால் அமைச்சர்களின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் ஆதனங்களுக்கு சேதம் விளைவித்தமை பற்றி குற்றச்சாட்டுகளை முன்வைத்து ஆர்ப்பாட்டக்காரர்களை கைதுசெய்கிறார்கள். இது விசித்திரமானது. பக்கச்சார்பற்ற வகையில் விசாரணைகளை மேற்கொள்ளுமாறு நாங்கள் அரசாங்கத்தையும் பொலீஸ் மா அதிபரையும் வலியுறுத்துகிறோம். பக்கசார்புடையவர்களாக செயலாற்றுவதால் மக்களின் ஆத்திரம் மென்மேலும் அதிகரிக்கின்றது. மக்களின் எதிர்பார்ப்பு சிதைவடைகின்ற நிலையேற்படுகின்றது. நீதி, நியாயம் நிலைநாட்டப்படமாட்டாதெனில் உண்மையான பிரதிவாதிகளை கைதுசெய்யாமல் மேற்கொண்டுவருகின்ற செயற்பாடுகளுக்கு எதிராக மக்கள் கிளர்ந்தெழுவார்கள். காலிமுகத்திடலில் அமைதிவழி ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் மீது தாக்குதல் நடாத்திய இந்த குண்டர்களைப் பாதுகாக்கின்ற இந்த நடவடிக்கைகளை மக்கள் அனுமதிக்க மாட்டார்கள். பாராளுமன்றத்தில் கடந்த காலத்தில் மிளகாய்த் தூள் தாக்குதல் நடாத்தியமை, கதிரைகளைக்கொண்டு தாக்கியமை பற்றிய வீடியோ பதிவுகளை முழு உலகுமே கண்டது. ஆனால் அது தொடர்பில் சட்டம் அமுலாக்கப்படவில்லை. அரசியல் பலம் பொருந்தியவர்ளுக்கு ஒரு சட்டமும் சாதாரண பொது மக்களுக்கு இன்னொரு சட்டமும் நிலவுகின்ற முறையை மாற்றியமைக்குமாறு அதனால்த்தான் ஆர்ப்பாட்டம் செய்து வருகிறார்கள். ரனில் விக்கிரமசிங்கவை பிரதமராக்கி விட்டோம் என்பதற்காக இந்த முறையியல் மாறப்போவதில்லை. காலிமுகத்திடல் தாக்குதலை மேற்கொண்ட பிரதான சூத்திரதாரியை உள்ளிட்ட அனைவரையும் உடனடியாக கைதுசெய்து ஏனைய அனைத்து சம்பவங்களும் தொடர்பில் பச்சார்பற்ற விசாரணையொன்றை மேற்கொள்ளுமாறு தேசிய மக்கள் சக்தி என்றவகையில் நாங்கள் சனாதிபதியிடம் வலியுறுத்திக் கூறுகிறோம். தேசபந்து தென்னக்கோனை உச்சியில் வைத்துக்கொண்டு விசாரணைகளை மேற்கொள்வதில் பயனில்லை. அவர் பொறுப்புக்கூறவேண்டிய தாக்குலொன்று சம்பந்தமாக விசாரணைகளை மேற்கொள்ள அவரிடமும் குற்றப் புலனாய்வுத் திணைக்களத்தின் பிரதானியான திலகரத்னவிடமும் பொறுப்பளிப்பதன் மூலமாக நீதி நிலைநாட்டப்பட மாட்டாது. வெளிப்படைத்தன்மை கொண்ட விசாரணையொன்றை மேற்கொண்டு நீதியை நிலைநாட்டுமாறு நாங்கள் அரசாங்கத்தை வலியுறுத்துகிறோம்.
ஆட்சியாளர்கள் ஏற்படுத்தியுள்ள அழுத்தத்திற்கு எதிராக பொதுமக்கள் அமைதியாகவும் சனநாயகரீதியாகவும் எதிர்ப்பினைக் காட்டுவதற்காக ஒழுங்கமைகின்றவேளையில் ஆட்சியாளர்கள் அரச அடக்குமுறையைக் கட்டவிழ்த்து விடுகிறார்கள். அதன் மூலமாக அமைதியான போராட்டத்தை வன்முறையை நோக்கி ஆற்றுப்படுத்தி மற்றுமொரு சுற்றில் அரச அடக்குமுறை ஊடாக தமது அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். தற்போது 74 வருடகாலமாக அமுலில் இருந்த இந்த வட்டத்தை மீண்டும் 09 ஆந் திகதி கண்டோம். அமைதியாக நடாத்தப்பட்டுவந்த மக்கள் போராட்டம் மீது அலரி மாளிகையில் இருந்து திட்டமிட்டுத் தயாராகிய குண்டர்களை கோபாவேசமூட்டி அனுப்பி மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலை நடாத்தினார்கள். அதற்கு எதிராக மக்களிடமிருந்து தோன்றிய ஒருவிதமான பதிற்செயலையும் நாங்கள் கண்டோம். இன்றளவிலும் முதல் சம்வத்துடன் தொடர்புடைய ஒருவர் கைதுசெய்யப்பட்டு முதல் சம்பவத்திற்கு பிரதிபலிப்புச்செய்த 230 பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளார்கள். பல்வேறு அமைதியான போராட்டங்களில் ஈடுபட்ட ஒரு குழுவினரும் இவ்வேளையில் கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளார்கள். எனினும் இற்றைவரை முதலாவது தாக்குதலை ஏற்பாடுசெய்து, கோபத்தை தூண்டிவிட்டு அனுப்பிவைத்த மகிந்த ராஜபக்ஷ, ஜோன்ஸ்ரன் பர்னாந்து, சனத் நிஷாந்த பற்றிய விசாரணைகள் கிடையாது. மேல் மாகாணத்திற்குப் பொறுப்பான சிரேட்ட பிரதி பொலீஸ் மா அதிபர் தேசபந்து தென்னக்கோன் இந்த சம்பவத்தைக் கண்டார். அவ்வாறு இருக்கையிலும் குண்டர்கள் பற்றிய தகவல்களை வழங்குமாறு பொலீஸார் பொதுமக்களிடம் கூறுகிறார்கள்.
அதைப்போலவே தாக்குதலை மேற்கொண்டர்களின் பெயர்களைக்கூட அங்கு இருந்தவர்கள் கூறியுள்ளார்கள். ஆனால் அவர்களை விசாரணைகூட செய்யவில்லை. இதன் மூலமாகத் தெளிவாவது என்னவென்றால் ஆளும் வர்க்கத்தினர் அவர்களின் வர்க்கத்தைப் பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக மாற்றமொன்றைக் கோரி ஆர்ப்பாட்டம் செய்கின்ற மற்றும் பேச்சுவார்த்தைகளை திசை திருப்புகின்ற 74 வருடங்களாக அமுல்படுத்திய அதே செயற்பாங்கினையே மேற்கொண்டு வருகிறார்கள். நாட்டின் உறுதிநிலைக்காக அனைவரும் ஒன்றுசேர்ந்து செயலாற்ற வேண்டுமென்றே நாங்கள் கூறுகிறோம். இந்த செயற்பாங்கினை இவ்விதமாகவே பேணிவந்து தொடர்ந்தும் உறுதிப்படுத்திக் கொள்வதையே ஆளும் வர்க்கத்தினர் உறுதிநிலை என்று கூறுகிறார்கள். அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பலப்படுத்திக் கொள்கின்ற செயற்பாங்கினை பேணிவருவதாகும். மக்கள் இத்தருணத்தில் வியத்தகு பொருளாதார அழுத்தத்திலேயே இருக்கிறார்கள். இளைஞர்களால் வழங்கப்பட்ட வாய்ப்பினை இல்லாதொழிப்பதற்காகவே ஆட்சியாளர்கள் அந்த அழுத்தத்தை பிரயோகித்து வருகிறார்கள். அந்த செயற்பாங்கினையே ஆளும் வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த அனைத்துச் சக்திகளும் ஒன்றுசேர்ந்து செய்ய முற்படுகின்றது. மக்கள் போராட்டங்களை மேற்கொண்டு கேட்கின்ற விடயங்கள், சமூக உடன்பாடுகள், அரசியல் உரையாடல்கள் ஆட்சியாளர்களுக்கு புரியாத புதிரல்ல. மிகவும் நன்றாக விளங்கிக்கொண்டிருக்க ஆளும் வர்க்கத்தினர் செயலாற்றி வருகிறார்கள். மக்கள் தற்போது விழிப்புடனேயே இருக்கிறார்கள் என்பதை நாங்கள் அவர்களுக்கு ஞாபகப்படுத்த வேண்டும். முன்னர் செய்ததைப்போல் மக்களை அடக்கியாள முடியாதென்பதை இந்த ஆட்சியாளர்கள் விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும். மக்கள் விழிப்புடன் இருக்கிறார்கள் என்பதை இந்த ஆட்சியாளர்கள் விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும்.
கடந்த வாரத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதலின் பின்புலத்தில் நிலவிய அரசியல் திட்டம் பற்றி ஆராயவேண்டும். அலரி மாளிகையின் சதித்திட்டக்காரர்களை காப்பாற்றி எவருடைய தேவைக்காக அவசரகாலச் சட்டம் அமுலாக்கப்படுகின்றது என்பது மிகவும் தெளிவானதாகும். மகிந்த ராஜபக்ஷவை உள்ளிட்ட குழுவினரிடம் குறைந்தபட்சம் வாக்குமூலமொன்றைப் பதிய முடியாத பொலீஸாரால், பாதுகாப்பு பிரிவினரால் பாதுகாப்பு அமைச்சு செயலாளரால் மக்களுக்குப் பிரயோசனமில்லை. எனவே அலரி மாளிகையில் இருந்து அமுலாக்கிய சதித்திட்டத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் விசாரிக்கப்படல் வேண்டும். அவர்கள் கைதுசெய்யப்படல் வேண்டும். உறுதிநிலையைப் பற்றி எடுத்துக்கூறி ஆளும் வர்க்கத்தின் பாதுகாப்பிற்காக செயலாற்ற நினைக்கவேண்டாம். நீதி நியாயத்திற்கான போராட்டம் தொடர்ச்சியாக மேற்கொள்ளப்பட்டு வரும். அரச அடக்குமுறையைப் பார்க்கிலும் மக்களின் பலம் மிகவும் சக்தி நிறைந்ததென்பதை அவர்கள் விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும்.
வன்முறைக்கு எதிரான அமைப்பொன்றின் அங்கத்தவர் என்றவகையிலும் சட்டத்தை மதிக்கின்ற ஒரு பிரசை என்றவகையிலும் எமது நாட்டின் பொலீஸ் மா அதிபரை விளித்து ஒருசில வார்த்தைகளைக் கூறுவதற்கான உரிமை எனக்கு இருக்கின்றது. அதைப்போலவே கடந்த 09 ஆந் திகதியும் அதன் பின்னரும் ஏற்பட்ட அனைத்து அழிவுகளும் உருவாக தலைமை வகித்த ராஜபக்ஷ குடும்பத்தின் கோட்டாபய ராஜபக்ஷ தொடர்ந்தும் அதிகாரத்தில் இருப்பதை இந்நாட்டின் மக்கள் ஒருபோதுமே ஏற்றுக்கொள்ளப் போவதில்லை என்பதையும் குறிப்பிடவேண்டும். குறைந்த பட்சம் 09 ஆந் திகதியின் தாக்குதலின் பின்னர் கோட்டாபய ராஸபக்ஷவிற்கு இனிமேலும் இந்த நாட்டில் சட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்த முடியாது என்பது நிரூபிக்கப்பட்டு விட்டது. எனவே அவர் தொடர்ந்தும் பொம்மலாட்ட அரசாங்கத்தை அமைக்காமல் அந்த அரசாங்கங்களை அமைக்கின்ற பொறுப்பினை பாராளுமன்றத்திடம் கையளித்து உடனடியதாக சனாதிபதி பதவியில் இருந்து நீங்கவேண்டுமென்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.
அலரி மாளிகைக்கு மக்களை அழைப்பித்த மகிந்த ராஜபக்ஷவின் தலைமையிலேயே காடையர்களின் தாக்குதல் இடம்பெற்றது. அவரும் ஜோன்ஸ்ரன் பர்னாந்து உள்ளிட்டவர்களும் வன்முறையைத் தூண்டுகின்ற உரைகளை நிகழ்த்தினார்கள். மகிந்த பிரதமர் பதவியில் இருந்து விலகியமையும் அதைப்போலவே சிரேட்ட பிரதிப் பொலீஸ் மா அதிபர் தேசபந்து தென்னக்கோனை உள்ளிட்ட குழுவினருக்கு வெளிநாடு செல்ல தடைவிதித்து நீதிமன்றம் கட்டளை பிறப்பித்துள்ளது. அவர்கள் நட்டைவிட்டு வெளியேறுகின்ற அளவுக்கு தவறு புரிந்துள்ளதாக நீதிமன்றம் எற்றுக்கொண்டுள்ளது என்பதே அதன் அர்த்தமாகும். நீதிமன்றம் பெயர் குறித்தவர்களிடமிருந்தேனும் வாக்குமூலத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளும் அளவுக்குக்கூட பொலீஸ் மா அதிபர் பொலீஸாரை நெறிப்படுத்தவில்லை. அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களின் பணிப்புரைக்கிணங்க செயலாற்றுவதையே பொலீஸ் மா அதிபர் செய்துள்ளார். அவருக்கு கட்டளையிட்ட பிரதானமான ஆட்கள் தற்போது நாட்டுக்கு அப்பால் அமைந்துள்ள தீவு ஒன்றில் கடற்படையின் பாதுகாப்பின் கீழேயே இருக்கிறார்கள். பொலீஸ் மா அதிபர் அப்படிப்பவர்களுக்காகவா இன்னமும் சேவகம் புரிந்து வருகிறார் என நாங்கள் கேட்கிறோம். அந்த எவரேனும் பொலீஸ் மா அதிபர் தம்மைப் பாதுகாத்திட வருவார் என நினைப்பார்களாயின் அது தமது தலைவிதியை நிர்ணயித்துக் கொள்வதாக அமையும். காலிமுகத்திடலில் அத்துமீறிப் பிரவேசித்த குண்டர்களை மிகவும் எளிதில் தடுக்கக்கூடிய இயலுமை பொலீஸாருக்கு இருந்தது. ஆனால் அவ்வாறு செய்யாமல் தாக்குதலுக்கு இடமளித்தார்கள். மத குருமார்களுக்குக்கூட தாக்குதல் நடாத்திய தருணங்களில் கீழ்மட்ட பொலீஸ் உத்தியோகத்தர்கள் அவற்றைத் தடுக்க முயற்சி செய்தார்கள். பெண்களுக்கும் இளைஞர்களுக்கும் தாக்குதல் நடாத்தப்பட்ட விதத்தை செய்தித் தாள்களில், இலத்திரனியல் ஊடகங்களில் வெளியாகிய போதிலும் அவை எதனையுமே பொலீஸ் மா அதிபர் காணவில்லை. பிரதேசரீதியாக ஆர்ப்பாட்டம்செய்த குழுவினரை கைதுசெய்வது தொடர்பிலேயே அவர் உடனடியாக செயற்பட்டுள்ளார்.
இத்தகைய ஒரு வரலாறும் இருக்கின்றது. 83 கறுப்பு யூலை தருணத்தின் தமிழ் மக்களைத் தாக்கி கொலைசெய்து ஆதனங்களைக் கொள்ளையடித்து அமுல்படுத்திய இனவாத குண்டர்கள் தாக்குதலின் ஏற்பாட்டாளர்களை அன்று வெளிப்படையாகக் கண்டோம். ஆனால் அதற்கான பொறுப்பினை இடதுசாரி கட்சிகள் மீது சுமத்த அன்று இருந்த முதலாளித்துவ ஆட்சியாளர்கள் செயற்பட்டார்கள். மிரிஹான ஆர்ப்பாட்டம் பற்றியும் அப்போது இருந்த அமைச்சர் பிரசன்ன ரணதுங்க மக்கள் விடுதலை முன்னணியின் வன்முறைச் செயல்களே என்பதற்கான சான்றுகள் நிலவுவதாக நாட்டுக்கு கூறினார். சான்றுகள் இருப்பதாகக் கூறியவர் இற்றைவரை அதனை நிரூபிக்கவில்லை. தற்போது நடைபெறுகின்றவை பற்றியும் அவ்விதமே கூறுவார்கள். அதுதான் முதலாளித்துவ அரசாங்கங்களின் வழியுரிமையின் பிரதான பண்பு ஆகும். ஆனால் இவர்களுக்கு குறைந்தபட்சம் பாராளுமன்ற உறுப்பினராகக்கூடிய வாய்ப்பு கூட வருங்காலத்தில் கிடைக்கமாட்டாது. எனவே இனிமேலாவது சட்டத்தை அனைவருக்கும் நியாயமாக அமுலாக்குமாறு வலியுறுத்துகிறோம். அவ்வாறு செய்யாமல் பொம்மலாட்ட அரசாங்கங்களை அமைப்பதன் மூலமாக பிரச்சினைகளுக்குத் தீர்வுகாண இயலாதென்பதையும் மக்களின் அமைதியான ஆர்ப்பாட்டங்களை மென்மேலும் பலப்படுத்த பங்களிப்புச் செய்யுமாறும் மக்களிடம் கேட்டுக்கொள்கிறோம்.
பதில் :- சீனித் திருடனும் வங்கித் திருடனும் அமைத்துக்கொண்ட இந்த பொம்மலாட்ட அரசாங்கத்துடன் தேசிய மக்கள் சக்தி ஒருபோதுமே இணங்கப் போவதில்லை. குறைந்தபட்சம் பாராளுமன்றத்தைப் பிரதிநிதித்துவம் செய்கின்ற அரசியல் கட்சிகளுடன் கலந்துரையாடி மேற்கொண்ட தீர்மானமல்ல இது: கள்ளத்தனமாக மாளிகைச் சதித்திட்டம் மூலமாக அமைத்துக்கொண்ட அரசாங்கமே இது. தற்போது கெபினற் அமைச்சர்களைத் தேடுகின்ற நடவடிக்கை மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றது. ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் ஒருசில பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் அமைச்சுப் பதவிகளை ஏற்றுக்கொள்ளத் தயார் எனக் கூறியுள்ளார்கள். ஏனைய குழுக்களுக்கிடையிலும் பல்வேறு தேவைகள், அவாநிறைவுகள், வரப்பிரசாதங்கள் பற்றி சிந்திப்பவர்கள் இருக்கிறார்கள். குறுகிய தனிப்பட்ட தேவைகளுக்காக செயலாற்றுகின்ற குழுக்களை எதிர்காலத்தில் காணக்கூடியதாக அமையும். இந்த பொம்மலாட்ட ஆட்சிக்கு மக்களின் அங்கீகாரம் கிடையாது. தேசிய மக்கள் சக்தி எவ்விதத்திலும் அதனோடு தொடர்புபட மாட்டாது. இன்றளவில் மக்களின் பற்றியெரிகின்ற பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு வழங்குகின்ற குறுங்கால வேலைத்திட்டமொன்று முன்வைக்கப்பட்டிருந்தால் மக்கள் பரிசீலனை செய்வார்களென்பது எமக்குத் தெளிவாகின்றது.
அதைப்போலவே சனநாயகரீதியான மறுசீரமைப்புகள் கொண்டுவரப்படுதல் பற்றியும் காலச்சட்டகத்துடனான வேலைத்திட்டமொன்று முன்வைக்கப்படவில்லை. கோட்டா கோ கமவிற்கு வசதிகளை வழங்க ரனில் குழுக்களை நியமிக்கிறார். எனினும் அமைதியான ஆர்ப்பாட்டங்கள் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதல் சம்பந்தமாக விசாரித்தறிவதற்கான குழுக்கள் நியமிக்கப்படவில்லை. வெளித் தோற்றத்தில் இளைஞர்களை ஏமாற்றுவதற்காக பொனபாட்வாத தியரியை பாவிக்கிறார்கள். அவர் முதன்முதலில் மேற்கொள்ளவிருந்த செயல்வழிமுறையைக் கைவிட்டதன் மூலமாக அவரது பாவனை தெளிவாகின்றது. சாகல ரத்நாயக்க, அகில விராஜ், ரங்கே பண்டார, வஜிர அபேவர்தன ஆகியோரின் குழுக்களை அமைத்து பற்றியெரிகின்ற சமூக பொருளாதார பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காணப்போகிறார். இந்த திரிபுநிலையடைந்த ஆட்சி எத்தகையது என்பது அதன்மூலமாகவும் தெளிவாகின்றது. தேசிய மக்கள் சக்தி அந்த எதற்குமே ஒத்துழைப்பு வழங்க மாட்டாது.
பதில் :- இந்த விசாரணைகளின் மறைவில் இருந்துகொண்டு உண்மையாகவே அரசாங்கத்தை எதிர்ப்பவர்களை அடக்கியாள அரசாங்கம் மேற்கொண்டு வருகின்ற நடவடிக்கையாகும். இந்த கதை புதியதொன்றல்ல. மக்கள் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கின்ற, எழுச்சிபெறுகின்ற ஒவ்வொரு தடவையும் அந்த குற்றச்சாட்டினை எம்மீது சுமத்துகிறார்கள். 83 இலும் எம்மீது அத்தகைய பொய்க் குற்றச்சாட்டுகளை முன்வைத்து எமது கட்சியைத் தடைசெய்தார்கள். ஆனால் நிருபிக்க ஆதாரங்கள் கிடையாது. அந்த குற்றச்சாட்டினை நாங்கள் அருவருப்புடன் கண்டிக்கிறோம். அரசியல் இயக்கமென்றவகையில் அவ்வாறான வன்முறைச் செயல்களை நாங்கள் நெறிப்படுத்தியதில்லை. நெறிப்படுத்தப் போவதுமில்லை.
பதில் :- இந்தப் பிரச்சினைகளுக்கு ஒட்டுத் தீர்வுகள் கிடையாது. நாட்டின் பொருளாதாரப் பிரச்சினையைத் தீர்த்துவைக்கின்ற சவாலை ஏற்றக்கொள்ள நாங்கள் தயார். அதற்கு தலைமைத்துவம் வழங்க தோழர் அநுர திசாநாயக்கவை உள்ளிட்ட தேசிய மக்கள் சக்தி இன்றும் தயார். எம்மிடம் அதற்கான வேலைத்திட்டமொன்று கொள்கைளொன்று இருக்கின்றது. அந்த நெருக்கடிக்கான ஒரே தீர்வு மக்கள் விரும்புகின்ற ஆட்சியொன்றைக் கட்டியெழுப்ப வாய்ப்பினை வழங்குவதாகும். அவ்வாறு இல்லாமல் அமைத்துக்கொண்ட அரசாங்கங்களால் இந்தப் பிரச்சினைக்கு நிரந்தர தீர்வினைக் காணமுடியாது. மறுபுறத்தில் ரனில் விக்கிரமசிங்க இன்னமும் மக்களுக்கு நிவாரணமளிப்பதற்கான அல்லது சனநாயகரீதியான மறுசீரமைப்பிற்கான எந்தவிதமான முன்மொழிவினையோ வேலைத்திட்டத்தையோ நாட்டுக்கு கூறவில்லை.
பதில் :- இதற்கு முன்னரும் இந்திய ஊடகங்களில் அத்தகைய செய்திகள் வெளியாகின. ஆனால் இந்து இரகசிய உளவுச்சேவை இலங்கையின் உளவுச் சேவைகளுக்கு எமக்குத் தெரிந்த வகையில் அவ்வாறான தகவலை வழங்கவில்லை. அதனால் இத்தருணத்தில் மக்களிடம் தோன்றியுள்ள உண்மையான பற்றியெரிகின்ற பிரச்சினையை மூடிமறைக்க கொண்டுவருகின்ற திட்டமிட்ட செய்தியாகவும் அமையக்கூடும். இது இந்த வகையிலான முதலாவது செய்தியல்ல. இதற்கு முன்னரும் இந்திய ஊடகங்களில் இவ்வாறான செய்திகள் வெளியாகி இருந்தன. உயிர்த்த ஞாயிறு தாக்குதல் சம்பந்தமாக இந்திய உளவுச் சேவை நேரடியாகவே இலங்கையின் உளவுப் பிரிவுக்கு தகவல்களை வழங்கியது. அத்தகைய தகவலொன்று பதிவாகி இருக்கின்றதா என எங்களுக்குத் தெரியாது. பாதுகாப்பு அமைச்சு அது சம்பந்தமான தகவல்களை வெளியிட வேண்டும்.
ගෝඨාගෝ ගම මයිනාගෝ ගම පවත්වාගෙන ගිය සාමකාමී විරෝධතාවයට ම්ලේච්ඡ ආකාරයෙන් ප්රහාර එල්ල කළ මැරයන් අත්තඩංගුවට ගන්නවා වෙනුවට එම ප්රහාරයට විරෝධය පළකරමින් මහජනතාගෙන් එල්ල වූ ක්ෂණික කෝපයෙන් ප්රතික්රියා දැක්වූවන් දඩයම් කිරීමක් පටන් ගෙන ඇති බවට ජාතික ජන බලවේගය චෝදනා කරයි. අද (16) පැවැත්වූ මාධ්ය හමුවක දී මෙම චෝදනා එල්ල කරනු ලැබීය. මෙම මාධ්ය හමුව අමතා ජාතික […]
ගෝඨාගෝ ගම මයිනාගෝ ගම පවත්වාගෙන ගිය සාමකාමී විරෝධතාවයට ම්ලේච්ඡ ආකාරයෙන් ප්රහාර එල්ල කළ මැරයන් අත්තඩංගුවට ගන්නවා වෙනුවට එම ප්රහාරයට විරෝධය පළකරමින් මහජනතාගෙන් එල්ල වූ ක්ෂණික කෝපයෙන් ප්රතික්රියා දැක්වූවන් දඩයම් කිරීමක් පටන් ගෙන ඇති බවට ජාතික ජන බලවේගය චෝදනා කරයි.
අද (16) පැවැත්වූ මාධ්ය හමුවක දී මෙම චෝදනා එල්ල කරනු ලැබීය. මෙම මාධ්ය හමුව අමතා ජාතික ජන බලවේගයේ ජාතික විධායක සභිකයන් වන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී විජිත හේරත්, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය සහ සාහිත්යවේදී ජයතිලක කම්මැල්ලවීර සහභාගී වූහ.
එහිදී ඔවුන් දැක්වූ සම්පූර්ණ අදහස් පහත පළ වේ.
පසුගිය 09 වෙනිදා දක්වා සාමකාමීව, ප්රජාතන්ත්රවාදීව උද්ඝෝෂණය කළ ජනතාවට ආණ්ඩුවේ මැරයන් ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයක් එල්ල කළා. අරලියගහ මන්දිරයේ සැලසුම්කර මුදාහැරිය පිරිස මේ ප්රහාරය එල්ල කර අදට (16 දිනට) දවස් 07ක් වෙනවා. මේ වනතුරු ඒ මැරයන්ට අදාළව නීතිය නිවැරදිව ක්රියාත්මක කර නැහැ. ආණ්ඩුව හොරගල් අහුලමින් ඉන්නවා. නමුත් ඒ ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයට විරුද්ධව රට පුරා ජනතාවගෙන් එල්ල වූ ප්රතිප්රහාර සම්බන්ධයෙන් බොහෝ අය අත්අඩංගුවට ගනිමින් ඉන්නවා. ඒ ප්රහාර අපිත් අනුමත කරන්නේ නැහැ. පොලිසිය කියන විදිහට 230කට වැඩි පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති නමුත් ගෝල්ෆේස් ප්රහාරය සම්බන්ධයෙන් මොරටුව නගර සභාවේ සේවකයෙක් පමණක් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබෙන්නේ. අපක්ෂපාතී පරීක්ෂණයක් සිදුකර වැරදිකරුවන් සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්රියාත්මක කරන ආකාරය මුළු ලෝකයක් බලාගෙන ඉන්නවා. මහින්ද රාජපක්ෂගේ මෙහෙයවීමෙන් යෙදවූ මැර කණ්ඩායම ගෝල්ෆේස් පිටියට ඇතුළුවීමට ඉඩදීමම වරදක්. බස්නාහිර පළාත බාර ජ්යෙෂ්ඨ නියෝජ්ය පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් ඇතුළු නිලධරීන් එතන හිටියා. මැරයන් ඇතුළුවීම වැළැක්වීමේ ක්රියාමාර්ග පොලිසියට ගතහැකිව තිබුණා. උද්ඝෝණයකරුවන් මැරයන්ව වළක්වන ලෙස පොලිසියෙන් කළ ඉල්ලීම වීඩියෝ පටවල තිබෙනවා. නමුත් පොලිසිය මැරයන් පාලනය කළේ නැහැ. දැනුවත්ව, සංවිධානාත්මකව, සැලසුම් සහගතව ආරක්ෂක ලේකම්වරයාගේ නියෝග මත මැර කණ්ඩායම්වලට යන්න පොලිසිය ඉඩදුන්නා. ආරක්ෂක ලේකම් දැන් බබා වගේ කතා කියනවා. ප්රචණ්ඩකාරී තත්වයන් ඇතිවීම වැළැක්වීමේ වගකීම ඉටුකරනවා වෙනුවට මැර කණ්ඩායම්වලට බාධා නොකරන නියෝග දී තිබුණා. රට පුරා ප්රචණ්ඩ ක්රියා ඇති වුණේ මේ නිසයි. රටේ ආරක්ෂාව සම්පූර්ණයෙන්ම කඩා වැටෙන්න ඉඩදීලා දැන් ආරක්ෂක අමාත්යාංශයේ ලේකම් බබෙක් වගේ කතා කරනවා.
නීතිඥවරු, පුරවැසි කණ්ඩායම්, ශ්රී ලංකා පරිපාලන සේවා නිලධාරී සංගමය, පෞද්ගලික පැමිණිලි, විශාල ප්රමාණයක් පොලිසියට, මානවහිමිකම් කොමිසමට, අපරාධ පරික්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. නමුත් මේ වන තුරු නිවැරදි ක්රියාමාර්ග අරගෙන නැහැ. මේ දක්වා ආණ්ඩුවට එරෙහිව ප්රජාතන්ත්රවාදීව කටයුතු කරන ජනතාව දඩයම් කිරීමක් පටන්ගෙන තිබෙනවා. ජනාධිපතිවරයාගේ මූලිකත්වයෙන් පොදුජන එක්සත් පෙරමුණේ මන්ත්රී කණ්ඩායම් රැස්වීමක් ජනාධිපති මන්දිරයේ පැවැත් වූවා. එහිදී තමන්ගේ දේපළවලට ආරක්ෂාව නොදුන් බවට පොලිස්පතිට බැනවැදී තිබුණා. පොලිස්පති එහිදී ඒ මන්ත්රීවරුන්ට පිළිතුරු දෙමින් ඒ ඒ පොලිස් ස්ථානවලට ප්රධාන නිලධාරින් පත් කළ ආකාරය ගැන ලැයිස්තුවක්ම ඉදිරිපත් කර තිබුණා. අදාළ ප්රදේශයේ මන්ත්රීවරයා හෝ ඇමතිවරයා මගින් කළ ලිඛිත ඉල්ලීම්වලට අනුව පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරු පත්කළ බව පෙරලා උත්තරදී තිබුණා. පොලිස් ස්ථානවලට පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරු පත්කර තිබෙන්නේ ස්වාධීන ක්රමවේදයකට නොවෙයි. මුළුමනින්ම දේශපාලන අවශ්යතාවයන් මතයි. පොලිස්පතිවරයා එතන කියලා බැහැ. රටේ ජනතාවටත් ඉක්මනින් දැනගන්න ප්රකාශ කළ යුතු බව අපි අවධාරණය කරනවා. ප්රදේශයේ මන්ත්රීවරුන්ගේ, ඇමතිවරුන්ගේ අවශ්යතාවය මත පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරුන් පත්කිරීම පොලිස්පති සිදුකළ බරපතළ වරදක්. පොලිස්පති අපක්ෂපාතීව කටයුතු කර නැහැ.
මෙවැනි සිදුවීම් ඇතිවෙන්නේ සහ වර්ධනය වෙන්නේ කොහොමද කියලා මේකෙන් පැහැදිලියි. පොලිස්පතිවරයා ආරක්ෂක ලේකම්වරයා මැරයන්ට යන්න ඉඩ දෙන්න කියලා නියෝග දෙනවා නම් ජනතාවගේ ආරක්ෂාව සැපයෙන්නේ කොහොමද? මෙවැනි ඛේදනීය තත්වයක් ඇති වුණේ මේවගේ කරුණු මූලික කරගෙන. සාධාරණය ඉෂ්ඨ නොවන නිසා තමයි තරුණයෝ ‘සිස්ටම් චේන්ජ්’ එකක් ඉල්ලන්නේ. මැරයන් මෙහෙයවූ මහ මොළකරු මහින්ද රාජපක්ෂ. ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු, සනත් නිශාන්ත, මිලාන් ජයතිලක, යන මන්ත්රීවරුත් හිටියා. මිලාන් ජයතිලක පොල්පිත්තකින් පහර දෙන හැටි වීඩියෝ පටවල තිබෙනවා. ඔහුත් එක්ක යන මැර කණ්ඩායම් තරුණ කාන්තාවකට අමානුෂික ලෙස පහර දෙන වීඩියෝ පට තිබෙනවා. තවත් පරීක්ෂණ කර කර ඉන්න දෙයක් නැහැ. නමුත් ප්රාදේශීය සිදුවුණු ක්රියා පිළිබඳව වේගයෙන් අත්අඩංගුවට ගන්නවා. මේ විදිහට අත්අඩංගුවට ගන්නේ පසුගිය කාලයේ ප්රාදේශීයව උද්ඝෝෂණවල සිටි කැපී පෙනෙන ක්රියාකාරකයින්. අපක්ෂපාතීව මේ සියලු සිදුවීම්වලට අදාළව නීතිය ක්රියාත්මක වෙන්න ඕනෑ. නවවැනිදා ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයට සම්බන්ධව දවස් හතක් යන තුරු එක් අයෙක් අත්අඩංගුවට ගන්න අතර ඊට පසු සිදුවීම්වලට 230ක් අත්අඩංගුවට අරගෙන.
සාමකාමී අරගලයට ගහපු මැරයන් ගැන තොරතුරු දෙන්න කියලා ජනතාවට කියනවා. නමුත් ඇමතිවරුන්ගේ මන්ත්රීවරුන්ගේ දේපළවලට හානිකිරීම් ගැන චෝදනා කරලා උද්ඝෝෂකයන්ව අත්අඩංගුවට ගන්නවා. මේක විකාරයක්. ආණ්ඩුවටත් පොලිස්පතිවරයාටත් අපි බලකරන්නේ අපක්ෂපාතීව පරීක්ෂණ පවත්වන්න කියලා. පක්ෂග්රාහීව කටයුතු කිරීමෙන් ජනතා කෝපය තවත් වැඩිවෙනවා. ජනතාවගේ බලාපොරොත්තු බිඳවැටෙන තත්වයට පත්වෙනවා. සාධාරණය, යුක්තිය ඉටුනොවන්නේ නම්, ඇත්ත වගඋත්තරකරුවන්ව අත්අඩංගුවට නොගෙන ගෙනයන ක්රියාමාර්ගවලට විරුද්ධව ජනතාව නැගීසිටිනවා. අපි ආණ්ඩුවට බලකරන්නේ ගෝල්ෆේස් සාමකාමී විරොධතාකරුවන්ට ප්රහාර එල්ලකළ මැරයන් ආරක්ෂාකරන මේ ක්රියාමාර්ග ජනතාව අනුමත කරන්නේ නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේ පසුගිය කාලයේ මිරිස්කුඩු ප්රහාරය එල්ලකිරීම, පුටුවලින් පහරදීම, සම්බන්ධ වීඩියෝ පට මුළු ලෝකයම දැක්කා. නමුත් ඒ සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්රියාත්මක වුණේ නැහැ. දේශපාලන හයිය තියෙන අයට එක නීතියකුත් සාමන්ය ජනතාවට එක නීතියකුත් ගෙනයන ක්රමය වෙනස් කරන්න කියලා උද්ඝෝෂණය කරන්නේ ඒ නිසයි. රනිල් වික්රමසිංහ අගමැති කළා කියලා මේ ක්රමය වෙනස් වෙන්නේ නැහැ. ජාතික ජන බලවේගය විදිහට අපි ජනාධිපතිවරයාට බලකරන්නේ ගෝල්ෆේස් පිටියට මැර ප්රහාරය එල්ල කළ මහමොළකරු ඇතුළු සියලු දෙනා වහාම අත්අඩංගුවට ගෙන අනිකුත් සියලු සිදුවීම්වලට අදාළ අපක්ෂපාතීව පරීක්ෂණ කරන්න කියලයි. දේශබන්දු තෙන්නකෝන්ව මුදුනා කරගෙන පරීක්ෂණ කරලා වැඩක් නැහැ. ඔහු වගකිවයුතු ප්රහාරයක් සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ කරන්න ඔහුටත් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්රධානියාවන තිලකරත්නටත් බාරදීමෙන් සාධාරණයක් ඉටුවෙන්නේ නැහැ. විනිවිද පෙනෙන පරීක්ෂණයක් සිදුකර සාධාරණය ඉටුකරන ලෙස අපි ආණ්ඩුවට බලකරනවා.
පාලකයන් එල්ලකර තිබෙන පීඩනයට විරුද්ධව මහජනතාව සාමකාමීවත් ප්රජාතන්ත්රවාදීවත් විරෝධය දක්වන්න සංවිධානය වන විට පාලකයන් රාජ්ය මර්දනය යොදවනවා. එයින් සාමකාමී අරගල ප්රචණ්ඩත්වය කෙරෙහි යොමුකරලා නැවත වටයකින් රාජ්ය මර්දනය හරහා තමන්ගේ බලය තහවුරුකර ගන්නවා. දැන් අවුරුදු 74ක් ක්රියාත්මකවූ මේ චක්රය නැවත වතාවක් මැයි 9වැනිදා දැක්කා. සාමකාමීව පැවතුනු ජනතා අරගලයකට අරලියගහ මන්දිරයේ සිට සංවිධානාත්මකව මැරයන් ප්රකෝපකර යවා ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයක් එල්ල කළා. එයට එරෙහිව ජනතාවගෙන් මතුවුණු යම් ප්රචණ්ඩකාරී ප්රතික්රියාවක් අපි දැක්කා. මේ වන විටත් මුල් සිද්ධියට එක්කෙනක් අත්අඩංගුවට ගෙන මුල් සිද්ධියට ප්රතිචාර දැක්වූ 230ක් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබෙනවා. විවිධ සාමකාමී උද්ඝෝෂණවල යෙදුණු පිරිසකුත් මේ අතර අත්අඩංගුවට ගෙන තිබෙනවා. නමුත් අද වනතුරුත් මුල් ප්රහාරය සංවිධානය කර, ප්රකෝපකර, යැවූ මහින්ද රාජපක්ෂ, ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු, සනත් නිශාන්ත, පිළිබඳ පරීක්ෂණ නැහැ. බස්නාහිර පළාත බාර ජ්යේෂඨ නියෝජ්ය පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් මේ සිදුවීම් දැක්කා. එහෙම තිබෙද්දිත් මැරයන් ගැන තොරතුරු දෙන්න කියලා පොලිසිය ජනතාවට කියනවා.
ඒ වගේම ප්රහාරය එල්ල කළ අයගේ නම් පවා එතන හිටපු අය හෙළිකර තිබෙනවා. නමුත් ඔවුන්ගෙන් ප්රශ්න කිරීමක්වත් සිදුකර නැහැ. මෙයින් පේන්නේ පාලක පංතිය ඔවුන්ගේ පංතිය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා, පරිවර්තනයක් ඉල්ලන උද්ඝෝෂණ සහ සාකච්ඡාව වෙන පැත්තකට යොමුකරන අවුරුදු 74ක් තිස්සේ ක්රියාත්මක කළ ක්රියාවලියම සිදුකරමින් ඉන්නවා. අපි ඉල්ලා සිටින්නේ රටේ ස්ථාවරභාවය වෙනුවෙන් සියලු දෙනාම එක්වී ක්රියාත්මක කරන ලෙසයි. පාලක පංතිය ස්ථාවරභාවය කියන්නේ මේ ක්රියාවලිය මේ ආකාරයෙන්ම පවත්වාගෙන යමින් තවදුරටත් ස්ථාවර කර ගැනීමටයි. ඔවුන් එකිනෙකා ශක්තිමත් කර ගැනීමේ ක්රියාවලිය පවත්වාගෙන යාමයි. ජනතාව මේ වෙලාවේ පුදුම ආර්ථික පීඩනයකින් ඉන්නේ. ඒ පීඩනය පාලකයන් යොදා ගන්නේ තරුණ තරුණියන් විසින් ලබාදුන් අවකාශය අහුරා දමන්නයි. පාලක පංතියේ සියලු බලවේග එකතුවෙමින් කරන්න හදන්නේ ඒ ක්රියාවලියයි. ජනතාව අරගල කරමින් ඉල්ලන දේ, සමාජ සම්මුතීන්, දේශපාලන සාකච්ඡාව පාලකයන්ට නොතේරෙනවා නොවෙයි. ඉතාමත් හොඳින් තේරුම් අරගෙන ඉන්න පාලක පංතිය ක්රියාත්මක වෙනවා. ජනතාව මේ වෙලාවේ ඉන්නේ අවදිවෙලා කියන එක අපි ඒ අයට මතක්කර දිය යුතුයි. පෙර සිදුකළා වගේ ජනතාව මර්දනය කරන්න බැරි බව මේ පාලකයන් තේරුම්ගත යුතුයි. ජනතාව විමසිල්ලෙන් ඉන්න බව පාලකයන් තේරුම්ගත යුතුයි.
ගිය සතියේ එල්ල කළ ප්රහාරය පිටුපස තිබුණු දේශපාලන සැලැස්ම පිළිබඳව පරීක්ෂා කළ යුතුයි. අරලියගහ මන්දිරයේ කුමන්ත්රණකරුවන් බේරා හදිසි නීතිය ක්රියාත්මක කරන්නේ කාගේ අවශ්යතාවයක් වෙනුවෙන්ද කියලා ඉතාමත් පැහැදිලියි. මහින්ද රාජපක්ෂ ඇතුළු පිරිසගෙන් අඩුම තරමින් කටඋත්තරයක් ගන්න බැරි පොලිසියකින්, ආරක්ෂක අංශවලින්, ආරක්ෂක අමාත්යාංශ ලේකම්වරයෙකුගෙන් ජනතාවට වැඩක් නැහැ. ඒ නිසා අරලියගහ මන්දිරයේ සිට ක්රියාත්මක කළ කුමන්ත්රණයට සම්බන්ධ අයගෙන් ප්රශ්න කළ යුතුයි. ඔවුන් අත්අඩංගුවට ගත යුතුයි. ස්ථාවරභාවයක් ගැන දක්වමින් පාලක පංතියේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ක්රියාකරන්න හිතන්න එපා. යුක්තිය, සාධාරණය වෙනුවෙන් අරගලය දිගටම පවත්වාගෙන යනවා. රාජ්ය මර්දනවලට වඩා ජනතා බලය ඉතාමත් ශක්තිමත් බව ඔවුන් තේරුම්ගත යුතුයි.
ප්රචණ්ඩත්වයට විරුද්ධ සංවිධානයක සාමාජකයෙක් හැටියටත්, නීතිගරුක පුරවැසියෙක් හැටියටත්, අපේ රටේ පොලිස්පතිතුමා අමතා වචන කිහිපයක් කියන්න මට අයිතියක් තියෙනවා. ඒ වගේම පසුගිය 09 වැනිදා සහ ඊට පසුව ඇති වූ සියලු විනාශයන් නිර්මාණය කිරීමට ප්රධානත්වය ගත් රාජපක්ෂ පවුලේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ තවදුරටත් බලයේ සිටීම මේ රටේ ජනතාව කිසිසේත්ම පිළි නොගන්නා බවත් කියන්න ඕනෑ. අඩුම වශයෙන් 09වැනිදා ප්රහාරයෙන් පසුව ගෝඨාභය රාජපක්ෂට තවදුරටත් මේ රටේ නීතිය ක්රියාත්මක කරන්න බැරි බව ඔප්පුවී තිබෙනවා. ඒ නිසා ඔහු තවදුරටත් රූකඩ ආණ්ඩු අටවන්නේ නැතිව, ඒ ආණ්ඩු හදාගැනීමේ වගකීම පාර්ලිමේන්තුවට පවරා වහාම ජනාධිපති ධුරයෙන් ඉවත්විය යුතු බව අවධාරණය කරනවා.
මැර ප්රහාරය එල්ල කළේ අරලියගහ මන්දිරයට මිනිසුන් කැඳවූ මහින්ද රාජපක්ෂගේ නායකත්වයෙන්. ඔහුත් ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු ඇතුළු අයත් ප්රචණ්ඩත්වය මතුකර, කතා පැවැත්වූවා. මහින්ද අගමැතිකමින් ඉවත්වීමත්, ඒ වගේම ජ්යේෂඨ නියෝජ්ය පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් ඇතුළු පිරිසට විදේසගතවීම තහනම් කර, අධිකරණ නියෝගයක්දී තිබෙනවා. එයින් කියැවෙන්නේ ඔවුන් රටින් පිටවීම තහනම් කිරීමට තරම් වරදක් කර ඇති බව උසාවිය පිළිගෙන තිබීමයි. උසාවිය නම්කළ අයගෙන්වත් කටඋත්තරයක් ගන්න තරමටවත් පොලිස්පතිවරයා පොලිසිය මෙහෙයවා නැහැ. බලයේ සිටින පක්ෂයේ නියෝගය අනුව වැඩකිරීමයි පොලිස්පති කර තිබෙන්නේ. ඔහුට අණදුන් ප්රධාන පුද්ගලයෝ අද ඉන්නේ රටෙන් එපිට තිබෙන දූපතක නාවික හමුදාව යටතේයි. පොලිස්පතිවරයා තාමත් සේවය කරන්නේ එහෙම අයටද කියලා අපි අහනවා. ඒ කවුරුන් හෝ පොලිස්පතිවරයා ආරක්ෂා කරන්න එයි කියලා හිතනවා නම්, ඒක තමන්ගේ ඉරණම තීරණය කර ගැනීමක්. ගෝල්ෆේස් පිට්ටනියට කඩා වැදුණු මැරයන් ඉතාමත් පහසුවෙන් වැළැක්වීමට පොලිසියට හැකියාව තිබුණා. නමුත් එසේ නොකර ප්රහාරයට ඉඩදී සිටියා. පූජකයින්ට පවා පහරදුන් අවස්ථාවල පහළ පොලිස් නිලධාරීන් ඒවා වළක්වන්න උත්සාහ කළා. ස්ත්රීන්ට, තරුණයන්ට පහරදුන් ආකාරය පුවත්පත්වල, විද්යුත් මාධ්යවල තිබුණත් ඒ කිසිම දෙයක් පොලිස්පතිවරයා දකින්නේ නැහැ. ඔහු වහාම ක්රියාත්මකවී තිබෙන්නේ ප්රාදේශීයව උද්ඝෝෂණය කළ පිරිස් අත්අඩංගුවට ගන්නයි.
මේ ආකාරයේ ඉතිහාසයකුත් තිබෙනවා. 83 කළු ජූලිය අවස්ථාවේ ද්රවිඩ ජනයාට පහරදී මරාදමමින් දේපළ කොල්ලකමින් දියත් කළ ජාතිවාදී මැර ප්රහාරයේ සංවිධායකයන් එදා එළිපිට දැක්කා. නමුත් ඒ වගකීම වාමාංශික පක්ෂවලට පටවන්න එදා සිටි ධනේශ්වර පාලකයන් ක්රියාකළා. මිරිහාන උද්ඝෝෂණය ගැනත් එදා සිටි ඇමති ප්රසන්න රණතුංග රටට කීවේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ප්රචණ්ඩ ක්රියාකළ බවට සාක්ෂි තිබෙන බවයි. ඒ සාක්ෂි තියනවා කියන ඒවා තාමත් ඔප්පු කර නැහැ. අද ක්රියාත්මක වන දේ ගැනත් මේ ආකාරයටම කියයි. ධනේශ්වර ආණ්ඩුවල පැවැත්මේ ප්රධාන ලක්ෂණය මේකයි. නමුත් මේ අයට අඩුම වශයෙන් මන්ත්රීකමක්වත් කිරීමේ හැකියාව අනාගතයේදී ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා දැන්වත් නීතිය කාටත් සාධාරණව ක්රියාත්මක කරන ලෙස බලකරනවා. එසේ නොකර රූකඩ ආණ්ඩු ඇටවීමෙන් ප්රශ්න විසඳිය නොහැකි බවත්, ජනතාව සාමකාමී උද්ඝෝෂණ තවදුරටත් ශක්තිමත් කරන්න සහභාගී වන ලෙස ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.
පිළිතුරු:- සීනි හොරාත්, බැංකු හොරාත් අටවා ගත්ත මේ රූකඩ ආණ්ඩුවට ජාතික ජන බලවේගය කිසිසේත්ම සම්බන්ධ වෙන්නේ නැහැ. අඩුම ගණනේ පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන දේශපාලන පක්ෂවල කතාබහකින්වත් පැමිණි එකඟතාවයක් නොවෙයි, හොර රහසේ මාළිගා කුමන්ත්රණවලින් හදාගත් ආණ්ඩුවක් මේක. කැබිනට් ඇමතිවරුන් හොයමින් මෙහෙයුමක් දැන් ක්රියාත්මක වෙන්නේ. ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සමහර මන්ත්රීවරු ඇමතිකම් ගන්න සූදානම් බව ප්රකාශ කර තිබෙනවා. අනෙක් කණ්ඩායම් අතරත් විවිධ උවමනාවන්, වරදාන වරප්රසාද ගැන හිතන අය ඉන්නවා. පටු පෞද්ගලික උවමනා වෙනුවෙන් ක්රියාකරන අය ඉදිරියේදී තවත් දකින්න පුළුවන් වෙයි. මේ රූකඩ පාලනයට ජනතාවගේ අනුමැතියක් නැහැ. ජාතික ජන බලවේගය ඊට කිසිසේත් සම්බන්ධ වෙන්නේ නැහැ. අද වනවිට ජනතාවගේ දැවෙන ආර්ථික ප්රශ්නවලට උත්තර සපයන කෙටි කාලීන වැඩපිළිවෙළක්වත් ඉදිරිපත් කර තිබුණා නම්, ජනතාව සලකා බලන බව අපිට පැහැදිලියි.
ඒ වගේම ප්රජාතන්ත්රවාදී ප්රතිසංස්කරණ ගෙන ඒම පිළිබඳවත් කාලරාමුවක් සහිත වැඩපිළිවෙළක් ඉදිරිපත් කර නැහැ. ගෝඨාගෝගමට පහසුකම් දෙන්න රනිල් කමිටු පත්කරනවා. නමුත් සාමකාමී උද්ඝෝෂකයන්ට පහරදීම සම්බන්ධයෙන් සොයා බලන්න කමිටු පත්කර නැහැ. මූනිච්ඡාවට තරුණයන්ව රවට්ටන්න බොනපාට්වාදී තියරිය පාවිච්චිකර තිබෙනවා. ඔහුට පළමුවෙන්ම කරන්න තිබුණු ක්රියාමාර්ගය අත්හැරීමෙන් ඔහුගේ භාවිතාව ගැන පැහැදිලියි. සාගල රත්නායක, අකිල විරාජ්, රංගේ බණ්ඩාර, වජිර අබේවර්ධන අයගෙන් කමිටු හදලා දැවෙන සමාජ ආර්ථික ප්රශ්න විසඳන්න යනවා. මේ විකාරරූපී පාලනය කොයිවගේද කියලා ඒකෙන්ද පැහැදිලියි. ජාතික ජන බලවේගය ඒ කිසිම දෙයකට සහයෝගය දෙන්නේ නැහැ.
පිළිතුර:- මේ පරීක්ෂණවලට මුවාවෙලා සැබෑ ආණ්ඩු විරෝධීන්ව මර්දනය කරන්න ආණ්ඩුව ගෙනයන ක්රියාමාර්ග. ඔය කතාව අලුත් දෙයක් නොවෙයි. ජනතාව විරුද්ධවන, නැගිටින සෑම මොහොතකදීම අපිට ඔය වරද පටවනවා. 83දීත් අපිට ඔය වගේ අභූත චෝදනා නගලා පක්ෂය තහනම් කළා. හැබැයි ඔප්පු කරන්න සාධක නැහැ. ඔය චෝදනාව පිළිකුලෙන් අපි හෙලාදකිනවා. දේශපාලන ව්යාපාරයක් හැටියට ඔවැනි ප්රචණ්ඩ ක්රියා අපි මෙහෙයවලත් නැහැ. මෙහෙයවන්නෙත් නැහැ.
පිළිතුර:- මුක්කු ගහලා පැලැස්තර දාලා, මේ ප්රශ්නය විසඳන්න බැහැ. රටේ ආර්ථික ප්රශ්නය විසඳන අභියෝගය භාර ගන්න අපි සූදානම්. එහි නායකත්වය ගන්න අනුර දිසානායක සහෝදරයා ඇතුළු ජාතික ජන බලවේගය අදත් සූදානම්. අපිට ඒ වෙනුවෙන් වැඩපිළිවෙළක් ප්රතිපත්තියක් තිබෙනවා. මේ අර්බුදයට තියෙන එකම විසඳු ජනතාවට කැමති පාලනයක් ගොඩනගාගන්න අවස්ථාව දීමයි. එහෙම නැතු අටවාගන්න ආණ්ඩුවලින් මේ ප්රශ්නයට ස්ථිර විසඳුමක් හොයන්න බැහැ. අනික රනිල් වික්රමසිංහ තවමත් ජනතාවට සහන සලසන්න හෝ ප්රජාතන්ත්රවාදී ප්රතිසංස්කරණ සඳහා කිසිම යෝජනාවක් හෝ වැඩපිළිවෙලක් රටට කියලා නැහැ.
පිළිතුර:- මෙයට පෙරත් ඉන්දීය මාධ්යවල ඔවැනි ප්රවෘත්ති පළ වුණා. නමුත් ඉන්දීය රහස් ඔත්තු සේවාවන් ලංකාවේ බුද්ධි සේවාවලට අපි දන්නා තරමින් එවැනි තොරතුරක් දීලා නැහැ. ඒ නිසා මේ මොහොතේ ජනතාවගේ ඇතිවෙලා තිබෙන දැවෙන ඇත්ත ප්රශ්න යටගහන්න ගේන සැලසුම් සහගත ප්රවෘත්ති වෙන්න පුළුවන්. මේක ඔය වර්ගයේ පළවෙනි ප්රවෘත්තිය නොවෙයි. මෙයට පෙරත් ඉන්දීය මාධ්යවල ඔවැනි ප්රවෘත්ති පළවුණා. පාස්කු ප්රහාරය සම්බන්ධයෙන් ඉන්දියන් ඔත්තු සේවය කෙලින්ම ලංකාවේ ජාතික බුද්ධි අංශයට කෙලින් තොරතුරු දුන්නා. එහෙම තොරතුරක් වාර්තාවෙලා තිබෙනවාද කියලා අපි දන්නේ නැහැ. ආරක්ෂක අමාත්යාංශය ඒ සම්බන්ධයෙන් තොරතුරු හෙළිකරන්න ඕනෑ.
நிகழ்கால ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷ உடனடியாக தனது பதவியில் இருந்து விலக வேண்டும். தற்போது பிரதம அமைச்சர் ஒருவர் இல்லாத நிலையில் சபாநாயகர் தற்காலிக பதில் ஜனாதிபதியாக செயலாற்ற வேண்டும். நிகழ்கால அரசாங்கமும் நடப்பு பாராளுமன்றத்தின் உள்ளடக்கமும் தொடர்ந்தும் மக்கள் ஆணை கட்டளையை பிரதிநிதித்துவம் செய்யாததால் அரசாங்கம் மீதான மக்களின் நம்பிக்கை சிதைவடைந்துள்ளமையாலும் இந்தப் பாராளுமன்றத்தினால் மேற்கொள்ளப்படுகின்ற எந்தவொரு மாற்றத்தையும் மக்கள் ஏற்றுக்கொள்வதில்லை என்பதாலும் 06 மாதங்களுக்குள் புதிய மக்கள் ஆணை கட்டளையைக் கொண்டதாக அரசாங்கமொன்று ஸ்தாபிக்கப்படல் […]
