When Ranil Wickremesinghe was appointed Prime Minister, he spoke of the need for the Aragalaya to continue; that he was open to discussions with protesting youth and he even appointed someone to facilitate services to GotaGoGama. However, under his watch too, protesters are regularly apprehended by the Police, taken in for questioning and attacked with […]
When Ranil Wickremesinghe was appointed Prime Minister, he spoke of the need for the Aragalaya to continue; that he was open to discussions with protesting youth and he even appointed someone to facilitate services to GotaGoGama. However, under his watch too, protesters are regularly apprehended by the Police, taken in for questioning and attacked with tear gas and batons. So what in reality has changed since the ‘new’ Government was appointed?
The Prime Minister provides regular updates about the seriousness of the economic situation, increasingly sounding like a cranky, Doomsday Prophet. Following in the footsteps of a Government whose strategy for dealing with any crisis was attributing all hardships people were experiencing to political conspiracies and denying any evidence to the contrary, it may seem like a breath of fresh air, to have a Prime Minister who tells us the ‘truth’ without holding back. But is that all this is about?
Canadian author and activist, Naomi Klein, in 2007 published a book titled The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism. In it, she talks about how there is a deliberate strategy to exploit situations of crisis to impose controversial and problematic policies. When people are emotionally and physically drained, distracted and under pressure, they tend not to resist or react or respond as they would normally. The crisis is made to appear so insurmountable and dire, that the bar is set very low on expectations. Resistance and critique appear unfair and unjustifiable. Klein provides many examples of such situations including in post-tsunami Sri Lanka.
Visiting Sri Lanka, six months after the 2004 tsunami, she describes how many of the initiatives of Regaining Sri Lanka (Ranil Wickremesinghe’s policy during his second premiership from 2001-2004) such as water privatisation, clearing up property traditionally used by farmers and fisher communities for tourism etc., which had been defeated electorally, were now being implemented under the guise of ‘building back better’ after the tsunami. Creating ‘buffer zones’ that protected people from future tsunamis became the means of moving people away from prized beachfront properties. Curiously, large hotels and resorts did not have to adhere to buffer zones – only fisher communities and small hoteliers. Communities that had resisted these efforts previously, were too preoccupied picking up the pieces of their lives, shattered after the tsunami to respond effectively. Years later, pristine beachfront properties are now exclusive tourist destinations – and communities that depended on access to that land and sea for their livelihoods remain in poverty.
Today, when Ranil Wickremesinghe warns of having to cut back on food, difficulties in obtaining fuel – people are grateful when they are still able to have three meals. Obtaining fuel for the vehicle or a full gas cylinder after standing in queues for hours become cause for celebrations and ecstatic social media posts. Cycling to work or school becomes a healthy lifestyle option rather than a consequence of fuel shortage and neglect of public transport. Rather than holding those who brought us to this sorry state accountable, we are learning to be grateful for simply surviving. Resistance, protest is viewed as disruptive, as ‘not giving the government a chance to fix the problem’.
Remember the reactions to protests that took place on the day that IMF had begun discussions with Sri Lankan officials? Protesters were accused of ‘delaying’ the meeting – conveniently forgetting that the IMF was in Sri Lanka in the first place because our leaders had ‘delayed’ taking steps to address a crisis that was a long time in the making! Trade union bashing took off at unprecedented levels because they had dared to oppose amendments to the Electricity Tariff Bill which sought to bypass tender procedures for renewable energy projects. How bypassing tender procedures would address the energy crisis, especially years of neglecting the renewable energy sector, was immaterial.
After Opposition parties declared that they were boycotting Parliament for a week because government had failed to set an agenda for discussing issues related to the current crisis, the Prime Minister accused them of deliberately delaying discussions on much needed reforms such as the 21st amendment. It is worth remembering that members of the Opposition, for the past two years, have been vainly pointing out the gaping holes in government policy and warning of disastrous consequences only to be met with abuse and insult. Having re-entered Parliament himself only one year ago, Ranil Wickremesinghe seems to have forgotten how his own attempts to warn the government to take prompt action to avert an economic catastrophe, when he was in the Opposition benches, went unheeded.
What has Ranil Wickremesinghe’s premiership delivered so far? His singular success has been in diluting efforts to hold those responsible for this crisis accountable. Today protesters are being arrested while those who provoked violence on 9 May are being released on bail. By constantly warning of the severity of the economic crisis, he has also drawn attention away from the much needed political reforms the country needs, at minimum a robust and meaningful 21st amendment to the Constitution. Before seeking Opposition support for the 21st amendment, the Prime Minister should focus on obtaining consensus from his own Cabinet which has reportedly only offered half-hearted support for even the diluted version of the amendment presented to the Cabinet!
Let us not forget that Ranil Wickremesinghe is as much a part of the problem this country is facing as the Rajapaksa family or the Podujana Peramuna. In fact, his failures during the Yahapalana regime directly led to the return of the Rajapaksas after the electorate had sent them home in 2015. The Prime Minister has never shown himself to be anything but part of the establishment. He has proven over and over again his willingness to overlook corruption, violence, racism and any other liberal position he ostensibly upholds in the interests of holding on to power and protecting his inner circle. He is contemptuous of public opinion and intolerant of critique. His attacks on Opposition parties, members of the Opposition, who openly critique him and his crackdown on protesters, demonstrate just how uncommitted he is to a different political culture that the people of this country are demanding.
The crisis we are facing currently, painful as it is, has forced us to confront the true nature of our society, of our politics, our economy. We cannot recover from the depths to which we have fallen while holding on to the people, the politics and the practices that led us to this disaster. Those who tell us differently, those who tell us to lower our expectations, to be satisfied with the minimum, most of all those who tell us to resign ourselves to the inevitable and adapt to this crisis, are fighting to hold on to a system that served them and no one else. If we have learned anything from the lessons we are being taught daily in these difficult times, it is that, we should not put up with that system any longer.
By Harini Amarasuriya
The Jathika Jana Balawegaya (JJB) staged a protest in front of the Fort Railway Station, demanding the release of peaceful protesters arrested by Police on 26 June. The protest was held under the slogan ‘Immediately Release All Protestors Held in Custody’. Addressing the media at the protest, JVP Politburo member Sunil Handunetti said the ‘Ranil-Gota’ […]
The Jathika Jana Balawegaya (JJB) staged a protest in front of the Fort Railway Station, demanding the release of peaceful protesters arrested by Police on 26 June.
The protest was held under the slogan ‘Immediately Release All Protestors Held in Custody’.
Addressing the media at the protest, JVP Politburo member Sunil Handunetti said the ‘Ranil-Gota’ regime has already indebted the country and is trying to raise the cost of living.
“Because the Government has demonstrated its inability to find solutions to the current crises, our country has become helpless. This government is to blame for the calamity that our country is currently facing. Citizens have a moral right to take to the streets and protest against the leaders. When citizens or leaders of groups peacefully protest, the authorities arrest or try to repress them. As the JJB, we will fight this injustice,” he added.
As reported in Ceylon Today on 23 June, seven suspects were remanded till 1 July by the Fort Magistrate after they surrendered to Maradana Police on 22 June.
JVP politburo member Nalinda Jayatissa, MP Dr. Harini Amarasuriya and General Secretary of JJB Nihal Abeysinghe were also present at the protest.
BY Aloka Kasturiarachchi (Ceylon Today)
தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் என்ற வகையில் கடந்த மாதம் 09 ஆந் திகதி கோல்பேஸ் போராட்டம் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட கீழ்த்தரமான தாக்குதலும் அதன் பின்னர் தோன்றிய சம்பவத் தொடரின் சமநிலையற்றதன்மையையும் காட்டுவதற்காகவே இந்த விசேட ஊடக கலந்துரையாடல் நடாத்தப்படுகின்றது. உண்மையான காரணத்தைக் கண்டறியாமல் அரசியல் கட்சியொன்றுமீது அரசியல் இயக்கமொன்றுமீது எந்தவிதமான அடிப்படையுமின்றி அந்த தாக்குதலின் பொறுப்பினை சுமத்த அரசாங்கம் முயற்சிசெய்து வருகின்றது. அலரி மாளிகையில் உரையாடல் இடம்பெற்ற பின்னர் அனைத்துவிதமான அழிவுகளும் ஏற்பட்டன. காரணம் மற்றும் […]
தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் என்ற வகையில் கடந்த மாதம் 09 ஆந் திகதி கோல்பேஸ் போராட்டம் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட கீழ்த்தரமான தாக்குதலும் அதன் பின்னர் தோன்றிய சம்பவத் தொடரின் சமநிலையற்றதன்மையையும் காட்டுவதற்காகவே இந்த விசேட ஊடக கலந்துரையாடல் நடாத்தப்படுகின்றது. உண்மையான காரணத்தைக் கண்டறியாமல் அரசியல் கட்சியொன்றுமீது அரசியல் இயக்கமொன்றுமீது எந்தவிதமான அடிப்படையுமின்றி அந்த தாக்குதலின் பொறுப்பினை சுமத்த அரசாங்கம் முயற்சிசெய்து வருகின்றது. அலரி மாளிகையில் உரையாடல் இடம்பெற்ற பின்னர் அனைத்துவிதமான அழிவுகளும் ஏற்பட்டன. காரணம் மற்றும் விளைவு பற்றி புத்த தர்மத்தின்படி பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டுள்ளது. காரணம் தோன்றிய அலரி மாளிகையை மறந்து விளைவு மீது தவறான பொருள்விளக்கம் கொடுக்க முனைகிறார்கள். மக்கள் விடுதலை முன்னணியின் அல்லது தேசிய மக்கள் சக்தியின் தொடர்பு பற்றிக்கூற அரசாங்கம் முயற்சிசெய்து வருகின்றது. உண்மையான இடத்தில் இந்த பிரச்சினையைப் பிடித்துக்கொள்ளுமாறு நாங்கள் அரசாங்கத்திற்கு கூறுகிறோம். அவ்வாறு இல்லாவிட்டாலும் சனநாயகத்திற்கும் சட்டத்திற்கும் பொருந்தமாட்டாது. தாக்குதல் சம்பந்தமாக பிரபல்யமான ஒரு சில பாத்திரங்கள் தற்போது களத்தில் நடித்துக்கொண்டிருக்கின்றன. சட்டத்தின் அர்த்தத்தில் எடுத்துக்கொண்டால் இதற்கு நேரடியாகப் பொறுப்புக்கூறவேண்டிய காரணத்தை உருவாக்கிய மகிந்த ராஜபக்ஷவும் ஜோன்ஸ்ரன் பர்னாந்துவும் தண்டனைச் சட்டக் கோவையையும் குற்றவியல் சட்டக் கோவையையும் சார்ந்ததாக எடுத்துக்கொண்டால் சதித்திட்டத்தையும் சதித்திட்டத்தை ஏற்படுத்துகின்ற வன்மம்சார்ந்த கூற்றுக்களையும் வெளியிட்டவர்களாவர். அதன்பின்னர் ஒருசில சம்பவங்கள் உருவாகின. நாங்கள் அவற்றை அனுமதிக்கப்போவதில்லை.
கேஸ் வரிசை, பால் மா வரிசை, எண்ணெய் வரிசை நாட்டு மக்களுக்குள்ள பிரதான பிரச்சினையாகும். ஆனால் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு தனிறோக எரிபொருள் வழங்கவும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் சேதமடைந்த வீடுகளுக்கு இழப்பீடு செலுத்தவும் வாதப்பிரதிவாதங்கள் இடம்பெறுகின்ற விதத்தை பாராளுமன்றத்தில் கண்டோம். நாங்கள் இந்த சமநிலையற்ற தன்மை பற்றியே பேசுகிறோம். இன்னமும் கைதுசெய்யப்பட்டிராத மகிந்த ராஜபக்ஷ? ஜோன்ஸ்ரன் பர்னாந்து ஆகியோரை உடனடியாக கைதுசெய்யுமாறு நாங்கள் வலியுறுத்துகிறோம். அவர்கள்தான் இந்த பிரச்சினையை உருவாக்கியவர்கள். அதன் பின்னர் திருமதி ஹந்தபான்கொட, மகிந்த கஹந்தகம போன்றவர்கள் இருக்கிறார்கள். “மைனா கோ கமவிற்கு தாக்கிவிட்டு வருகிறோம். கோட்டா கோ கமவிற்கு தாக்கப் போகிறோம். நாங்கள் சட்டத்தை கையில் எடுத்துக்கொண்டோம்.” என திருமதி ஹந்தபான்கொட கூறுகிறார். இவ்வாறு கூறுபவர் பொஜன பெரமுண ஆசிரியர் தொழிற்சங்கத்தின் தலைவராவார்.
அநுரங்க எனப்படுகின்ற அமைதிவழி எதிர்ப்பு தெரிவித்தவரை பொல்லால் தாக்குகிறார்கள். இன்னமும் தாக்கப்பட்ட அநுரங்க தீவிர சிகிச்சைப் பிரிவிலேயே இருக்கிறார். நாட்டு மக்களின் கொழுந்துவிட்டெரியும் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு கிடைக்கவில்லை என்பதாலேயே ஆர்ப்பாட்டம் செய்து வருகிறார்கள். ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் கோபாவேசமடைகின்ற தருணங்கள் இருக்கின்றன. இந்த கோபாவேசமடைவதை மக்கள் விடுதலை முன்னணி மீதோ தேசிய மக்கள் சக்தி மீதோ சுமத்த அரசாங்கம் முயற்சிசெய்து வருகின்றது. ஒரு சில நீதிமன்றங்களுக்கு பொலீஸார் சமர்ப்பித்துள்ள ‘பீ’ அறிக்கைகளின்படி வழக்கினை தொடர்ந்து முன்னெடுத்துச்செல்ல முடியாதென நீதிபதிகள் கூறியுள்ளார்கள். தாக்குதலுடன் தொடர்புடைய மக்கள் விடுதலை முன்னணியச் சேர்ந்த 150 பேர் இருந்ததாக பாராளுன்றத்தில் உறுப்பினரொருவர் கூறியுள்ளார். அதே உறுப்பினர் இதற்கு முன்னர் எக்னெலிகொடவை பிரான்ஸில் சந்தித்ததாக கூறினார். இத்தகைய பொய்யான குறைகூறல்களை முன்வைத்து காரணத்தின் மீது கைவைக்காமல் விளைவு பற்றி பேசுவது பலனற்ற செயலாகும். சிரேட்ட பிரதி பொலீஸ் மா அதிபர் தேசபந்து தென்னக்கோன் குற்றச்செயல் புரிந்தவர்களுடன் இருக்கின்ற புகைப்படங்கள் இருக்கின்றன. இந்த ஆட்கள் அலரி மாளிகையில் இருந்து பயணித்து தாக்குதல் நடாத்தியமை தொடர்பாக கைது செய்யப்படல் வேண்டும். ஆனால் சட்டத்தை கையில் எடுத்துக்கொண்டோம் எனக் கூறிய பின்னரும் இன்றும்கூட ஹந்தபான்கொட வெளியில் இருக்கிறார். அதிகாரத்திற்காக மிலேச்சத்தனமான தாக்குதலை மேற்கொண்டதால் சேதமுற்ற பலியானவர்கள் இன்னமும் சிகிச்சைபெற்று வருகிறார்கள். அவர்கள் மீது தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் உடனடியாக கைதுசெய்யப்படல் வேண்டுமென்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.
பொலீஸார் மேற்கொண்டு வருகின்ற சட்டவிரோதமான கைதுசெய்தல்கள் சம்பந்தமாக எதிர்கால நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள நாங்கள் தயங்க மாட்டோம் – சட்டத்தரணி சுசந்த தொடாவத்த
அந்தந்த பிரதேசங்களி்ல் பொலீஸாரால் பல்வேறு ஆட்கள் கைதுசெய்யப்பட்டு பிரதேச நீதிமன்றங்ளில் ஆஜராக்கப்பட்டுள்ளார்கள். பிரதேச அரசியல்வாதிகளின் வீடுகளைத் தாக்கியதாக குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு நீதிமன்றங்களில் ஆஜராக்கப்பட்டவர்களுக்காக நாங்கள் பெரும்பாலான வழக்குகளில் தோற்றுகிறோம். சம்பந்தப்பட்ட பொலீஸாரால் சரியான புலன்விசாரணையின்றி கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளமை எமக்கு தெளிவாகியுள்ளது. அலரி மாளிகைக்கு 09 ஆந் திகதி சென்றமைக்கான வீடியோ சான்றுகள் உள்ள பிரதேச அரசியல்வாதிகள் அன்று மாலை 4.00 மணிக்கு தமது விடுகளுக்கு தாக்குதல் நடாத்தப்பட்டவேளையில் வீட்டில் இருந்ததாக பொலீஸாருக்கு முறைப்பாடு செய்துள்ளார்கள். அவர்கள் அவ்வாறு முறைப்பாடு செய்கையில் எந்தவிதமான அடிப்படையுமின்றி மக்கள் விடுதலை முன்னணியினதும் தேசிய மக்கள் சக்தியினதும் முனைப்பான அரசியல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டவர்களின் பெயர்களை பொலீஸாருக்கு கொடுத்துள்ளார்கள். குறிப்பாக இந்த நிலைமையை ஹோமாகம, கெஸ்பேவ மற்றும் அவிஸ்ஸாவளை பிரதேசங்களில் காணக்கூடியதாக இருந்தது. இதனூடாக அரசாங்கம் மிகவும் திட்டமிட்ட அடிப்படையில் மக்கள் விடுதலை முன்னணி அல்லது தேசிய மக்கள் சக்தி இந்த தாக்குதலுடன் தொடர்புபட்டுள்ளதாக செய்திகளை உருவாக்கி இருக்கிறது. பெரும்பாலான நீதிமன்றங்களில் உள்ள நீதவான்கள் விடயங்களை நடுநிலையாக ஆராய்ந்து ஆரம்பத் தருணத்திலேயே பிணை வழங்கியுள்ளார்கள். ஒருசில பொலீஸில் எந்தவிதமான நியாயமான அடிப்படையுமின்றி கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளவர்களை அடையாள அணிவகுப்பில் சமர்ப்பிப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டுள்ளார்கள். அதனூடாக சம்பந்தப்பட்ட சந்தேக நபர்களை தொடர்ந்தும் விளக்கமறியலில் வைத்துக்கொள்ள முயற்சி செய்கிறார்கள்.
நேற்கு (21) மீகொட பொலீஸால் ஹோமாகம நீதிமன்றத்திற்கு ஆஜராக்கியிருந்த சந்தேகநபர் ஒருவர் பற்றிய விபரம் மற்றுமோர் உதாரணமாகும். ஒரே வர்த்தக சங்கத்தில் அண்மித்த இரண்டு கடைகளில் வணிக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டுள்ள ஆளொருவரின் முறைப்பாட்டின்பேரில் மற்றைய கடையின் வணிகத்தொழில்முயற்சியாளருக்கு எதிராக முறைப்பாடு செய்யப்பட்டு பொலீஸாரால் கைதுசெய்யப்பட்டிருந்தார். முறைப்பாட்டாளரின் மகளால் சம்பந்தப்பட்டவரை அடையாளம் காணமுடியுமெனக் குறிப்பிட்டு அடையாள அணிவகுப்பில் முன்வைக்குமாறு கோரப்பட்டிருந்தது. பொலீஸார் மேற்கொள்கின்ற இந்த சட்டவிரோதமான கைதுசெய்தல்கள் மற்றும் சட்டவிரோதமான வழக்கு தொடருதல் சம்பந்தமாக எதிர்கால நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள நாங்கள் எவ்விதத்திலும் தயங்கமாட்டோம். அரசாங்கம் தமக்கு அநுகூலம் பெறுவதற்காக மிகவும் தெளிவாக அவர்களின் பிரதேச அரசியல்வாதிகளை ஈடுபடுத்தி பெயர்ப்பட்டியல்களை தயாரித்து கைதுசெய்யப்படத் தூண்டியுள்ளார்கள். நாங்கள் தெளிவாகவே அதனைக் கண்டிக்கிறோம்.
இல்லை எனக் கூறிய மல்வான காணி பசிலினுடையதென பொலீஸார் நீதிமன்றத்தில் கூறியுள்ளார்கள் – சட்டத்தரணி அகலங்க உக்வத்த
அரசாங்கமும் அரச ஊடகங்கள் அனைத்தும் கூட்டுச்சேர்ந்து புரிகின்ற பொய்யான பிரசாரங்கள் பல இருக்கின்றன. இந்த பொய்யான பிரசாரங்கள் மத்தியில் நிலவுகின்ற முரண்பாடுகள் எமக்குத் தெளிவாகி வருகின்றன. அது சம்பந்தமான ஓர் உதாரணத்தை பிரபல்யமான மல்வான வீடு சம்பந்தமாக முன்வைக்கிறேன். கம்பஹா மேல் நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்பட்டு வருகின்ற 26/2017 வழக்குடன் தொடர்புடைய ஆதனம் இன்றளவில் ஒரு வழக்குப் பொருளாகும். 10 அந் திகதி பகல் 1.00 மற்றும் மாலை 5.00 மணிக்கு இடையில் இந்த ஆதனம் தீமூட்டப்பட்டுள்ளது. இது சம்பந்தமாக பீ 58890/2022 இனகீழ் பூகொட நீதிமன்றத்திற்கு தொம்பே பொலீஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரியால் அறிக்கையொன்று சமர்ப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. 12 – 2 இற்கு இடையிலான ஆரம்ப சம்பவத்திற்குப் பின்னர் மாலை 5.00 மணியளவில் ஏறக்குறைய முன்னூறுபேர் வரையான குழுவினர் வந்துள்ளதாகவும் குறிப்பிடப்படுகின்றது. தொம்பே பொலீஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரியான பிரியந்த எனப்படுகின்ற உத்தியோகத்தர் கௌரவ நீதிமன்றத்திடம் விடயங்களை முன்வைத்துள்ள விதத்தை நான் கூறுகிறேன்.
“2022.05.10 ஆந் திகதி பொலிஸ் நிலையத்திற்கு 119 மத்தியநிலையம் மூலமாக 12.20 மணிக்கு கிடைத்த தகவலின்பேரில் மல்வான பிரதேசத்தில் உள்ள திரு பசில் ராஜபக்ஷவின் வீட்டுக்கு கும்பலொன்று வந்து ஆதனங்களுக்கு சேதமேற்படுத்துவதாக” எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இவ்வளவுகாலமும் அந்த காணி பசில் ராஜபக்ஷவினுடையதல்ல என்றே நாங்கள் அறிந்திருந்தோம். ஏழு மூளைகளைக் கொண்டவரும் அப்படித்தான் கூறினார். இராணுவ தலைமையகத்தில் திட்டம் வரையக் கொடுக்கப்பட்டிருந்த ஜயக்கொடி என்பவருக்குச் சொந்தமான காணி என்றுதான் இவ்வளவு காலமும் கூறப்பட்டிருந்தது. தொம்பே பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரி அதனை மறந்துவிடுகிறார். உண்மை நினைவுக்கு வருகின்றது. திரு பசில் ராஜபக்ஷவின் வீட்டுக்கு தீமூட்டப்பட்டுள்ளதாகவே நீதிமன்றத்திடம் விடயங்கள் முன்வைக்கப்படுகின்றன. இதுவரை காலமும் கூறிய கதை பற்றி தொம்பே பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரியைக் கொண்டுவந்து பசில் ராஜபக்ஷ கேள்வி கேட்கமுடியும். இந்த வழக்கு அறிக்கையில் நீதிவான் அவர்கள் வழங்கியுள்ள கட்டளையை நான் மேற்கோள் காட்டுகிறேன்.
“இந்த குற்றச்செயலுடன் தொடர்புடைய கம்பஹா மேல்நீதிமன்றம் 26/2017 இலக்கமுடைய வழக்கு சம்பந்தமான வழக்குப் பொருளான சம்பந்தப்பட்ட ஆதனத்தை தீமூட்டி அழித்தமை தொடர்பாக தொம்பே பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரியால் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட ‘பீ’ அறிக்கையைக் கவனத்திற் கொள்ளும்போது இந்த குற்றச்செயல் 2022.05.10 ஆந் திகதி இடம்பெற்றுள்ளதெனவும் பொலீஸ் குற்றப்புலனாய்வு உத்தியோகத்தர்கள்கூட இந்த குற்றச்செயலை விசாரணைசெய்ய இரண்டு நாட்களுக்குப் பின்னரே 2022.05.12 ஆந் திகதியே வந்துள்ளமை தெளிவாகின்றது. மேலும் இன்றளவில் அரசாங்க இரசாயனப் பகுப்பாய்வாளரை இந்த இடத்திற்கு வரவழைக்க இயலாமல் போயுள்ளமை புலனாகின்றது. பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரி இந்த கும்பலை அடக்குவதற்காக மூன்று துப்பாக்கித் தோட்டாக்களை பிரயோகத்துள்ளதாக ‘பீ’ அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபோதிலும் அதற்காக பாவிக்கப்பட்ட சுடுபடைக்கலன் இற்றைவரை வழக்குப் பொருளாக சமர்ப்பிக்கப்படவில்லை. மேலும் இந்த தவறு 1982 இன் 12 ஆம் இலக்க பொது ஆதனங்கள் விடயத்துறையில் கொள்ளப்படுகின்ற தவறாகுமென முறைப்பாட்டாளர் காட்டியுள்ளார். எவ்வாறாயினும் இந்த ஆதனம் இற்றைவரை பறிமுதல் செய்யப்பட்ட ஆதனமொன்று அல்லவெனவும் கம்பஹா மேல்நீதிமன்றத்தில் 26/2017 ஆம் இலக்கமுடைய வழக்கின் வழக்குப் பொருள் எனவும் முன்வைக்கப்பட்டு விடயங்களுக்கிணங்க புலனாகின்றது. இந்த சம்பவம் தொடர்பில் பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரி பொது ஆதன சட்டத்தில் கருத்திற்கொள்ளப்படுகின்ற 8 வது பிரிவின் பிரகாரம் அறிக்கையொன்றை சமர்ப்பித்துள்ளார். அதன் மூலமாகப் புலனாவது உதவிப் பொலிஸ் அத்தியட்சகரும் சரியான புலனாய்வினை மேற்கொண்டு இந்த அறிக்கையை சமர்ப்பிக்கவில்லை என்பதாகும். இந்த குற்றச்செயல் பகல் நேரத்தில் புரியப்பட்டுள்ளதோடு மேல்நீதிமன்றத்தின் வழக்குப்பொருளாக அமைகின்ற ஓர் ஆதனத்தை பாதுகாத்துக்கொள்ள தொம்பே பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரிக்கு இயலாமல் போனமை கவலைக்குரிய ஒரு விடயமாகும். அதன்படி தெளிவாகின்ற விடயம் யாதெனில் இந்த குற்றச்செயல் சம்பந்தமான புலன்விசாரணைகள் தொடர்ந்தும் தொம்பே பொலிஸ்நிலையப் பொறுப்பதிகாரியால் மேற்கொள்ளப்படுவதன் மூலமாக அதிகமான சிக்கல்நிலை உருவாகியுள்ளதென்பதாகும்.”
அத்துடன் பொலிஸ் மா அதிபருக்கு பணிப்புரையொன்றும் விடுக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த விசாரணை சம்பந்தமாக பொலிஸ் மா அதிபரின் கவனஞ் செலுத்தப்படல் வேண்டுமென நீதிபதி அறிவித்துள்ளார். 20 ஆந் திகதி இந்த வழக்கு விசாரணைக்கு எடுக்கப்பட்டது. ஆனால் மேலதிக அறிக்கையை இன்னமும் சமர்ப்பித்துள்ளவர் தொம்பே பொலிஸ் நிலையப் பொறுப்பதிகாரியாவார். பொலிஸ் மா அதிபர் இதுசம்பந்தமாக புலனுணர்வு கொண்டவராக இல்லை. அவருக்கு தன்னைப் பாதுகாத்துக்கொள்ளவும் தேசபந்துவை பாதுகாத்துக்கொள்ளவும் வேண்டிய தேவை நிலவுகின்றது. பாராளுமன்றத்தில் உறுப்பினர்கள் ஆற்றியுள்ள உரைகளின்படி பொலீஸ் மா அதிபரிடமும் சட்டமும் ஒழுங்கும் அமைச்சு செயலாளரிடமும் இருந்து கிடைத்துள்ள பணிப்புரையின் பிரகாரம் தாக்குதலைத் தடுக்க நடவடிக்கை எடுக்கப்படவில்லை. தேசபந்து தென்னக்கோன் மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவின் முன்னிலையில் வழங்கியுள்ள வாக்குமூலத்தின்படி பொலீஸ் மா அதிபரும் அந்த செயலாளரும் தண்டனைச் சட்டக்கோவையின் 112 வது பிரிவின்படி சட்டப்படி செயலாற்றாமை சம்பந்தமாக தண்டனை பெறக்கூடிய தவறினைப் புரிந்துள்ளார்கள். பொலிஸ் கட்டளைச் சட்டத்தின் 56 வது பிரிவின்படி அவர்கள் கடப்பாடு கொண்டுள்ள கடமையை ஈடேற்றவில்லை. பொலீஸ் மா அதிபர் களங்கமற்றவராக வேண்டுமாயின் தேசபந்து தன்னக்கோன் உடனடியாக கைதுசெய்யப்படல் வேண்டும். அதைப்போலவே புதிய நீதி அமைச்சர் விஜேதாச ராஜபக்ஷவால் பலியானவர்களை பாதுகாப்பதற்காக சட்டத்தை அமுலாக்கவும் இயலும். நல்லாட்சிக் காலத்தில் அவன்காட் சம்பவம் காரணமாக அரசாங்கத்திற்கு உள்ளேயிருந்து வந்த எதிர்ப்பு காரணமாக அமைச்சர் பதவியிலிருந்து விலகினார். இக்காலத்தில் ராஜபக்ஷாக்களை பாதுகாத்த நீதி அமைச்சர் மீண்டும் அதே பதவிக்காக நியமிக்கப்பட்டுள்ளார்.
கோட்டை நீதவான் நீமிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டுள்ள அறிக்கைகிணங்க சனத் நிஷாந்தவுடன் தேசபந்து தென்னக்கோன் இருந்ததாக குறிப்பிடப்படுகின்றது. அவர் ஏன் கைதுசெய்யப்படவில்லை என நீதிவான் கேட்டிருந்தார். தொடர்ந்தும் விசாரணைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருவதாகவே சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியின் சார்பில் பதிலளிக்கப்பட்டிருந்தது. சனத் நிஷாந்த கைதுசெய்யப்பட்டு தேசபந்து ஏன் கைதுசெய்யப்படவில்லை எனபது நீதவானுக்கு கேள்விக்குறியாக இருந்தது. கடமையை ஈடேற்றாமை சம்பந்தமாக எல்லாப் பக்கங்களிலும் உறுதியாகின்றது. வாக்குமூலம் ஒன்றைக் கொடுத்தால் சாதாரண பிரசைகள் கைதுசெய்யப்படுகிறார்கள். ஆனால் இவர்கள் பற்றிய புலன்விசாரணைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டபோதிலும் வெளிநாட்டுப் பயணத்தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளபோதிலும் கைதுசெய்யப்படுவதில்லை. சட்டத்துறை தலைமை அதிபதிக்கும் தனது களங்கமற்ற தன்மையை வெளிக்காட்டுவதற்கிருந்த 29 வழக்குகளை வாபஸ்பெற்றுக்கொண்டிருந்த அழுக்கான வரலாறு இருந்தாலும் நாமல் ராஜபக்ஷவும் சட்டவிஜரோத கூட்டங்களை நடாத்தி புரிந்த சூழ்ச்சி சம்பந்தமாக கைதுசெய்யப்பட முடியும். நாமல் ராஜபக்ஷ பாராளுமன்றத்தில் புனர்வாழ்வளிப்பு பற்றிப் பேசினார். உண்மையாகவே தகப்பனுக்கு புனர்வாழ்வளித்து ஆரம்பித்தால் நல்லது. அதன் பின்னர் தன்னுடன் அண்ணன் தம்பிமார்கனை புனர்வாழ்வு பெறுமாறு கூறுங்கள்.
பெற்றோல், கேஸ், மண்ணெண்ணை இன்றி மக்கள் பலநாட்களாக வரிசைகளில் இருக்கையில் மகிந்த ராஜபக்ஷ பாராளுமன்றத்திற்கு ஹெலிகொப்டரில் வருகிறார் – சட்டத்தரணி சரித் கல்ஹேன
நாங்கள் இலங்கை வரலாற்றில் இருண்ட காலகட்டமொன்றில் இருள்மயமான பொழுதின் பின்னரே சந்திக்கிறோம். மக்களுக்கு அவசியமான அடிப்படை தேவைகளைப் பெற்றுக்கொள்ள நாளின் அதிகமான நேரத்தை வரிசைகளில் செலவிட நேர்ந்துள்ளது. அதேவேளையில் பாராளுமன்றத்தில் 4 நாட்களாக விவாதம் நடாத்தி மக்களின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வுகாண்பதற்குப் பதிலாக தமது அவலக்குரல் பற்றிபேசத் தொடங்கினார்கள். இந்நாட்டு மக்கள் எக்கச்சக்கமாக வன்முறைகளை கண்டிருக்கிறார்கள். கடந்த நாட்களில் தோன்றிய வன்முறைக்கும் இதற்கு முன்னர் ஏற்பட்ட நிலைமைகளுக்கும் இடையில் தெளிவான வித்தியாசமொன்று நிலவுகின்றது. 83 இல் கறுப்பு யூலையின்போது மக்களின் வீடுகள் பற்றியெரிவதை அரசியல்வாதிகள் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். நாடுபூராவிலும் தோன்றிய பகைமை காரணமாக தீப்பற்றியெரிவதை அரசியல்வாதிகள் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். தேர்தலின் பின்னர் பகைமையை விதைத்து பற்றியெரிவதை வெற்றிபெற்ற அரசியல்வாதிகள் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் இத்தடவை மக்கள் தமது பகைமையை அரசியல்வாதிகள்மீது கட்டவிழ்த்து விட்டார்கள். ஆனால் நாங்கள் ஒருபோதுமே வன்முறையை அனுமதிப்பதோ அல்லது அதற்குப் பக்கச்சார்பு கொண்டவர்களாகவோ இருப்பதில்லை. ஆனால் இந்த நாட்டின் ஆட்சியாளன் இப்போதாவது குறைந்தபட்சம் வன்முறையின் மறைவில் இருக்கின்ற உண்மைக் கதையை விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும்.
இந்நாட்டு மக்களுடன் இளைஞர்கள் ஒருமாத காலமாக அமைதியான போராட்டமொன்றை கோல்பேஸ் மைதானத்தில் முன்னெடுத்து வந்தார்கள். ஆனால் பிரதமரின் வீட்டில் குழுமிய கட்சி ஆதரவாளர்கள் மதம்பிடித்த யானையை கட்டவிழத்து விட்டதுபோல நாட்டின் ஊடகங்கள் மற்றும் சர்வதேச ஊடகங்களின் முன்னிலையில்கூட நேரலை ஒளிபரப்பினை பொருட்படுத்தாமல் மிருகத்தனமாக தாக்குதலை நடாத்தினார்கள். பொலீஸார் கைகோர்த்துக்கொண்டு காடையர்களை தடுத்துநிறுத்த முயற்சிசெய்வதாக காட்டிக்கொண்டாலும் பார்த்தமாத்திரத்திலேயே வன்முறைக்கு இடமளித்தார்கள். சட்டத்தைக் கையில் எடுத்த காடையர்கள் அதனை தெளிவாக வெளிக்காட்டினார்கள். எவரேனும் சட்டத்தைக் கையில் எடுத்தால் ஏனையோருக்கும் தானாகவே அதற்கான வழி திறக்கப்படுகின்றது. மக்களின் பிரச்சினைகளை விளங்கிக்கொள்ளமுடியாத பாராளுமன்றம் இந்த நாட்டின் இளைஞர் தலைமுறையினரையும் வளர்ந்துவருகின்ற மாற்று அரசியலையும் பற்றி மக்களை தவறாக வழிநடத்துவதையே சமூகமயப்படுத்த முயற்சிசெய்து வருகின்றது. இவர்களின் மானியமுறை அரசியல் முறைக்கே அடிவிழுந்துள்ளது. நிலப்பிரபுக்களின் அடிமைகளாக மக்களை தொடர்ச்சியாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டிய தேவை இவர்களிடம் நிலவுகின்றது. பல நாட்களாக மக்கள் பெற்றோல், கேஸ், மண்ணெண்ணை இல்லாமல் வரிசைகளில் காத்திருக்கையில் பாராளுமன்றத்திற்கு ஹெலிகொப்படர்களில் வருபவர்கள் இருக்கிறார்கள். அந்த ஹெலிகொப்டர்கள் நீரினால் இயக்கப்படுகின்றனவா என எங்களுக்குத் தெரியாது. நாங்கள் ஒரு வேண்டுகோள் விடுக்கிறோம். இப்போதாவது குறைந்தபட்சம் கூருணர்வு படைத்தவர்களாக இருங்கள். அவ்வாறு இல்லாவிட்டால் அடுத்ததாக வீட்டிலுள்ள நாய்கள் கடிக்கத் தொடங்கிவிடும். ஒருசில பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் சமூகவலைத்தள செயற்பாட்டாளர்கள்கூட அவர்களை தாக்கியுள்ளமையை நாங்கள் கண்டோம். வருங்காலத்தில் நிலைமை அதைவிட பாரதூரமானதாக அமையும்.
மிகவும் விசித்திரமான முறையிலேயே பொலீஸார் சட்டத்தை அமுலாக்கி வருகிறார்கள். சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் பற்றிய சர்வதேச சமவாயச் சட்டத்தின்கீழ் ஆட்களை கைதுசெய்து நீதிமன்றத்தில் ஆஜராக்குகின்ற விதத்தை கடந்த காலத்தில் நாங்கள் கண்டோம். நீதவான் நீதிமன்றத்திடமிருந்து பிணை பெறமுடியாதவகையிலேயே இந்த சட்டத்தின்கீழ் கைதுசெய்யப்பட்டார்கள். பொலீஸார் அந்த சட்டத்தை இத்தருணத்தில் மறந்துவிட்டார்கள். அந்த சட்டத்தின் மூன்றாவது பிரிவு மத மற்றும் இனங்களுக்கிடையில் பகைமை விதைக்கப்படுவதற்கு எதிராக செயலாற்றுதற்கான ஏற்பாடுகள் இந்த சட்டத்தில் இருக்கின்றன. ஆனால் இந்த பிரிவினை உண்மையாகவே அவசியமான சந்தர்ப்பங்களில் அமுலாக்குவதில்லை. அதனை சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியும் மறந்துவிட்டார். கோட்ட கோ கமவிற்கும் மைனா கோ கமவிற்கும் தாக்குதல் நடாத்தியவர்களை கைதுசெய்யுமாறு சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி அறிவுறுத்தல் வழங்குவதோடு பிரதேச வன்முறைகள் சம்பந்தமாக அரசாங்கத்தின் பிரதேச அரசியல்வாதிகளே கைதுசெய்யுமாறு அறிவுறுத்தல் வழங்குகிறார்கள். எதிர்ப்பு இயக்கத்திற்கு சிறிது உணவு வழங்கியவர்களையும் கைதுசெய்கின்ற நிலைமை உருவாகி இருக்கின்றது. தற்போது நிறுவப்பட்டுள்ள அரசாங்கத்திடமிருந்து குறைந்தபட்ச பிரச்சனைகளுக்குக்கூட தீர்வுகள் கிடைப்பதில்லை. திருவாளர் ரனில் விக்கிரமசிங்க பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு தருவார், நியாயமான விசாரணைகளை மேற்கொள்வார், டொலர்கள் பாய்ந்துவரும், எரிபொருள் மற்றும் கேஸ் பிரச்சினை தீர்ந்துவிடும் என பார்த்துக்கொண்டு இருப்பதானால் அத்தகைய ஒன்று நடக்கமாட்டாது. அவர் அவரது பிரச்சினையை மாத்திரம் தீர்த்துக்கொண்டார். மைத்திரிபாலவிற்குச் செய்தது அவருக்குத் தற்போது சக்கிராயுதமாக திரும்பி வந்துள்ளது. ராஜபக்ச ஆட்சிக்கு ஏற்பட்ட தற்காலிகமான தாக்குதலில் இருந்து மீட்டெடுப்பதற்காக ரனில் விக்கிரமசிங்கவை பாவித்து வருகிறார்கள். அரசியல் வேட்டையாடலை நிறுத்திக்கொள்ளுமாறே நாங்கள் அவர்களுக்கு நாங்கள் வலியுறுத்துகிறோம். பொலீஸார் சட்டத்தை நியாயமான முறையில் அமுலாக்கவேண்டுமென்பதாகும். சீருடைக்குள் இருப்பவர்களும் மனிதர்களே. பொலீஸ் உத்தியோகபூர்வ நாய்கள் பிரிவு அல்ல. பொலீஸாரின் கடமைகளைச் செய்யுங்கள். பொலீஸார் இருப்பது மக்களின் பாதுகாப்பிற்காகவன்றி அரசியல்வாதிகளுக்கு பணிவிடை செய்வதற்காக அல்ல, அவர்களின் கால்களை கழுவுவதற்காக அல்ல.
பதில் :- சட்டத்தரணிகள் தொழிலுடன் பின்னிப்பிணைந்த சில விதிமுறைகள் இருக்கின்றன. தொழில்வாண்மையாளர்கள் கடைப்பிடிக்கவேண்டிய ஒழுக்கவிதிமுறைகள் உயர்நீதிமன்றத்தினால் விதிக்கப்பட்டுள்ளன. நாட்டின் சாதாரண பொதுமக்களுக்கு முக்கியமானதாக அமைகின்ற, மக்களின் உரிமைகள் அரசாங்கத்தினால் மீறப்படுகின்ற இவ்வாறான சிறப்பான சந்தர்ப்பங்களில் சட்டத் தொழில்வாண்மையாளர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் அல்லது இலவசமாக தோற்றுகின்ற தருணங்கள் இருக்கின்றன. அதைப்போலவே சட்டத்தரணிகள் சங்கத்திற்கு மேலதிகமாக தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் போன்ற வேறு அமைப்புகள் இருக்கின்றன. இந்த அமைப்புகளிலிருந்து எடுக்கின்ற தீர்மானங்களுக்கிணங்கவும் சேவைபெறுனர்களுக்காக இடையீடு செய்துவருகிறோம். ஏதேனும் குற்றச்செயல் புரிந்தவர்களுக்காக சட்டத்தரணிகள் தோற்றுவதை தடுக்க இயலாது. அது எந்தவோர் ஆளுக்கும் அரசியலமைப்பு ரீதியாககிடைத்துள்ள உரிமையாகும். சேவைபெறுனர்களுக்காக தோற்றுவதை மறுக்கவேண்டிய விடயங்கள் இல்லாவிட்டால் அரசியலமைப்பில் உறுதிசெய்துள்ள முன்கூட்டிய குற்றமற்றவர் என்ற அடிப்படையில் இருந்துகொண்டு சட்டத்தரணியொருவரின் சேவையைப் பெற்றுக்கொள்வதற்கான உரிமை இருக்கின்றது. மேல் நீதிமன்றத்தில் அல்லது மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றத்தில் குற்றவியல் வழக்கொன்றின் மேன்முறையீட்டாளர் சார்பாக வேறொரு சட்டத்தரணி இல்லாவிட்டால் அரசதரப்பு சட்டத்தரணியொருவர் வழங்கப்படுவார். ஒருவருக்காக சட்டத்தரணியொருவரை பெற்றுக்கொள்வதையோ அல்லது சட்டத்தரணியொருவரை பெற்றுக்கொள்வதை தடுக்கவோ எமக்கு இயலுமை கிடையாது. ஆனால் இந்த சம்பவத் தொடரில் அரசியல் பழிவாங்கலுக்கு இலக்கானவர்களுக்காக பொலீசாரின் சட்டத்திற்குப் புறம்பான தலையீடு தொடர்பில் நாங்கள் தோற்றுகிறோம்.
பதில் :- நாங்கள் வன்முறைக்குச் சார்பாக தோற்றுவது கிடையாது. தாம் விரும்புகின்ற அரசியலுக்காக தோற்றுவதற்கான, அந்த கருத்துடன் வாழ்வதற்கான உரிமை இருக்கின்றது. ஆனால் வன்முறையை போராட்டத்தில் சுருக்கிவைத்து சட்டத்தரணிகள் செயற்படுவார்களென நினைப்பது கடினமாகும்.
මහින්ද රාජපක්ෂ සහ ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු වහාම අත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙස බලකර සිටින බව ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ සඳහන් කරති. ඒ ඔවුන් අද (22) පෙරවරුවේ කොළඹදී පැවත්වූ මාධ්ය හමුවක් අමතමිණි. එම මාධ්ය හමුවේදී ඔවුන් දැක්වූ අදහස් පහතින් පල වේ, හේතුවට අත නොතබා, ඵලය ගැන කතා කිරීම නිශ්ඵල දෙයක්නීතිඥ සුනිල් වටගල “ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයන් ලෙස මේ විශේෂ මාධ්ය […]
මහින්ද රාජපක්ෂ සහ ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු වහාම අත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙස බලකර සිටින බව ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ සඳහන් කරති. ඒ ඔවුන් අද (22) පෙරවරුවේ කොළඹදී පැවත්වූ මාධ්ය හමුවක් අමතමිණි.
එම මාධ්ය හමුවේදී ඔවුන් දැක්වූ අදහස් පහතින් පල වේ,
“ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයන් ලෙස මේ විශේෂ මාධ්ය හමුව පවත්වන්නේ පසුගිය 09වැනිදා ගෝල්ෆේස් අරගලයට එල්ල කළ තුච්ඡ ප්රහාරයත් ඉන් පසුව ඇති වුණු සිද්ධිදාමයේ අසමතුලිතතාවය දක්වන්නයි. ඇත්ත හේතුව සොයන්නේ නැතිව දේශපාලන පක්ෂයකට, දේශපාලන ව්යාපාරයකට, කිසිදු පදනමකින් තොරව මේ ප්රහාරයේ වගකීම පවරන්න ආණ්ඩුව උත්සාහ කරනවා. අරලියගහ මන්දිරයේදී සාකච්ඡා කිරීමෙන් පසුව සියලු විනාශයන් සිදුවුණා. හේතුව සහ ඵලය බුදුදහමට අනුව විග්රහකර තිබෙනවා. හේතුව ඇතිවුණු අරලියගහ මන්දිරය අමතක කර, ඵලයට වැරදි අර්ථ නිරූපණයක් දෙන්න යනවා. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හෝ ජාතික ජන බලවේගයේ සම්බන්ධතාවයක් ගැන කියන්න ආණ්ඩුව උත්සාහ ගන්නවා. අපි ආණ්ඩුවට කියන්නේ ඇත්ත තැනින් මේ ප්රශ්නය අල්ලන්න කියලයි. එහෙම නැත්නම් ප්රජාතන්ත්රවාදයටත් නීතියේ බලයටත් ගැලපෙන්නේ නැහැ. ප්රහාරය සම්බන්ධ සුප්රසිද්ධ චරිත කිහිපයක් මේ දක්වා කරළියේ රඟපානවා. නීතියේ අර්ථයෙන් ගත්තාම මීට ඍජුව වගකියන්න ඕනෑ හේතුව ඇති කළ මහින්ද රාජපක්ෂ සහ ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු. දණ්ඩ නීති සංග්රහයත්, අපරාධ නීති සංග්රහයත් ඇසුරෙන් ගත්තාම කුමන්ත්රණයත්, කුමන්ත්රණයක් ඇති කරන වෛරී ප්රකාශන සිදුකළේ මේ අය. ඉන්පසුව යම් යම් සිදුවීම් ඇති වුණා. අපි ඒවා අනුමත කරන්නේ නැහැ.
ගෑස් පෝලිම, කිරිපිටි පෝලිම, තෙල් පෝලිම රටේ ජනයාට තිබෙන මූලික ප්රශ්නයි. නමුත් මන්ත්රීවරුන්ට වෙනම ඉන්ධන දෙන්නත්, මන්ත්රීවරුන්ගේ අලාභහානිවූ නිවාසවලට වන්දි දෙන්නත් වාදවිවාද කරන ආකාරය පාර්ලිමේන්තුවේදී දැක්කා. අපි සාකච්ඡා කරන්නේ මේ අසමතුලිතතාවය ගැනයි. තවම අත්අඩංගුවට නොගත් මහින්ද රාජපක්ෂ, ජොන්ස්ටන් ප්රනාන්දු වහාම අත්අඩංගුවට ගන්න කියලා අපි බලකරනවා. මේ ප්රශ්නය ඇති කළේ ඔවුන්. ඉන්පසුව හඳපාන්ගොඩ මහත්මිය, මහින්ද කහඳගම, වගේ අය ඉන්නවා. “මයිනාගෝගමට ගහලා එන්නේ. ගෝඨාගෝගමට ගහන්න යනවා. අපි නීතිය අතට ගත්තා” කියලා හඳපාන්ගොඩ මහත්මිය කියනවා. පොදුජන පෙරමුණේ ගුරුවෘත්තීය සමිතියේ නායිකාව මේ කියන්නේ.
අනුරංග කියන සාමකාමී විරෝධතාකරුවාට පොල්ලකින් පහර දෙනවා. අදත් පහර කෑ අනුරංග දැඩිසත්කාර ඒකකයේ ඉන්නේ. රටේ ජනයාගේ දැවෙන ප්රශ්න ගැන උත්තර නැති නිසා උද්ඝෝෂණය කරමින් ඉන්නේ. උද්ඝෝෂකයෝ කුපිත වෙන තැන් තිබෙනවා. ඒ කුපිතවීම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හෝ ජාතික ජන බලවේගය මත පටවන්න ආණ්ඩුව උත්සාහ කරනවා. ඇතැම් උසාවිවලට පොලිසිය ඉදිරිපත් කර තිබෙන ‘බී’ වාර්තා අනුව නඩු පවත්වාගෙන යන්න බැරි බව විනිසුරුවරුන් කියා තිබෙනවා.
පාර්ලිමේන්තුවේදී එක් මන්ත්රීවරයෙක් කියා තිබෙනවා පහරදීම්වලට සම්බන්ධ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ 150ක් සිටි බව. ඒ මන්ත්රීවරයාම ඊට පෙර එක්නැලිගොඩ ප්රංශයේදී හමුවූ බව කියා තිබුණා. මෙවැනි බොරු අවලාද ඉදිරිපත් කරමින් හේතුවට අත නොතබා, ඵලය ගැන කතා කිරීම නිශ්ඵල දෙයක්. ජ්යෙෂ්ඨ නියෝජ්ය පොලිස්පති දේශබන්දු තෙන්නකෝන් අපරාධකරුවන් එක්ක ඉන්න ඡායාරූප තිබෙනවා. මේ පුද්ගලයෝ අරලියගහ මන්දිරයේ සිට එතැනින් ගමන්කර පහරදීම් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවට ගත යුතුයි. නමුත් අදටත් හඳපාන්ගොඩ එළියේ ඉන්නේ නීතිය අතටගත්තා කියලා ප්රකාශ කිරීමෙන් පසුවයි. බලය වෙනුවෙන් ම්ලේච්ඡ ප්රහාර එල්ල කිරීමෙන් හානියට පත්වූ වින්දිතයන් තවමත් ප්රතිකාර ගනිමින් ඉන්නවා. ඔවුන්ට ප්රහාර එල්ල කළ අය වහාම අත්අඩංගුවට ගත යුතු බව අවධාරණය කරනවා.”
“ඒ ඒ ප්රදේශවල පොලිසිවලින් විවිධ පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගෙන ප්රාදේශීය අධිකරණවලට ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. ප්රාදේශීය දේශපාලනඥයන්ගේ නිවෙස්වලට පහරදුන් බවට චෝදනා කරමින් අධිකරණවලට ඉදිරිපත් කරන අය වෙනුවෙන් අපි බෝහෝ නඩුවලට පෙනීසිට තිබෙනවා. එහිදී පෙනී ගියේ අදාළ පොලිසිවලින් නිසි විමර්ශනයකින් තොරව පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති බවයි. අරලියගහ මන්දිරයට 09වැනිදා ගිය බවට වීඩියෝ සාක්ෂි තිබෙන ප්රාදේශීය දේශපාලනඥයන් පොලිසියට පැමිණිලිකර තිබෙන්නේ එදා සවස 4.00ට තම නිවාසවලට ප්රහාර එල්ලවන අවස්ථාවේ නිවසේ රැඳීසිටි බවයි. ඔවුන් එසේ පැමිණිලි කරද්දී කිසිදු පදනමකින් තොරව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ ජාතික ජන බලවේගයේ ක්රියාකාරී දේශපාලන කටයුතුවල යෙදුනු අයගේ නම් පොලිසිවලට ලබාදී තිබෙනවා. මේ තත්වය විශේෂයෙන් හෝමාගම, කැස්බෑව සහ අවිස්සාවේල්ල ප්රදේශවලදී දැකගන්න තිබුණා. මේ හරහා ආණ්ඩුව ඉතා සැලසුම් සහගතව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හෝ ජාතික ජන බලවේගය මේ ප්රහාරවලට සම්බන්ධ බවට ප්රවෘත්ති නිර්මාණය කරනවා. බොහෝ අධිකරණවල ඉන්න මහේස්ත්රාත්වරුන් ඉතා මධ්යස්ථව කරුණු සලකා බලා මුල් අවස්ථාවේදීම ඇප ලබාදී තිබෙනවා. ඇතැම් පොලිසි කිසිදු සාධාරණ පදනමකින් තොරව අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති අය හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුවලට ඉදිරිපත් කරන්නත් කටයුතු කර තිබෙනවා. ඒ හරහා අදාළ සැකකරුවන් රක්ෂිත බන්ධනාගාරයේ දිගටම තබා ගන්න උත්සාහ කරනවා.
ඊයේ (21දා) මීගොඩ පොලිසියෙන් හෝමාගම අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර තිබූ සැකකරුවෙක් සම්බන්ධ විස්තර තවත් උදාහරණයක්. එකම වෙළඳ සංගමයේ ආසන්න කඩ දෙකේ ව්යාපාර කටයුතු කරන පුද්ගලයෙකුගේ පැමිණිල්ලක් මත අනෙක් කඩයේ ව්යාපාරිකයාට චෝදනාකර පොලිසියෙන් අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණා. පැමිණිලිකරුගේ දුවට අදාළ චූදිතයා හඳුනාගත හැකි බව සඳහන් කරමින් හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුවකට ඉදිරිපත් කරන ලෙස ඉල්ලා තිබුණා. පොලිසිය මේ කරන අනීතික අත්අඩංගුවට ගැනීම් සහ අනීතික නඩු පැවරීම් සම්බන්ධයෙන් ඉදිරි ක්රියාමාර්ග ගන්න අපි කිසිම අවස්ථාවක පසුබට වෙන්නේ නැහැ. ආණ්ඩුව තමන්ට වාසි ගන්න ඉතා පැහැදිලිව ඔවුන්ගේ ප්රාදේශීය දේශපාලනඥයන් යොදවා නම් ලැයිස්තු ලබාදෙමින් අත්අඩංගුවට ගැනීමට පොළඹවා තිබෙනවා. අපි පැහැදිලිවම එය හෙළාදකිනවා.”
“ආණ්ඩුව සහ රාජ්ය මාධ්ය සියල්ල එකතු වෙලා ගෙනයන අසත්ය ප්රචාර රැසක් තිබෙනවා. මෙම අසත්ය ප්රචාර තුළම ඇති පරස්පරයන් අපිට පැහැදිලි වෙමින් තිබෙනවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් එක් උදාහරණයක් සුප්රසිද්ධ මල්වාන නිවාසය සම්බන්ධව ඉදිරිපත් කරන්නම්. ගම්පහ මහාධිකරණයේ විභාග වෙමින් පවතින 26/2017 නඩුවට අදාළ දේපොළ මේ වන විට නඩු භාණ්ඩයක්. 10 වැනිදා දහවල් 1.00 සහ සවස 5.00 අතර තුර මේ දේපළ ගිනිතබා තිබෙනවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් බී 58890/2022 යටතේ පූගොඩ අධිකරණයට දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපති විසින් වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කර තිබෙනවා. 12-2 අතර මුල් සිදුවීමත් ඊට පසුව සවස 5.00ට පමණ තුන් සියයක් විතර පිරිස ඇවිත් ඇති බවත් සඳහන් වෙනවා. දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපති ප්රියන්ත නමැති නිලධාරියා ගරු අධිකරණයට කරුණු ඉදිරිපත් කර ඇති ආකාරය මම දක්වන්නම්.
“2022.05.10 දින පොලිස් ස්ථානයට 119 මධ්යස්ථානය මගින් පැය 12.20ට ලද තොරතුරක් මත මල්වාන ප්රදේශයේ ඇති බැසිල් රාජපක්ෂ මහතාගේ නිවසට පිරිසක් පැමිණ දේපළ අලාභහානි කරන ලද බවට” කියලා සඳහන් වෙනවා. මෙච්චර කල් අපි දැනගෙන හිටියේ ඔය ඉඩම බැසිල් රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ නොවෙයි කියලා. මොළ හතේ මහත්තයා කීවෙත් එහෙමයි. යුදහමුදා මූලස්ථානයේ සැලසුම අඳින්න දීලා තිබුණ ජයකොඩි කියන මහත්තයාට අයිති ඉඩමක් කියලයි මේ දක්වා කියලා තිබුණේ. දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිට ඒ බව අමතක වෙනවා. ඇත්ත මතක් වෙනවා. ගරු අධිකරණයට කරුණු වාර්තා කරන්නේ බැසිල් රාජපක්ෂගේ ගෙදරට ගිනි තබලා ඇති බවයි. මෙපමණ කල් කීව කතාව සම්බන්ධයෙන් දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපති ගෙනල්ලා ප්රශ්න කරන්න බැසිල් රාජපක්ෂට පුළුවන්. මේ නඩු වාර්තාවේ මහේස්ත්රාත්තුමා ලබාදී තිබෙන නියෝග මා උපුටා දක්වන්නම්.
“මෙම අපරාධයට අදාළව ගම්පහ මහාධිකරණ නඩු අංක 26/2017 දරන නඩුවට අදාළ නඩු භාණ්ඩයක් වන අදාළ දේපළ ගිනිතබා විනාශ කිරීම සම්බන්ධයෙන් දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ‘බී’ වාර්තාව සැලකිල්ලට ගැනීමේදී මෙම අපරාධය 2022.05.10 වන දින සිදුවී ඇති බවත්, පොලිස් අපරාධ පරීක්ෂණ නිලධාරීන් පවා මෙම අපරාධය පරීක්ෂා කිරීමට පැමිණ ඇත්තේ ඊට දින දෙකකට පසුව, 2022.05.12 වන දින බව පැහැදිලිව පෙනී යයි. තවද මේ වන තෙක් රජයේ රස පරීක්ෂකවරයා මෙම ස්ථානයට කැඳවීමට නොහැකි වී ඇති බව පෙනේ. පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා විසින් මේ පිරිස් මෙල්ල කිරීමට වෙඩි උණ්ඩ තුනක් එල්ල කළ බවට ‘බී’ වාර්තාවේ සඳහන් කර ඇති නමුත් ඒ සඳහා උපයෝගී කර ගන්නා ලද ගිනි අවිය නඩු භාණ්ඩයක් ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම මෙතෙක් සිදුකර නොමැත. තවද මෙම වරද 1982 අංක 12 දරන පොදු දේපළ විෂයෙහි ලා ගැනෙන පනතේ දෙවැනි වගන්තිය යටතට ගැනෙන වරදක් බවට පැමිණිලිකරු දක්වා ඇත. කෙසේ වුවද මෙම දේපළ මෙතෙක් රාජසන්තක කරන ලද දේපළක් නොවන බවත් ගම්පහ මහාධිකරණ අංක 26/2017 දරන නඩුවේ නඩු භාණ්යක් වන බවත්, ඉදිරිපත් වූ කරුණු අනුව පැහැදිලිව පෙනී යයි. මේ සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා පොදු දේපළ පනතේ ලා සැලකෙන 8වැනි වගන්ති ප්රකාරව වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කර ඇත. මෙයින් පෙනී යන්නේ සහකාර පොලිස් අධිකාරීවරයාද නිසි විමර්ශනයක් සිදුකොට එම වාර්තාව ඉදිරිපත් කර නොමැති බවයි. මෙම අපරාධය දිවා කාලයේ සිදුකර ඇති අතර, මහාධිකරණයේ නඩු භාණ්ඩයක් වන දේපළක් ආරක්ෂා කර ගැනීමට දොම්පේ ස්ථානාධිපතිවරයාට නොහැකි වීම කනගාටුවට කරුණකි. ඒ අනුව පැහැදිලිව පෙනී යන්නේ මෙම අපරාධය සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන තවදුරටත් දොම්පේ පොලිස් ස්ථානාධිපති විසින් සිදුකිරීම මගින් වැඩි ගැටලුකාරී තත්වයක් මතුවී ඇති බවයි.”
ඒ එක්කම පොලිස්පතිතුමාට නියෝගයකුත් කර තිබෙනවා. මේ විමර්ශනය සම්බන්ධයෙන් පොලිස්පතිවරයාගේ අවධානය යොමු කළ යුතු බව විනිසුරුතුමා දන්වා තිබෙනවා. 20 වැනිදා මේ නඩුව කැඳෙව්වා. නමුත් වැඩිදුර වාර්තාව තාමත් ඉදිරිපත් කර තිබෙන්නේ දොම්පේ ස්ථානාධිපතිවරයා විසින් බව. පොලිස්පතිවරයා මේ සම්බන්ධයෙන් සවිඥාණික නැහැ. ඔහුට තමන්ව ආරක්ෂාවීමටත්, දේශබන්දුව ආරක්ෂා කිරීමටත් තිබෙනවා. පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්රීවරුන් කර තිබෙන කතා අනුව පොලිස්පතිවරයාගෙන් සහ නීතිය හා සාමය අමාත්යාංශය භාර ලේකම්ගෙන් ලැබී ඇති නියෝග අනුව පහරදීම වැළැක්වීමට ක්රියාකර නැහැ. දේශබන්දු තෙන්නකෝන් මානවහිමිකම් කොමිෂන් සභාව හමුවේ ලබාදී ඇති කටඋත්තරය අනුව පොලිස්පතිත් අර ලේකම්වරයාත් දණ්ඩ නීති සංග්රහයේ 112 වගන්තිය අනුව නීත්යානුකූලව ක්රියා නොකර හැරීම සම්බන්ධයෙන් දඬුවම් ලැබිය යුතු වරදක් කර තිබෙනවා. පොලිස් ආඥා පනතේ 56වැනි වගන්තිය අනුව ඔවුන් බැඳී සිටින රාජකාරියක් ඉටුකර නැහැ. පොලිස්පතිවරයාට සුජාත වෙන්න ඕනෑ නම් දේශබන්දු තෙන්නකෝන් වහාම අත්අඩංගුවට ගත යුතුයි. ඒ වගේම නව අධිකරණ ඇමති විජේදාස රාජපක්ෂට වින්දිතයන් ආරක්ෂා කිරීමේ පනත ක්රියාත්මක කිරීමටත් හැකියි. යහපාලනය කාලේ ඇවන්ගාඩ් සිද්ධිය නිසා ආණ්ඩුව ඇතුළෙන් ආ විරෝධයෙන් ඇමතිකමෙන් අයින් වුණා. ඒ කාලයේ රාජපක්ෂලා ආරක්ෂා කළ අධිකරණ ඇමති නැවත වතාවක් ඒ තනතුරට පත්කර තිබෙනවා.
කොටුව මහේස්ත්රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර තිබෙන වාර්තාවක් අනුව සනත් නිශාන්ත සමග දේශබන්දු තෙන්නකෝන් සිටිය බව සඳහන් වෙනවා. ඔහු අත්අඩංගුවට නොගන්නේ මන්දැයි මහේස්ත්රාත්තුමා ප්රශ්න කර තිබුණා. නීතිපතිවරයා වෙනුවෙන් උත්තරදී තිබුණේ තවදුරටත් විමර්ශන සිදුකරන බවයි. සනත් නිශාන්ත අත්අඩංගුවට ගෙන දේශබන්දු නොගන්නේ මන්දැයි මහේස්ත්රාත්තුමාට ප්රශ්නයක් තිබුණා. රාජකාරිය නොකර හැරීම සම්බන්ධයෙන් හැමපැත්තෙන්ම තහවුරු වෙනවා. කටඋත්තරයක් දුන්නා නම් සාමාන්ය පුරවැසියන් අත්අඩංගුවට ගන්නවා. නමුත් ඒ ගොල්ලන්ට විමර්ශනය කරලත් විදේශ ගතවීම් නතරකර තිබිලත් අත්අඩංගුවට ගෙන නැහැ. නීතිපතිතුමාටත් තමන්ගේ සුජාතභාවය පෙන්වන්න පුළුවන් නඩු 29ක් අයින්කර ගත් කිලිටි අතීතය තිබුණත්. නාමල් රාජපක්ෂත් නීති විරෝධී රැස්වීම් පවත්වා කළ කුමන්ත්රණය සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවට ගන්න පුළුවන්. නාමල් රාජපක්ෂ පාර්ලිමේන්තුවේදී පුනරුත්ථාපනයක් ගැන කතා කළා. ඇත්තටම තාත්තා පුනරුත්ථාපනය කිරීමෙන් පටන් ගන්න එක හොඳයි. ඊට පස්සේ තමනුත් එක්ක අයියලා මල්ලිලා පුනරුත්ථාපනය වෙන්න කියන්න.”
“අපි අද මේ හමුවෙන්නේ ලංකා ඉතිහාසයේ අඳුරුතම පරිච්ඡේදයක අඳුරුතම හෝරාවකට පසුවයි. ජනතාවට අවශ්ය මූලික අවශ්යතා ලබාගන්න දවසේ වැඩි කාලයක් පෝලිම්වල දුක්විඳිනවා. ඒ අතර දවස් 4ක් පාර්ලිමේන්තුවේ විවාද කර ජනතාවගේ ප්රශ්න විසඳීම ගැන අවධානය යොමුකරනවා වෙනුවට තමන්ගේ අඳෝනාවන් ගැන කතාකරන්න යොමු කළා. මේ රටේ ජනතාව ඇතිතරම් භීෂණය දැකලා තිබෙනවා. පසුගිය දවස්වල ඇතිවුණු භීෂණයක් ඊට පෙර තත්වයනුත් අතර පැහැදිලි වෙනසක් තිබෙනවා. 83නේ කළු ජූලියේදී ජනතාවගේ නිවාස ගිනිගන්නා දිහා දේශපාලකයා බලාගෙන සිටියා. රට පුරාම පැතිරවූ වෛරය අනුව ගිනිගන්නා දිහා දේශපාලකයා බලාගෙන සිටියා. මැතිවරණයකින් පස්සේ වෛරය වපුරා ගිනිගන්නා දිහා ජයග්රාහී දේශපාලකයා බලාගෙන සිටියා. මේ අවස්ථාවේ මිනිසුන් තම වෛරය දේශපාලකයා මත මුදාහැරියා. නමුත් අපි කිසිම අවස්ථාවක ප්රචණ්ඩත්වය අනුමත කරන්නේ හෝ ඒ පැත්තේ හිටගන්නේ නැහැ. නමුත් මේ රටේ පාලකයා දැන්වත් අඩුමතරමින් ප්රචණ්ඩත්වය පිටුපස තිබෙන කතාව තේරුම් ගන්න ඕනෑ.
මේ රටේ ජනතාව සමග තරුණයන් මාසයක් පුරා සාමකාමී අරගලයක් ගෝල්ෆේස් පිට්ටනියේ ගෙනගියා. නමුත් අගමැතිවරයාගේ නිවසට රැස්වුණු පාක්ෂිකයෝ නාලාගිරි ඇතා මුදාහැරියා වගේ රටේ මාධ්ය සහ අන්තර්ජාතික මාධ්ය ඉදිරියේ පවා සජීවී විකාශන අවස්ථාව නොතකා ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයන් මුදාහැරියා. පොලිසිය අත්වැල් අල්ලාගෙන මැරයන් නවත්වන්න හදන බව පෙන්නුවත් බැලූ බැල්මට ප්රචණ්ඩත්වයට ඉඩදීලා තිබුණා. නීතිය අතට ගත් මැරයන් ඒ බව පැහැදිලිව කියා තිබුණා. යම් කෙනෙක් නීතිය අතට ගත්තාම ඉබේම අනෙක් අයටත් ඒ වෙනුවෙන් පාර කැපෙනවා. ජනතාවගේ ප්රශ්න නොතේරෙන පාර්ලිමේන්තුව සමාජගත කරන්න උත්සාහ කරන්නේ මේ රටේ තරුණ පරපුර සහ නැගීගෙන එන විකල්ප දේශපාලනය ගැන ජනතාව නොමග යවන්නයි. මේ අයගේ වැඩවසම් දේශපාලන ක්රමයට පහර වැදිලා තිබෙන්නේ. ප්රවේණිදාසයෝ විදිහට ජනතාව දිගටම තියාගන්න මේ ගොල්ලන්ට ඕනෑකම තිබෙනවා. දවස් ගණන් ජනතාව පෙට්රල්, ගෑස්, වගේම භූමිතෙල් ටිකක් නැතිව පෝලිමේ ඉන්නකොට පාර්ලිමේන්තුවට හෙලිකොප්ටර්වලින් එන අය ඉන්නවා. ඒ හෙලිකොප්ටර් වතුරෙන් දුවනවාද කියලා අපි දන්නේ නැහැ. අපි එක ඉල්ලීමක් කරනවා. දැන්වත් අවම වශයෙන් සංවේදී වෙන්න. එහෙම නොවුණොත් ඊගාවට ගෙදර බල්ලන් හපාකන්න පටන් ගනීවි. යම් යම් මන්ත්රීවරුන්ගේ සමාජ මාධ්ය ක්රියාකාරීන් පවා ඔවුන්ට පහරදී ඇති බව අපි දැක්කා. ඉදිරියේදී තත්වය ඊටත් වඩා බරපතළ වෙනවා.
පොලිසිය නීතිය ක්රියාත්මක කරන්නේ හරි අමුතු ආකාරයකට. සිවිල් හා දේශපාලනික අයිතිවාසිකම් සම්බන්ධ ජාත්යන්තර සම්මුතිය පිළිබඳ පනත යටතේ පුද්ගලයන් අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන ආකාරය පසුගිය කාලයේ අපි දැක්කා. මහේස්ත්රාත් උසාවියෙන් ඇප ගන්න බැරිවෙන විදිහටයි මේ පනත යටතේ අත්අඩංගුවට ගත්තේ. ඒ පනත මේ අවස්ථාවේදී පොලිසියට අමතක වෙලා. ඒ පනතේ තුන්වන වගන්තිය, ආගමික සහ ජාතීන් අතර වෛරය වැපිරීමට විරුද්ධව ක්රියාකිරීමේ විධිවිධාන මේ පනතේ තිබෙනවා. නමුත් මේ වගන්තියේ ඇත්තටම අවශ්ය අවස්ථාවලදී ඉදිරියට ගන්නේ නැහැ. ඒ බව නීතිපතිටත් අමතකවෙලා. ගෝඨාගෝගමටත්, මයිනාගෝගමටත් පහර දුන් අය අත්අඩංගුවට ගන්න නීතිපති උපදෙස් දෙන අතර, ප්රාදේශීයව ප්රචණ්ඩත්වය සම්බන්ධයෙන් අත්අඩංගුවට ගන්න උපදෙස් දෙන්නේ ආණ්ඩුවේ ප්රාදේශීය දේශපාලකයන්. විරෝධතා ව්යාපාරයකට කෑමටිකක් දුන්න මනුස්සයාත් අත්අඩංගුවට ගන්න තත්වයක් උදාවෙලා තිබෙන්නේ. දැන් පිහිටුවාගෙන තිබෙන ආණ්ඩුවෙන් ජනතාවගේ අවම ප්රශ්නවලටවත් උත්තර ලැබෙන්නේ නැහැ. රනිල් වික්රමසිංහ මහත්තයා ප්රශ්නවලට උත්තර දෙයි, සාධාරණ පරීක්ෂණ පවත්වයි, ඩොලර් ගලාගෙන එයි, ඉන්දන සහ ගෑස් ප්රශ්නය විසඳෙයි කියලා බලාගෙන ඉන්නවා නම්, එහෙම එකක් වෙන්නේ නැහැ. එතුමා විසඳා ගත්තේ එතුමාගේ ප්රශ්නය විතරයි. සිරිකොත බේරාගන්න එතුමාට තිබුණු ප්රශ්නය යන්තම් විසඳාගෙන තිබෙනවා. මෛත්රීපාල සිරිසේනට කළ දේ මෙවර ඔහුට පාරාවළල්ලක් වී එනවා. රාජපක්ෂ රෙජීමයට එල්ල වුණු ප්රහාරයෙන් තාවකාලිකව ගැලවීම සඳහා රනිල් වික්රමසිංහව පාවිච්චි කරනවා. මේ අයට අපි අවධාරණය කරන්නේ දේශපාලන දඩයම් නවත්වන ලෙසයි. පොලිසිය නීතිය සාධාරණව ක්රියාත්මක කරන ලෙසයි. නිල ඇඳුම ඇතුළේ මිනිස්සු වෙන්න. පොලිස් නිල සුනඛ අංශය නොවෙයි, පොලිසියේ රාජකාරිය කරන්න. ජනතාවගේ ආරක්ෂාවට මිස දේශපාලකයාගේ බැලමෙහෙවරකම් කරන්න, ඔවුන්ගේ කකුල් හෝදන්න නෙවෙයි පොලිසිය ඉන්නේ.”
පිළිතුරු:- “නීතිඥ වෘත්තිය එක්ක බැඳුනු රීති මාලාවක් තිබෙනවා. වෘත්තිකයන් ආරක්ෂා කළ යුත්තේ විනය රීති පද්ධතියක් ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් පනවා තිබෙනවා. රටේ සාමාන්ය ජනතාවට වැදගත් වන, ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් රජයක් විසින් උල්ලංඝනය කරන මේ වගේ විශේෂ අවස්ථාවලදී නීති වෘත්තිකයෝ පෞද්ගලිකව හෝ නොමිලේ පෙනී සිටින අවස්ථා තිබෙනවා. ඒ වගේම නීතිඥ සංගමයට අමතරව ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ වගේ වෙනත් සංවිධාන තිබෙනවා. මේ සංවිධානවලින් ගත් තීරණ අනුවත් සේවාදායකයන් වෙනුවෙන් මැදිහත් වෙනවා. යම් අපරාධවලට සම්බන්ධ අය වෙනුවෙන් නීතිඥයන් පෙනී සිටීම වළක්වන්න බැහැ. ඕනෑම මනුස්සයෙකුට ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවෙන්ම ලැබී තිබෙන අයිතිවාසිකමක් ඒක. සේවාදායකයෙක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම ප්රතික්ෂේප කළ යුතු කාරණා නැතිනම් ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ තහවුරුකර තිබෙන පූර්ව නිර්දෝෂීභාවය පදනමේ සිට නීතිඥවරයෙකුගේ සේවය ලබාගැනීමේ අයිතියක් තිබෙනවා. මහාධිකරණයේදී හෝ අභියාචනාධිකරණයේදී අපරාධ නඩුවක අභියායචකයෙකු වෙනුවෙන් වෙනත් නීතිඥයෙකු නැතිනම් රජයෙන් නීතිඥයෙකු ලබාදෙනවා. කෙනෙක් වෙනුවෙන් නීතිඥයෙකු ලබාදීමට හෝ නීතිඥයෙකු ලබාගැනීම වැළැක්වීමට හැකියාවක් අපට නැහැ. නමුත් මේ සිද්ධිදාමය තුළ දේශපාලන පළිගැනීමක් සිදුවූ අය වෙනුවෙන්, පොලිසියේ අනීතික මැදිහත්වීම් වෙනුවෙන් අපි පෙනී සිටිනවා.”
පිළිතුර:- “ප්රචණ්ඩත්වය වෙනුවෙන් අපි පෙනී සිටින්නේ නැහැ. තමන් කැමති දේශපාලනයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමේ, මතයක් එක්ක ජීවත්වීමේ අයිතියක් තිබෙනවා. නමුත් ප්රචණ්ඩත්වය අරගලයට ලඝු කරලා නීතිඥයෝ කටයුතු කරයි කියලා හිතන්න අමාරුයි.”
This week, I thought it might be useful if I respond to a few frequently asked questions from the National People’s Power, regarding the ongoing political crisis. 1. Will you support the No Confidence Motions (NCMs) submitted by the Samagi Jana Balawegaya (SJB)? The SJB, at the time of writing this article, has submitted two […]
This week, I thought it might be useful if I respond to a few frequently asked questions from the National People’s Power, regarding the ongoing political crisis.
1. Will you support the No Confidence Motions (NCMs) submitted by the Samagi Jana Balawegaya (SJB)?
The SJB, at the time of writing this article, has submitted two NCMs to the Speaker. One against the Prime Minister and the Government and the other against the President. While the Speaker has agreed to place the NCM against the Government in the Order Paper, he has sought advice from the Attorney General regarding the NCM against the President. As far as the NPP is concerned, there is no doubt that both must be taken up in Parliament.
If the NCM against the PM and the Government is passed, they must resign and the President must appoint a new PM who in his view has the confidence of Parliament. If the no-confidence motion against the President passes, he can still argue that it does not have any impact on his position. Arguably, when Parliament passes a no-confidence motion against the President, whatever the constitutional arguments, morally and ethically he has no right to continue in office.
However, the issue is not whether the NPP will support these motions or not – we have only three votes. It is by no means certain if the so-called ‘independent group’ (SLFP breakaways from the SLPP and other partners of the SLPP coalition) that till recently was part of the Government, will support these two motions. They have consistently taken the position that they want a new PM and Cabinet, but at no point have they asked for the President’s resignation.
Many of the members of the ‘Independent Group’ have been disgruntled with the Government for the past several months because they did not have influence and power within the Government, even though some of them were members of the Cabinet. They were consistently side-lined in the decision-making process and systematically ignored by the President. It is clear that at least some in the Independent Group are now using the public protests to negotiate a better deal for themselves with the Government. The idea of the National Consensus Government that has been floated is an effort to form a Government with a bigger share of the spoils for the Independent Group. Therefore, it is unlikely that they will support any motions/resolutions that will challenge the position of the Government. Indeed, the vote on the Deputy Speaker made this very clear.
2. Will the NPP become part of the Interim Government/National Consensus Government?
The NPP has categorically stated that it will not be part of any interim or other arrangement which is led by any member of the Rajapaksa family. That is, the public protests are calling for the resignation of the President and Prime Minister and the NPP stands by those demands and will not settle for anything less. The NPP is also of the view that the President has to take responsibility for the debacle described by Finance Minister Ali Sabry this week in Parliament. The logical next step after that speech should have been for both the Government and the President to resign!
In the event that the President and Prime Minister resign or are forced to resign, the NPP will be open to discuss an interim arrangement that has a very specific and limited agenda and time frame. The NPP is of the view that an interim government should be for a very short duration and not be seen as a ‘solution’ to the current crisis. This Government has lost its mandate and trust of the people and should not be allowed to continue by entering into deals in Parliament. Rather, the people must be allowed to exercise their franchise and choose a new Government and leaders.
3. Why is the NPP calling for elections at this time? Can the country afford an election?
The NPP is of the view that this parliament has lost public trust. The composition of the current parliament (with a two-thirds majority for the ruling party) is no longer accepted by the public. Constitutionally, they may be in power – but ethically and morally, they have no right to be in power. This is an unprecedented political crisis and calls for radical action. Unless this political crisis is resolved, the economic crisis (which is closely bound to the political crisis) cannot be dealt with. The public are not in a mood to accept any directives or decisions of the current Government. It is doubtful that the international community, including multilateral organisations and investors, would be comfortable dealing with a Government that has lost public trust. No effort to form a Government with the current members of Parliament will obtain the legitimacy to govern. Furthermore, this Government has demonstrated its incompetence in dealing with this crisis and in fact is responsible for the current situation. Therefore, a government that has the mandate of the people must be elected as soon as possible. In other words, the public must be given the opportunity to exercise their sovereign right to elect a government of their choice.
The economic consequences of not having a stable Government and continuing economic and political unrest will be worse than the cost of an election. It is estimated that an election will cost approximately Rs 13 billion. The Government allocated far more for various projects and schemes, in the 2022 Budget, that are now either not implemented or partially implemented such as ‘development’ projects for every Grama Sevaka division. These projects, even when implemented, have been a colossal waste of money. It is far more important (and far less costly) to conduct an election that may offer a way out of the current political deadlock.
4. What will happen till an election is called?
An interim government may have to be put in place till a new election is called. However, this interim government must have a specific mandate and a limited time frame. Chief among this mandate must be to put in place some relief mechanisms to address the severe economic stresses experienced by the public: for instance, a more efficient and effective food, medicine and fuel distribution system. The current Government is proposing cash transfers for vulnerable groups which have proven to be ineffective and likely to be abused.
5. Will the NPP support the 21st Amendment or a motion to abolish the Executive Presidency?
The NPP and all its constituent members/ parties/ organisations have consistently stood for the abolition of the Executive Presidential system. This position has not changed and in fact is included in the NPP manifesto for the proposed new Constitution. The NPP will support any measures to weaken/abolish the Executive Presidency. However, that should not be used to extend the term of this Government. That is, long drawn out negotiations over constitutional amendments should not be used as an excuse for remaining in power. This Government has announced its intention of formulating a new Constitution. A government that has lost public trust should not be trying to enact new Constitutions.
In summary, the NPP’s position is as follows:
1. The President, Prime Minister and government must resign.
2. The people must be given an opportunity as fast as possible to exercise their franchise and choose a new government.
3. An interim government must be put in place with a specific mandate and time frame till the people exercise their franchise.
4. The NPP will support any measures within Parliament that is aligned with the above measures.
5. The NPP will strengthen and support all protests that are aligned with the above objectives. The current leadership and composition is out of step with the people of this country and the people’s demands must be met in order for the country to move forward.
By Harini Amarasuriya
One of the most frequently seen slogans in the people’s ‘aragalaya’ is ‘we don’t want the 225’. Even a cursory glance at social media, will reveal the contempt and even hatred that is present among the population against the 225. On 9 May 2022, after Mahinda Rajapaksa and several of his parliamentary colleagues, unleashed violent […]
One of the most frequently seen slogans in the people’s ‘aragalaya’ is ‘we don’t want the 225’. Even a cursory glance at social media, will reveal the contempt and even hatred that is present among the population against the 225. On 9 May 2022, after Mahinda Rajapaksa and several of his parliamentary colleagues, unleashed violent thugs on peaceful protesters outside Temple Trees and at Galle Face Green, the homes of around 70 Members of Parliament were attacked – some torched. One MP was killed. As one of the 225, it is hard to ignore the disapproval and outright anger directed at members of Parliament during these times.
Arguably, this slogan is not simply about individual members of Parliament, but a rejection of the established political culture in Sri Lanka that upholds a system of power and privilege that has created a huge chasm between voters and the elected. Nowhere else is the chasm as visible as in the parliamentary debates. Last week, when Parliament met for the first time since the incidents of 9 May 2022, three days were dedicated to a debate on the incidents of 9 May 2022 after yet another election for Deputy Speaker, which in itself provoked public anger.
There is no doubt that losing one’s home, being the target of mob violence are traumatic experiences. I do not intend in any way to dismiss that trauma or the anguish that my colleagues in Parliament experienced. Yet, we are not the first people in this country to have experienced such violence. Till quite recently, such violence was experienced after every election; anti-Muslim violence in Digana and Aluthgama left hundreds of homes destroyed, the 1983 riots destroyed the lives and homes of thousands in the Tamil community, the ethnic conflict displaced thousands of people – often multiple times, Muslims were forcibly evicted from their homes in the North. There are many, many such incidents of loss, terror and violence in our country – none of which can be justified – including the violence that was unleashed in this country on the 9 May. For many, the incidents of 9 May recall memories of the past that we have collectively buried, but with which we have never come to terms.
What is most horrifying about these events, is that they were deliberately provoked by those in power. Often, there was complicity from law enforcement and the military. We know today that there were powerful Ministers and members of the ruling government behind the 1983 riots; that anti-Muslim violence in recent times can be traced back to powerful politicians. The attack on anti-government protestors on 9 May was also deliberately planned – with the blessings of no one less than the former Prime Minister Mahinda Rajapaksa – and statements from senior Police officers as well as members of the ruling party, point to the fact that law enforcement were ordered not to prevent clashes. In 1983, several left-wing political parties, including the JVP were wrongly blamed for the riots and banned. This time too, the JVP and to a lesser extent the FSP are being blamed for the violence. In both instances, the scapegoating was political – in the 1980s, it was part of J.R. Jayewardene’s campaign against those challenging his political and economic project and this time around, certainly the JVP’s political opponents are seizing the moment to damage the growing popularity of the JVP and the NPP.
Be that as it may, what I want to discuss in this column is the extent to which politicians appear to be oblivious to the deep public resentment towards them and particularly the privileges which they take for granted. During the debate in Parliament last week, with few exceptions – most were unable to locate their own experiences of loss and violence with that of other Sri Lankans. They were unable to acknowledge their own privilege in being provided a platform to speak about their experiences, to be heard and to be most probably compensated – things that have been denied to many others who have been through this same experience. What could have become a moment for us to reflect seriously on the violence that our politics have engendered over the years was lost.
The fact that this debate was taking place at a time when scores of Sri Lankans were experiencing severe stress due to the ongoing economic crisis was also largely ignored. That the anger and violence that was directed at MPs – however indefensible – stemmed from this stress, pain and tension – was not acknowledged. To the public, watching the debate, what came through was how Parliamentarians spent three days arguing about their own problems, completely oblivious to the pain of their fellow citizens. When news about special facilities for MPs to obtain fuel broke later in the week and what was initially reported as at a cheaper rate than what the public paid, the fury was even greater. While reports on a cheaper rate proved to be incorrect, certainly special arrangements for MPs to obtain fuel from a different facility were correct. Even this – at a time when the public at large were spending hours in queues and often being turned away without fuel – simply exacerbated anger against elected representatives.
It is essential that the political establishment takes this public sentiment seriously. We must recognise that it is linked to the fact that people feel disconnected from those in power and moreover the strong feeling that those elected to serve the public are simply not delivering. Also, the ostentatious displays of privilege – whether it be the expensive vehicles, security, pomp and pageantry, during times of crisis stinks of insensitivity to the hardships of the public. But this has become so much a part of our political culture. Remember the special arrangements made for MPs to obtain Covid vaccinations?
There is no doubt that MPs and other public representatives must be compensated for their work and also provided with resources to carry out their work. But those resources and emoluments cannot be privileges that place public representatives apart and above other citizens. What has happened today is that those privileges shield elected officials from the public and place them in a separate, special category. Often, this confines them within a hideously unrealistic bubble, distorting their relationships with the public. However, none of this would be questioned if the public felt that they were being properly served by their elected representatives. The resentment today is that resources are being spent (lavishly) on elected representatives who are of no use to the public.
This is a central problem in our political culture and it is right that this is being questioned so strenuously at this time. Rather than taking the public resentment and anger personally (and I admit it’s hard not to sometimes) it is important that we make this an opportunity to make changes that ensure public representatives deliver to the public and to also make them more grounded. For this, what is required is a change in the relationship between the voter and those elected and a change not simply among elected representatives but also voters. Just as much as we question our elected representatives, as voters too we need to reflect seriously on how we elect those who uphold this system of privilege and power.
By Harini Amarasuriya
