“ළමා රක්ෂණය වෙනුවෙන් තැන තැන නීති ප්‍රතිසංස්කරණ වෙනුවට පරිපූර්ණ ප්‍රතිසංස්කරණයක් අවශ්‍ය යැයි ජාතික ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිනි, ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය පැවැසුවාය. වැඩිදුරටත් කතා කළ මන්ත්‍රිවරිය මෙසේද පැවැසුවාය. “ළමා රක්ෂණය සම්බන්ධ නීති සංශෝධනය කරද්දී වැදගත් වෙන්නේ පොඩි පොඩි වෙනස්කම් කිරීම පමණක් නොවේ. මේ නෛතික ප්‍රතිසංස්කරණ කිරීම ඉතා වැදගත්. ළමා රක්ෂණ ආයතන ඉතා අපහසුතාවයෙන් කටයුතු කරන බව […]
“ළමා රක්ෂණය වෙනුවෙන් තැන තැන නීති ප්‍රතිසංස්කරණ වෙනුවට පරිපූර්ණ ප්‍රතිසංස්කරණයක් අවශ්‍ය යැයි ජාතික ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිනි, ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය පැවැසුවාය. වැඩිදුරටත් කතා කළ මන්ත්‍රිවරිය මෙසේද පැවැසුවාය. “ළමා රක්ෂණය සම්බන්ධ නීති සංශෝධනය කරද්දී වැදගත් වෙන්නේ පොඩි පොඩි වෙනස්කම් කිරීම පමණක් නොවේ. මේ නෛතික ප්‍රතිසංස්කරණ කිරීම ඉතා වැදගත්. ළමා රක්ෂණ ආයතන ඉතා අපහසුතාවයෙන් කටයුතු කරන බව පේනවා. විශේෂයෙන්ම ඒවාට මූල්‍ය හා ප්‍රතිපාදන වෙන් කිරීමටත් අවශ්‍ය නීති සම්පාදනය හා සංශෝධනය කිරීමේදී නීති එකිනෙක ගැටීම හා ක්‍රියාත්මක කරද්දී පවතින ගැටලු ගැන අපි නිවැරදිව සොයා බැලිය යුතුයි. මේ ආයතනවල සම්පත් දිනාගැනීමට දශක ගණනක් මිනිස්සු සටන් කර තිබෙනවා. මා දැඩි ලෙස ඉල්ලා සිටිනවා මෙවන් නීති හැටියට පමණක් නොවේ, නීති ක්‍රියාත්මක කර ගැනීමේදීද විශේෂ සැලකිල්ල යොමු කළ යුතු බව.වහාම මේ ආයතන සඳහා ප්‍රමාණවත් මුදල් වෙන් කළ යුතු බවත් මා සඳහන් කරනවා. විශේෂයෙන්ම මේ සම්බන්ධයෙන් නියාමන යාන්ත්‍රණයද සමාලෝචනයක් කළ යුතුයි. ළමයින්ගේ නඩුවල විශාල ප්‍රමාදයකුත් තිබෙනවා. ළමයින් පුනරුත්ථාපන ක්‍රියාවලියේදී විශේෂ අඩුපාඩු තිබෙනවා. උපදේශන ක්‍රියාවලිය අනිවාර්යෙන්ම ශක්තිමත් කළ යුතුයි. තැනින් තැන ප්‍රතිසංස්කරණ වෙනුවට පරිපූර්ණ ප්‍රතිසංස්කරණයක් අවශ්‍ය බවට මා යෝජනා කර සිටිනවා.”
Samanmalee Gunasinghe, Secretary – Women For Rights We have to bring to the attention of the rulers of this country the problems faced by women in our country due to the increase in prices of goods. Less than two years after the present government came to power, all promises made during elections, especially to women, […]
We have to bring to the attention of the rulers of this country the problems faced by women in our country due to the increase in prices of goods. Less than two years after the present government came to power, all promises made during elections, especially to women, have been broken. However, with the Prime Minister role, the presidency, 2/3 supermajority, and the 20th Amendment, more powers were given to the President and many more powers were obtained under the state of emergency. They came to power promising to solve the economic and social problems faced by women. Although they got the votes of the women and the men of this country, in a short time it has been made clear that this group cannot build our country let alone solve the smallest of issues in the village. The President of our country knows the names of rice traders and sugar traders better than the Prime Minister. People are now suffering and unable to cope.
There have been queues for vaccinations recently. Also, there were queues to get relief money like for the Samurdhi. And there were more new queues in every village. It was said that the country was developing at a rocket speed but it was taken back to the era of queues. The women had to wait in queues to buy two kilos of sugar, a packet of milk powder, gas, and rice for cheap prices. But the leaders of our country flew overseas. In the meantime, the majority of the women had to line up. This is the economic prosperity that has been created. The government hid behind gas, rice and sugar moguls. As a result, those companies increased gas prices by 84% for the first time in the history of Sri Lanka. Increasing the price of gas will increase the price from the plain-tea to everything. How much gets charged for transportation, surcharges, etc.? Meanwhile, the increase in gas prices has become an unbearable pressure.
What do they expect for the women to burn for the stove? There are no forests because the country was taken to a concrete age. Our house, on the other hand, is limited to a few perches. There are large crowds of people in flats. Is it possible to make a wood stove in these flats? What do you put in the stove to start a fire? The vistas of prosperity? Or the recently revealed Pandora Papers? How to afford a gas cylinder after the 84% increase in gas prices? There is a new queue of women looking for kerosene stoves. The lowest kerosene stove was at Rs.500. It has been increased to Rs. 950 by the time people went to buy in the evening. What can you do when you ask for a price in the morning and then go out in the evening only to find out that the price has been increased? The kerosene stove which was Rs. 1500 is now Rs. 4500. Ministers and the Prime Minister do not look into this. The prices are increased without restrictions. Although they promised to rebuild the economy at rocket speed, now the kitchen is also affected. What do women do now to cook for their children at least one meal a day?
However, the Central Bank of Sri Lanka has issued a very interesting press release on inflation. “Inflation based on the Colombo Consumer Price Index has come down by 5.7% in September 2021”, the announcement states. Gentlemen who issue these announcements need to go and see whether the prices of goods have decreased or increased, whether the rupee has depreciated or appreciated. Prime Minister and Ministers must go to the shops. Isn’t the dhal that was reduced to 60 rupees by this government now 260? It is clear how inflation has increased when the Rs. 5,000 note is not worth even Rs. 100. Although the officials who issue press releases and the Secretary to the Treasury do not know, the shopkeepers and our mothers are aware of the increase in prices. Therefore, we urge you to stop deceiving people like this now.
Has the huge amount of debt accumulated in our country been used for development? Has It been invested? A large number has been stolen. The crisis has been exacerbated to the point that there is a lack of dollars to buy essential food items. Women need to be aware of this. Women need to think about why they have not been able to build the country even after borrowing trillions. The real problem is that the corrupt leaders who ruled the country have stolen money. They cannot strengthen the economy. Prices of goods cannot be reduced. According to the Pandora Papers, 35 billion rupees has been deposited undisclosed. This is just one thing. People become indebted and poor. Women’s economy has collapsed and there is no way to give milk to a child. But the economy of the country’s leaders is growing. Women need to understand this problem better. About 295,000 migrant workers bring dollars to this country annually. Of these, only 90,000 are skilled workers.
The majority of the remaining 205,000 are women. They are women in the Middle East. They make $ 7 billion a year. This $ 7 billion is the money our women send from abroad cleaning the roads or working as housemaids. There is no way to get the milk powder from the port because the rulers stole this money. There is no way to unload the sugar ship. If this theft is not stopped there is no way to build the country. We want to tell the women that now it is enough appointing leaders who steal from your vote. Be aware of this immediately and let others know. In fact, women should be the first to turn to the path of developing the country. Women in this country need to form a government that can build their families, feed their children and build a better future for their children. These leaders are not trying to take our women towards progress in the 21st century, they are trying to confine women again to the hearthstones. You must stand up against this regime. Only then can this society be changed. We invite you to take a political decision for that.
The most basic wish of women is to eat three meals a day and live happily with their children. They voted to achieve these primary goals. When the Presidential election came and immense fear was created and the slogan ‘We want a country to live in even if there is no food’ was chanted. This government that came to power using these methods are now hurting the people while selling national resources, plunging the country into indebtedness, evading taxes, plundering unlimited wealth. There is no country now and nothing to eat too. At one point the price of rice is stated by a rice mill owner. Another time, gas prices are set by companies. Also, the prices of flour and milk powder are increased by the companies. Sri Lanka has become an economy controlled by company owners and mill owners. There is no need for a government to allow the people to be robbed in this manner. Consumer authority is not needed. We do not need a consumer ministry or a minister. But the ministers tell the people to be prepared to two meals a day if they can’t afford to eat three. Minister Lasantha Alagiyawanna and MP Sagara Kariyawasam made this statement.
The rulers of every party that has ruled this country up to now have made deals with company owners and mill owners and pocketed the commissions and dragged the people down from their mat. If the country is facing an economic recession due to a pandemic, the government needs to provide some relief to the people. But what this government is doing is telling the people to be patient in order to fill the profits of the businessmen. Therefore, this is not a people’s government at all. This government is working to make working women return to picking coconut leaves and firewood. During this period we can see a government that is failing to maintain the living standards of the citizens. Urban women are engaged in various extra income activities. But with the increase in gas prices, it all falls apart. In a situation where the income sources of the people have not been boosted, the prices of goods are increasing rapidly. We know that there is a pandemic. But we see that the racketeering businessmen are acting the way they want by having appointed a cabinet that has no general knowledge. Do the people and the families of the President, the Prime Minister and the MPs and ministers think about the country while telling the people to not think about their stomachs? Wasteful spending has not stopped yet. As a country in a difficult situation, we continue to incur unsustainable wasteful spending.
Wages have not increased for the private sector and the public sector. There is no good market for manufacturers’ goods. Meanwhile, Rs. 71,000 million has been allocated for provincial council politicians to spend on future elections under the pretext of development activities. Various types of loans are used to develop infrastructure. This money has been allocated to rob the upcoming election. A government that pursues wasteful measures that are not priorities and that do not benefit the people priority cannot solve the problems of the people. The government that cannot solve the problems of education has the money to rob the vote. Billions will be spent to consolidate their power in the forthcoming elections. This raises the question of whether people are still tolerant. Chemical fertilizers called organic fertilizers are imported. Potassium chloride fertilizer is imported and called organic fertilizer. What are these jokes? When potassium chloride is named as organic fertilizer, the salt we use tomorrow may become organic salt. The government cannot provide the elements needed for cultivation. Because of this, various measures are taken to deceive the people with magic, fraud and deception.
Women make up 52% of Sri Lanka’s population and 58% of the electorate. This government led by Gotabaya Rajapaksa was elected by a majority of women. We emphasize that the day is not far away when this government will be ousted by the same women due to dire circumstances it has inflicted on them and the children in the last two years. The increase in the prices of milk powder, gas, rice, flour and sugar is putting immense pressure on the people. People in the plantation areas in particular depend on flour products for at least two meals a day. A loaf of bread costs 65 rupees. The bun is 50 rupees. Plain Tea is 30 rupees. How can people survive? When so much is spent on food, there is no money to spend on children’s education, housing, and other daily necessities. Meanwhile, there is talk of increasing fuel prices. This can put the people in more trouble. Therefore, we ask the government to stop wasteful and unnecessary spending now. Stop using their power and harassing people for maintaining power. We demand that they stop playing with people’s lives. We also invite you to rally to save the lives of our children. We should not suffer like this from the rulers who put us in power. The people can kick them out just as they put them in power. I emphasize that this is the time for women, in particular, to come forward.
We have fallen into this trap due to the actions of the present government and the previous governments. Once again, these two parties are trying to seize power. The resources of the country are used for that. We tell the people that these two are one. Instead of rulers who make decisions to use power for themselves, a group of people who make decisions on behalf of the people should be brought to power. Also, a country cannot be built by individual heroism. We have to work together to choose the right program. Let’s choose the right course of action. We tell the people that they do not have to suffer for 5 years by giving power back to another exploitative gang.
People wanted ‘a country even if there is no food’. People always voted thinking the previous administration was good. But they were not good either. It is only because of the bad consequences of that regime that such a severe regime was formed. We need to see this whole picture. The previous regime came to power saying they would bring the thievery and the thuggery to justice but failed at that. As such, the frauds, corruption and thefts of this government will not be caught by the next government of the same category. So we say don’t look back. We ask you to make the right decision for the future.
சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு அச்சுறுத்தல் விடுக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு தருணத்திலும் தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் என்றவகையில் மக்களுக்கு விழிப்புணர்வூட்டி இருக்கிறோம். இத்தருணமாகும்போது சட்டத்தின் அதிகாரத்திற்கு, நீதித்துறையின் சுயாதீனத்தன்மைக்கு பாதிப்பு ஏற்படுகின்ற விசேட செயற்பாங்கொன்று இடம்பெற்று வருகின்றது. ஒரு வாரம் அல்லது இரண்டு வாரங்களுக்கு ஒருதடவை ராஜபக்ஷ குடும்பத்தின் அல்லது அந்த குடும்பத்தின் நல்லாசிபெறுகின்ற நெருக்கமான ஒருவர் குற்றப்பகர்விலிருந்து குற்றமற்றவராக தீர்மானிக்கப்பட்டு விடுதலை செய்யப்படுகின்றார். சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி குற்றப்பகர்வினை வாபஸ்பெற்றுக் கொள்வது பற்றி நாட்டில் உரையாடலொன்று இடம்பெற வேண்டும். […]
சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு அச்சுறுத்தல் விடுக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு தருணத்திலும் தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் என்றவகையில் மக்களுக்கு விழிப்புணர்வூட்டி இருக்கிறோம். இத்தருணமாகும்போது சட்டத்தின் அதிகாரத்திற்கு, நீதித்துறையின் சுயாதீனத்தன்மைக்கு பாதிப்பு ஏற்படுகின்ற விசேட செயற்பாங்கொன்று இடம்பெற்று வருகின்றது. ஒரு வாரம் அல்லது இரண்டு வாரங்களுக்கு ஒருதடவை ராஜபக்ஷ குடும்பத்தின் அல்லது அந்த குடும்பத்தின் நல்லாசிபெறுகின்ற நெருக்கமான ஒருவர் குற்றப்பகர்விலிருந்து குற்றமற்றவராக தீர்மானிக்கப்பட்டு விடுதலை செய்யப்படுகின்றார். சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி குற்றப்பகர்வினை வாபஸ்பெற்றுக் கொள்வது பற்றி நாட்டில் உரையாடலொன்று இடம்பெற வேண்டும். திரு. பசில் ராஜபக்ஷவின் வழக்கு, திரு. ஜோன்ஸ்டன் பர்னாந்துவின் வழக்கு, கமத்தொழில் அமைச்சரின் வழக்கு உள்ளிட்ட பல குற்றப்பகர்வுகளை சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி வாபஸ் பெற்றுள்ளார். இந்த செயற்பாங்கு என்ன? இவ்வாறான செயற்பாங்கில் ஈடுபட சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்திற்கு இயலுமை நிலவுகின்றதா?
ஏதேனும் குற்றச்செயல் சம்பந்தமாக பொதுமக்கள் முறைப்பாடு செய்யக்கூடிய பல நிறுவனங்கள் இருக்கின்றன. பொலீசிற்கு, குற்றப் புலனாய்வுத் திணைக்களத்திற்கு மற்றும் இலஞ்சம் தொடர்பானதெனில் இலஞ்ச ஊழல் ஆணைக்குழுவிற்கு முறைப்பாடு செய்யமுடியும். இந்த இடங்களுக்கு செய்யப்பட்ட முறைப்பாடுகள் குற்றப்பகர்வில் முடிவுறுத்தப்பட வேண்டுமெனில் அந்தந்த நிறுவனங்களின் புலனாய்வு உத்தியோகத்தர்கள் சான்றுப் பொழிப்பு அறிக்கையொன்றினை சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்திடம் சமர்ப்பிப்பார்கள். இந்த திணைக்களத்தின் கனிஷ்ட உத்தியோகத்தரொருவர் அதனை பரிசீலனைசெய்து அறிக்கையுடன் உயரதிகாரியொருவருக்கு அனுப்பிவைப்பார். அது சம்பந்தமாக மேலும் விடயங்களை தெளிவுபடுத்திக்கொள்ள அவசியமெனில் புலனாய்வு உத்தியோகத்தர்களை அழைப்பித்து குறைபாடுகளை நிறைவுசெய்துகொள்ள இயலும். அதிலிருந்து எழுகின்ற குறைபாடுகளை பூர்த்திசெய்து சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்தின் குற்றவியல் பிரிவின் பிரதானியிடம் கோப்பு அனுப்பிவைக்கப்படும். குற்றவியல் பிரிவின் பிரதானி, உயர் புலனாய்வு உத்தியோகத்தர் மற்றும் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி சம்பந்தப்பட்டு குற்றப்பகர்வில் தொடர்ந்தும் நிலவுகின்ற சிக்கல்கள் பற்றிக் கலந்துரையாடுவார்கள். ஏதேனும் சிக்கல் இருப்பின் கீழ்மட்ட உத்தியோகத்தர்களை அழைப்பித்து சரிசெய்து கொள்வார்கள்.
சாட்சிகளின் பொழிப்பு அறிக்கையொன்றை தாக்கல் செய்தல், சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்தின் கனிஷ்ட உத்தியோகத்தர் ஒருவர் பரிசீலனை செய்தல், அந்த அறிக்கையை மேற்பார்வை உத்தியோகத்தருக்கு அனுப்பிவைத்தல் மற்றும் அதன் பின்னர் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியிடம் ஒப்படைத்தல் ஆகிய செயற்பாங்குகளின் பின்னர் அவர்கள் மத்தியில் இடம்பெறுகின்ற உரையாடலின் பின்னர் குற்றப்பகர்வு மேல் நீதிமன்றத்திற்கு அனுப்பிவைக்கப்படும். மேல் நீதிமன்றத்தில் முதன்முதலில் சம்பந்தப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் வாசிக்கப்படும். மேல்நிதிமன்றத்திற்கு அனுப்பப்பட்ட குற்றப்பகர்வுகூட வாசிப்பதற்கு முன்னர் சிக்கல்கள் இருப்பின் நீதிவானினால் மீண்டும் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்திற்கு அனுப்பிவைக்கப்படும். அத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் புலனாய்வு உத்தியோகத்தர்கள் மீண்டும் எற்புடைய திருத்தங்களை செய்வார்கள். அதன் பின்னர் நீதிமன்றத்தில் குற்றப்பகர்வு சமர்ப்பிக்கப்பட்டு குற்றவாளியா, சுத்தவாளியா என கேள்வி கேட்கப்படும். அத்தகைய வழக்குக் கோப்பு திடீரென சட்டத்துறை தலைமை திணைக்களத்தினால் வாபஸ்பெறப்படுமாயின் அதற்கான காரணங்கள் அறிவிக்கப்படல் வேண்டும். அதற்காக எந்தளவு பொதுப்பணம் செலவிடப்பட்டிருக்கின்றது?
இவ்விதமாக தயாரிக்கப்பட்ட குற்றப்பகர்வொன்று ஒரு பேனைக் கீறலினால் வாபஸ் பெறப்படுமாயின் அங்கு சிக்கலொன்று நிலவுகின்றது. சட்டத்துறை தலைமை அதிபதிக்கு அவசியமான நேரத்தில் குற்றப்பகர்வினை வாபஸ்பெற முடியாது என்பதை நாங்கள் மிகுந்த பொறுப்புடன் கூறுகிறோம். விசேட காரணமின்றி வாபஸ்பெறவும் முடியாது. நிகழ்கால அரசாங்கம் அதிகாரத்திற்கு வந்தவேளையில் சுபிட்சத்தின் நோக்கு கொள்கைப் பிரகடனத்தை சமர்ப்பித்தது. சட்டம் சமூக நியாயத்திற்காகவே என இந்த பிரகடனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இதன் கீழ் “சட்டம் நாகரிகமடைந்த சமூகமொன்றுக்கான அத்திவாரமாக அமைவதோடு நாட்டில் சட்டம் அமுலாகவேண்டியது மக்களின் நலனுக்காகவே. சட்டத்தின் ஆட்சி எனும் எண்ணக்கரு, இந்த எண்ணக்கருவின் நோக்கம் நாகரிகமடைந்த சமூகமொன்றைக் கட்டியெழுப்புவதாக அமைவதால் எந்தவொரு நேரத்திலும் சனநாயக அரசாங்கமானது சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு அழுத்தம் பிரயோகித்தலாகாது. எனவே எமது அரசாங்கம் சட்டத்தின் ஆட்சியை பாதுகாத்திட அர்ப்ணிப்புடன் செயலாற்றுவதோடு எவருக்குமே சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு சவால்விடுக்க இடமளிக்கப்படமாட்டாது.” எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
அதைப்போலவே இந்த பிரகடனத்தின் 71 வது பக்கத்தில் “பிரசையைப் போன்றே ஆட்சியாளனும் சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு கட்டுப்படல் வேண்டுமென்பதோடு ஒரு நாட்டில் ஒரு சட்டம் மாத்திரமே அமுலில் இருத்தல் வேண்டும். சட்டம் அனைவருக்கும் சமமானதாக இருக்கவேண்டுமென்பதோடு பிரசை சட்டத்திற்கேயன்றி சட்டத்தை அமுலாக்குகின்ற நிறுவனங்களுக்கும் ஆட்களுக்கும் அஞ்சாதவகையில் சட்டத்தை அமுலாக்குகின்ற நிறுவனங்கம் ஆட்களும் அஞ்சாதவகையில் மக்களை உருவாக்குகின்றது.’ எனக் காட்டப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் மிகவும் தெளிவாக எங்களுக்கு எடுத்துரைத்திருக்கிறார்கள். ஆனால் தற்போது கொள்கைப் பிரகடனத்தை ஒருபுறத்தில் வைத்துவிட்டு வேறொரு பாதையில் பயணிக்கிறார்கள். தமக்கு அடிமையான கையாட்களை விடுவித்துக் கொள்வதற்காக விசித்திரமான (கெகில்லே) ஆணைக்குழுவொன்றினைக் கொண்டுவந்தார்கள். இந்த ஆணைக்குழு அறிக்கையில் ராஜபக்ஷ குடும்பத்தின், அமைச்சவையில் உள்ளவர்களின் மற்றும் அன்புக்குரியவர்களின் பெருந்தொகையான வழக்குகள் விடுவித்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளன. அதைப்போலவே அடுத்ததாக விடுவிக்கப்படுகின்ற வழக்கு பற்றிய எதிர்வுகூறலைச் செய்யமுடியும். பரபரப்பினை ஏற்படுத்திய மல்வானை ஆதன வழக்கு விடுவிக்கப்படுவதாக கெகில்லே ஆணைக்குழு அறிக்கையில் விதப்புரை செய்யப்பட்டுள்ளது. 1968/2020 வழக்கு இலக்கத்தின் கீழ் திருக்குமார் நடேசன் முறைப்பாட்டாளராக குறிப்பிட்டப்ட்டுள்ள வழக்கு சம்பந்தமாக ஆணைக்குழுவின் விதப்புரை முக்கியமானதாகும். “முறைப்பாட்டாளருக்கும் திரு. பசில் ராஜபக்ஷவிற்கும் எதிராக பீ 8864/15 ஊடாக பொய்யான முறைப்பாட்டினைச் செய்துள்ள உபுல் குமார ராமவிக்ரம என்பவருக்கு எதிராக வழக்குத் தொடுத்தல், குணவர்தன மற்றும் ரணசிங்க ஆகிய பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களுக்கு எதிராக ஒழுக்காற்று நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளல், கம்பஹா மேல் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு இலக்கமான 26/2017 வழக்கினை வாபஸ்பெற்றுக்கொண்டு குற்றஞ்சாட்டப்பட்டவர்களை குற்றமற்றவர்களென தீர்ப்பளித்து விடுதலை செய்யவேண்டும்.” எனக் கூறப்பட்டிருக்கின்றது.
சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களம் செயலாற்றுவது இவ்வாறெனில் கணிசமான சிக்கலொன்று உருவாகும். வாபஸ் பெறுதல்களுக்கு எந்தவிதமான அடிப்படையும் கிடையாது. விசேடமான விடயமாக அமைவது வாபஸ்பெறுகின்ற இந்த வழக்குகளின் குற்றப்பகர்வுகளுக்கு அப்போதைய சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியாக விளங்கிய தற்போதய பிரதம நீதியரசர் கையொப்பமிட்டுள்ளமையாகும். இந்த இடத்தில் ஒரு பாரிய சிக்கல் தோன்றுகின்றது. இந்த வாபஸ்பெறுதல்களின் பின்னணியில் குறுகிய தனிப்பட்ட அரசியல் அபிலாசையொன்று இருக்கின்றது. இந்த வழக்குகள் வாபஸ்பெறப்பட்டாலும் சாதாரண மக்களின் வழக்குகளை வாபஸ்பெறுவதில்லை. அரசாங்கத்துடன் தொடர்புடைய அரசியல்வாதிகளின் வழக்குகளை சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களம் துரிதகதியில் வாபஸ்பெற்றுக்கொள்கின்றது. இந்த வழக்குகள் வாபஸ்பெறப்படுதல் தொடர்பில் சனாதிபதியும் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியும் நேரடியாகவே பொறுப்புக்கூற வேண்டும். புதிய சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி நியமிக்கப்படுகையில் சட்டத்தை சரிவர அமுலாக்குவாரென நாங்கள் நினைத்தோம். ஆனால் இப்போது பட்டப்பகலில் குற்றச்செயல் புரிபவர்கள், பொதுப்பணத்தை திருடிய கொள்ளைக்காரர்கள் டாட்டா என்று கூறிக்கொண்டு நீதிமன்றத்தைவிட்டு இறங்கிச் செல்கிறார்கள். சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியே! எங்களுக்கு மிகவும் கவலையாக இருக்கின்றது.
கொள்கைப் பிரகடனத்தைச் சமர்ப்பித்து சட்டத்தின் ஆட்சியை பாதுகாத்திடுவதற்காக வாக்குகளைப் பெற்ற கனவான்கள் செயலாறியுள்ள விதத்தை நாங்கள் காண்கிறோம். திடீரென சேதனப் பசளைக்காக மாற்றியமையை எல்லாஇடத்திலும் பூசிக்கொண்டதைப் போல சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்தைப் பாவித்து முன்னெடுத்துவருகின்ற செயற்பாங்கினையும் எல்லாஇடங்களிலும் பூசிக்கொள்ளவேண்டி நேரிடும். நிகழ்கால சட்டத்துறை தலைமை அதிபதிமீது நாங்கள் அன்பு கொண்டிருந்தோம். ஆனால் இப்போது நாங்கள் மிகவும் கவலைப்படுகிறோம். இந்த நிலைமைக்கு எதிராக தேசிய மக்கள் சக்தியின் சட்டத்தரணிகள் குழுவுடன் ஒன்றிணையுமாறு நாங்கள் நாட்டு மக்களுக்கு அழைப்பு விடுக்கிறோம். சட்டத்தின் பலத்தை மீண்டும் உறுதிசெய்யும்வரை இந்த போராட்டத்தை நாங்கள் கைவிட மாட்டோம். மக்களுக்கு விழிப்புணர்வூட்டி நாங்கள் முன்நோக்கி நகர்ந்திடுவோம்.
கௌரவ சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி பொறுப்புக் கூறுவதும் பொறுப்பு வகிப்பதும் இலங்கைக் குடியரசுக்கன்றி அதிகாரத்திற்கு வருகின்ற அரசாங்கங்களுக்கே என்பது எமக்குப் புலனாகின்றது. குற்றப்பகர்வு தாக்கல் செய்யப்படுவது சாதாரணமாக நீதவான் நீதிமன்றமொன்றுக்கு பொலீசார் குற்றச்சாட்டுகளை தாக்கல் செய்வதுபோல் அல்ல. குற்றப்பகர்வு அல்லது எழுத்தில் குற்றம் சாட்டுதல் எனும்போது அந்த அர்த்தத்திலேயே ஓர் அழுத்தத்தை உணரக்கூடியதாக இருக்கின்றது. அதற்குள்ளே அந்த தவறின் பாரதூரத்தன்மையும் அதுவரையான செயற்பாங்கு பற்றியும் கீழ்நிலை நீதிமன்றமொன்றில் குற்றச்சாட்டுகளை தாக்கல் செய்வதைப் பார்க்கிலும் பாரதூரமான விடயமென்பது தெளிவாகின்றது. இவ்விதமாக தாக்கல் செய்யப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் தண்டனைச் சட்டக்கோவையின் குற்றவியல்சார்ந்த நம்பிக்கை மீறலில் உள்ளடங்குகின்றது. சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியால் தாக்கல் செய்யப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் புதிய அரசாங்கமொன்றின் கீழ் புதிய சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியொருவர் நியமனம் பெற்றதும் தண்டனைச் சட்டக்கோவையின் குற்றச்சாட்டுகளின் சட்டக் கோட்பாடுகள் மாற்றமடைய மாட்டாது. குற்றப்பகர்வு தாக்கல் செய்யப்படுகின்றவேளையில் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியும் ஏற்புடைய சட்டத்தரணிகள் குழாமும் செயலாற்றியுள்ள விதம் மற்றும் புலன்விசாரணைகள் தவறானவையா அவர்கள் தவறு புரிந்துள்ளார்களா, தற்போது விடுதலை பெறுகின்ற குற்றஞ்சாட்டப்பட்டவர்கள் விளக்கமறியலில் வைக்கப்பட்டவர்கள் என்பதால் மேலும் பாரதூரமான நிலைமையொன்று உருவாகும். இதனால் குற்றப் பகர்வினை வாபஸ் பெற்றுக்கொள்ளல் பற்றிய எந்தவிதமான தெளிவுபடுத்தலும் கிடையாது.
ஓர் அரசாங்கத்தினால் தாக்கல் செய்யப்படுகின்ற குற்றப்பகர்வுகள் அடுத்த அரசாங்கத்தினால் வாபஸ் பெறப்படும் என்பதே அதிலிருந்து புலப்படுகின்றது. இப்போது தாக்கல் செய்யப்படுகின்ற குற்றப்பகர்வுகள் அடுத்த அரசாங்கத்தினால் வாபஸ் பெறப்படுமா? சட்டத்தின் ஆட்சி பாரிய சீரழிவுக்கு உள்ளாகி இருக்கின்றதென்பதே அதன் மூலமாக உணரப்படுகின்றது. மக்களிடம் சட்டத்தின் ஆட்சி சீரழிதல் சம்பந்தமாக நம்பிக்கை சிதைவடைதல் பாரதூரமான ஒரு பிரச்சினையாகும். சாதாரண மக்கள் தொடர்பில் உள்ள குற்றப்பகர்வுகளை வாபஸ்பெற்றுக்கொள்ள முடியுமா என நீதிமன்றத்திடம் வினவுகின்ற நிலைமை உருவாகினால் என்ன செய்வது? அரசியல்வாதிகள் அல்லாதவர்களின் குற்றப்பகர்வுகள் வாபஸ்பெறப்பட்ட சந்தர்ப்பங்கள் இருக்கின்றனவா? ஒருசில குற்றச்சாட்டுகள் சனாதிபதி ஆணைக்குழுக்களால்கூட புலன்விசாரணைகள் மேற்கொள்ளப்பட்ட பின்னரே முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன. சம்பந்தப்பட்ட விடயத்துறைபற்றிய விசேட ஆற்றல் படைத்தவர்களே சனாதிபதி ஆணைக்குழுவுக்கு நியமிக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களின் அவதானிப்புகளின்படி சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி குற்ப்பகர்வினை சமர்ப்பிக்கிறார். ஒருசில குற்றப்பகர்வினை விசாரணைசெய்வதற்காக மூவரடங்கிய மேல்நீதிமன்ற நீதாயம் நியமிக்கப்படுகின்றது. அத்தகைய குற்றச்சாட்டுப் பத்திரங்கள்கூட வாபஸ்பெறப்பட்டுள்ளன. அதற்கிணங்க நோக்கும்போது ஏதோ ஓரிடத்தில் தவறு நிலவுகின்றது. ஒன்று சரியாகும்போது கட்டாயமாக வேறோன்று பிழையானதாக அமையவே வேண்டும். குற்றப்பகர்வினை வாபஸ்பெறுதல் சம்பந்தமான அந்த தவறினைக் கண்டறிய வேண்டுமல்லவா? சட்டத்திற்கான வரைவிலக்கணம் அரசியல்வாதிகளுக்கு மாற்றமடைகின்றதா?
நேரத்தை விரயம்செய்து, பணத்தை விரயம்செய்து சமர்ப்பித்துள்ள குற்றப்பகர்வுகளை இவ்விதமாக வாபஸ்பெறப்படுவதன் மூலமாக மக்கள் மத்தியில் சட்டம் மீதான நம்பிக்கை அற்றுப்போகின்றது. அந்த இடத்தில் இருப்பது அராஜகமாகும். சட்டம் பற்றிய நம்பிக்கை சிதைந்தவிடத்து மார்பில் அடித்துக்கொள்கின்ற தலைவர்கள் வந்து மீட்டெடுக்க இயலாது. பொறுப்பு வகிக்கின்ற உத்தியோகத்தர்களின் சமூகத்திற்கான பொறுப்புக்கூறல் நிலவவேண்டும். ஆனால் 20 வது திருத்தத்தின் பின்னர் தமது தொழிலின் அடுத்த பதவியுயர்வினை பெற்றுக்கொள்வதற்கான பாதுகாப்புத்தன்மை பற்றிச் சிந்திக்கிறார்கள். பொறுப்புக்கூறல் இந்த இடத்தில்தான் இல்லாமல் போகின்றது. சட்டம் அவ்வாறே இருக்கையில் இவ்விதமாக குற்றப்பகர்வுகளை வாபஸ்பெற இயலாது. சாதாரண மனிதர்கள் புரிகின்ற தவறுகளுக்கு மேலதிகமாக தொழில்வாண்மையாளர்கள் புரியவேண்டியுள்ள கடமைகளை செய்யாமல் விடுவது மிகவும் பாரதூரமான தவறாகும். குற்றப்பகர்வினால் முன்வைக்கப்படுகின்ற குற்றச்சாட்டுகளைப் பார்க்கிலும் இந்த நிலைமை பாரதூரமானதாகும். சான்றுகள் இல்லாமல் ஏதேனும் அழுத்தத்தின்பேரில் குற்றப்பகர்வினை முன்வைப்பதும் தவறானதாகும். குறிப்பாக நிதிசார் குற்றச்செயல்கள் சம்பந்தமாக இன்றளவில் தனிவேறான உரையாடலொன்று தோன்றியுள்ளது. அரசாங்கம் மாறுகின்றபோது இவ்விதமாக சட்டம் சீரழிந்தால் பாரதூரமான நிலைமையே ஏற்படும். ஒரு சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி குற்றப்பகர்வு இருப்பதாகக்கூறி தாக்கல் செய்கின்ற வழக்கு பிறிதொரு சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியின் கீழ் வாபஸ் பெறப்படுமானால் அதற்கான காரணங்களை முன்வைக்கவேண்டும். விவேகத்தைப் பயன்படுத்தி சட்டக் கட்டமைப்பிற்குள் இல்லாதவற்றை உருவாக்குவதும் உள்ளவற்றை இல்லாதொழிப்பதும் மிகவும் பாரதூரமானதாகும்.
இன்றளவில் உருவாகியுள்ள பிரதான பிரச்சினை பல்வேறு மேல்நீதிமன்றங்களில் விசாரிக்கப்பட்ட ஏதேனும் எண்ணிக்கைகொண்ட குற்றப்பகர்வு வழக்குகளை வாபஸ்பெற்றுள்மையாகும். ஒருசில ஆட்களுக்கு எதிராக சட்டத்தின் வலை அமுலாக்கப்படுவதில்லை எனும் சாதாரண அபிப்பிராயமொன்று நிலவுகின்றது. அவை பாராதூரமான குற்றச்செயல்களாகும். அதனோடு தொடர்புடைய புலனாய்வுக் கோப்பொன்றினை மீண்டும் புலனாய்வுசெய்ய சிரேஷ்ட சட்டத்தரணிகள் குழுவொன்று சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியால் நியமிக்கப்படுகின்ற தருணங்கள் இருக்கின்றன. ஏற்புடைய அனைத்து விடயங்களையும் பகுப்பாய்வு செய்து குறைபாடுகள் ஏற்படாத நிலைமைக்கு அனைத்து தகவல்கள், அறிவுறுத்தல்கள் மற்றும் தரவுகள் வரிசைப்படுத்தப்படுகின்றன. குற்றப்பகர்வு தயாரித்தலோ தயாரிக்காமல் விடுவதோ அதன்பின்னரே இடம்பெறுகின்றது. அத்தகைய புலனாய்வுகள் பொதுவாக சட்டத்துறை தலைமை அதிபதியின் நேரடியான மேற்பார்வையின் கீழேயே இடம்பெறுகின்றன. இன்று நாங்கள் பேசுகின்ற வழக்குகளில் பெரும்பாலானவை இத்தகைய செயற்பாங்கொன்றில் புலனாய்வுக்கு இலக்காகியவை ஆகும். அத்தகைய குற்றப்பகர்வொன்று எந்த அடிப்படையில் வாபஸ் பெறப்படுவது என்பது மக்களுக்குத் தெரியாது. ஆனால் மக்களின் அடிப்படை உரிமைகளை பாதுகாப்பதாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ள நிறுவனமொன்றினால் இதனோடு தொடர்புடைய தெளிவுபடுத்தல் மேற்கொள்ளப்படாமை பாரதூரமான நிலைமையாகும். மக்களுக்காக பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் பொறுப்புவகித்தல் அகிய இரண்டுமே அவர்களுக்கு உண்டு. சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி எடுக்கின்ற ஏதேனும் தீர்மானத்தின் பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் பொறுப்புவகித்தல் மக்களுக்கு புலப்படமாட்டாதெனில் இங்கு பாராதூரமான கோளாறு நிலவுகின்றது.
இலங்கை குற்றவியல் வழக்குகள் சம்பந்தமாக 1979 இன் 15 ஆம் இலக்க குற்றவியல் நடவடிக்கைமுறைச் சட்டக்கோவையில் சம்பந்தப்பட்ட தகவல்கள் காட்டப்பட்டுள்ளன. ஆனால் நீதிமன்றமொன்றில் அல்லது மேல் நீதிமன்றமொன்றில் ஆரம்பத் தறுவாயில் வழக்குத் தாக்கல்செய்தல் சம்பந்தமாக அனைத்து ஏற்பாடுகளும் அந்த சேவைக்குள்ளேயே அடங்குகின்றன. மேல்நீதிமன்ற நீதிவானின் இணக்கத்துடன் குற்றப்பகர்வினை வாபஸ்பெற்றுக்கொள்வதற்கான இயலுமை சட்டத்துறை தலைமை அதிபதிக்கு உண்டு. அதைப்போலவே குற்றச்சாட்டினை வாபஸ்பெற்றுப் கொள்வதற்கான இயலுமையும் நிலவுகின்றது. ஆனால் இந்த தற்றுணிபு எக்காரணத்தின் பேரில் அமுலாக்கப்பபடுகின்றது என்பது தெளிவுபடுத்தப்படல் வேண்டும். தற்றுணிபு அதிகாரமொன்று தான்தோன்றித்தனமாக சட்டவிரோதமாக அமுலாக்குவதற்கான இயலுமை கிடையாது. நாட்டின் பிரசைகளுக்கு எற்பட்ட இன்னலுடன் சம்பந்தப்பட்ட முறைப்பாடு நீண்ட செயற்பாங்கின் பின்னர் குற்றப்பகர்வொன்றாக மாறியபின்னர் காரணமின்றி வாபஸ்பெறப்பட்டதனால் பலியானவர்கள் அடுத்ததாக மேற்கொள்ளவேண்டிய நடவடிக்கை என்ன? கரன்னாகொடவை விடுதலை செய்தமை சம்பந்தமாக அத்தகைய நிலைமையே காணப்படுகின்றது. அவர் முன்னாள் கடற்படைத் தளபதியாக இருக்கலாம். ஆனால் இந்த முறைப்பாட்டில் பாதிக்கப்பட்ட தரப்பினருக்கு இந்த பாதிப்பு பற்றி அடுத்ததாக யாருக்கு கூறமுடியும்? நீதிமன்ற முறைமை, சட்ட அமுலாக்கல் நிறுவனங்கள் சம்பந்தமான நம்பிக்கை நாட்டு மக்களிடம் இல்லாமல் போனால் ஒட்டுமொத்த சமூகமுமே பாரிய சீரழிவுக்கு இலக்காகும். “நீதிமன்றம் செல்வதில் பயனில்லை.” என்று மக்கள் நினைப்பார்கள்.
ஏதேனும் விடயமொன்று பற்றி நியாயமாக பார்க்கின்ற பல கோணங்கள் இருக்கக்கூடும். அந்த நியாயம் சம்பந்தமான தீர்ப்புகளை அளிக்கவே நீதிமன்றங்கள் இருக்கின்றன. ஆனால் இந்த முறைமை பற்றி மக்களின் நம்பிக்கையின்மை உருவாகினால் என்ன நேரிடும்? பெருந்தொகையான பணத்தைச் செலவிட்டு பேணிவருகின்ற முறைமைகள் சீரழிவதால் எந்தவிதமான நன்மையும் விளையப்போவதில்லை. குற்றப்பகர்வினை வாபஸ் பெற்றுக்கொள்ளல் சம்பந்தமாக ஏதேனும் தவறு இருப்பின் அந்த தவறு இடம்பெற்ற இடத்தை அறிந்துகொள்வதற்கான உரிமை மக்களுக்கு உண்டு. ஒருசில வழக்குகளில் சாட்சியாளர்களின் ஞாபகம் குன்றுவதால் அந்த சாட்சியாளர்களை அகற்றிய சந்தர்ப்பங்கள் இருக்கின்றன. அத்தகையவற்றை எற்றுக்கொள்ள முடியும். அத்தகைய சந்தர்ப்பத்தில் சாட்சிக்கார்களை திருத்தியமைத்தல் இடம்பெறலாம். ஆனால் புலனாய்வுகளில் ஏற்பட்ட ஏதேனும் தவறுகள் பற்றிய எந்தவோரு குறிப்பீடும் இன்றி இரண்டு அரசாங்கங்கள் மாறியபின்னர் இத்தகையவை இடம்பெறுவதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. அரசாங்கம் மாறிவிட்டது என்பதற்காக குற்றப்பகர்வுகளில் இருக்கின்ற புலனாய்வுக் குறிப்புகள் வேறு சாட்சிகள் மாற முடியாது. தொலைபேசி இலக்கங்களும் வேறு தரவுகளும் மாற்றமடைய முடியாது. சுருக்கமாகக் கூறுவதாயின் குற்றச்சாட்டுப் பத்திரத்தின் கடதாசிகளில் குறிப்பிட்டுள்ள விடயங்கள் அரசாங்கங்கள் மாறுவதால் மாற்றமடைய மாட்டாது. அப்படியானால் அரசியல் அதிகாரம் மாற்றமடைகின்றபோது குற்றமொன்று குற்றமற்றதாக அமைய இடமில்லை.
இந்த முழுவதையும் உற்றுநோக்குகையில் நாங்களும் மிகுந்த பொறுப்புடன் ஒன்றைக் கூறலாம். இந்த நாட்டு மக்கள் என்றவகையில் நாங்கள் ஒன்றுசேர்ந்து தண்டனைச் சட்டக்கோவைக்கு, பொது ஆதனங்கள் சட்டத்திற்கு அல்லது வேறுஎந்தவொரு குற்றச்செயல் சம்பந்தமாக புதிதாக திருத்தமொன்றை கொண்டு வரவேண்டி ஏற்படும். “இலங்கையில் குற்றவியல் சட்டமோ அல்லது வேறு ஏதேனும் சட்டமோ அதிகாரத்தில் இருக்கின்ற அரசியல்வாதிகளுக்கு ஏற்புடையதல்ல” என மாற்றியமைக்கவேண்டும். தென்னாபிரிக்கவில் நிறவெறி அரசியலமைப்பிற்குள் இருந்த வாசகங்கள் எம்மைக்கூட வியப்பில் ஆழ்த்துகின்றன. மிகவும் அருவருப்பான உணர்வு தோன்றுகின்றது. ஆனால் அதுதான் அன்று அந்த நாட்டில் நிலவிய சட்டம். இந்நாட்டு அரசியல்வாதிகளுக்கு குற்றவியல் சட்டம் ஏற்புடையதாக அமையமாட்டாதென தென்னாபிரிக்க சட்டத்தைப்போல ஒன்றினை அங்கீகரித்துக்கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு செய்யாமல் பொதுமக்களின் பணத்தை விரயமாக்கி வெளிநாடுகளுக்குக்கூட செல்கின்ற புலனாய்வுப் பயணங்களை நிறுத்திக்கொள்ள வேண்டும். தாமாகவே வழக்குத் தொடுத்த சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களம் அடுத்த தடவை கூறுமாயின் குற்றப்பகர்வுகளை வாபஸ்பெற்றுக்கொள்வதாக அத்தகைய வழக்குகளைத் தாக்கல் செய்யவேண்டியதில்லை. எமது நாட்டில் அரசியல்வாதிகளுக்கு எதிராக வழக்குத் தாக்கல் செய்வதில்லை என்ற வாசகமொன்று வருமாயின் எம்மாலும் சுதந்திரமாக வாழமுடியும். அவர்களும் சுதந்திரமாக வாழலாம். அதோ அத்தகைய உரையாடலொன்றுக்குச் செல்லமுடியும். அவ்வாறு இல்லாவிட்டால் தேசிய பணத்தை செலவிட்டு முறைப்படி சட்டத்தின் ஆட்சியை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். அவ்வாறு இல்லாவிட்டால் மக்கள் பணத்தை அர்த்தமற்றவகையில் செலவிடுவதை நிறுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.
கடந்த காலத்தில் இலஞ்ச ஊழல் ஆணைக்குழுவினாலும் சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களத்தினாலும் தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்குகள் இருக்கின்றன. அவையிரண்டில் இலஞ்ச ஊழல் ஆணைக்குழுவின் வழங்குகள் தொழில்நுட்பச் சிக்கல்கள் காரணமாகவே அகற்றிக்கொள்ளப்பட்டன. அந்த ஆணைக்குழுவின் ஆணையாளர்கள் மூவரினதும் கையொப்பத்துடன் சம்பந்தப்பட்ட வழக்குகள் தாக்கல் செய்யப்படவில்லை எனக் குறிப்பிட்டு அகற்றிக்கொண்டார்கள். ஆனால் அந்த வழக்குகளையும் மீண்டும் தொடுப்பதற்கான இயலுமை நிலவுகின்றது. அதைப்போலவே சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களம் வாபஸ்பெற்றுக்கொண்ட வழக்குகளையும் மீண்டும் தாக்கல் செய்வதற்கான இயலுமை நிலவுகின்றன. வாபஸ் பெற்றுக்கொள்ளப்பட்டது எனும் காரணத்தின்பேரில் அந்த வழக்குகளின் ஆயுள் முற்றுப்பெறமாட்டாது. இலஞ்ச ஆணைக்குழு வாபஸ்பெற்றுக்கொண்ட வழக்குகளை மீண்டும் தொடர்வது எப்போது என மக்கள் பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். சட்டத்துறை தலைமை அதிபதி திணைக்களம் சம்பந்தமாகவும் இதே இயலுமை நிலவுகின்றது.
“නීතියේ ආධිපත්‍යයට තර්ජනයක් එල්ල වුණු හැම මොහොතකම ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ ලෙස ජනතාව දැනුවත් කර තිබෙනවා. මේ මොහොත වන විට නීතියේ බලයට, අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වයට බලපාන විශේෂ ක්‍රියාවලියක් සිදු කෙරෙමින් තිබෙනවා. සෑම සතියකට හෝ දෙකකට වතාවක් රාජපක්ෂ පවුලේ හෝ එම පවුලේ ආශිර්වාදය ලබන කිට්ටුවන්තයෙක් අධිචෝදනාවලින් නිදොස් කොට මුදා හරිනවා. නීතිපතිවරයා මේ ලෙස අධිචෝදනා පත්‍ර ඉල්ලා අස්කර […]
“නීතියේ ආධිපත්‍යයට තර්ජනයක් එල්ල වුණු හැම මොහොතකම ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥයෝ ලෙස ජනතාව දැනුවත් කර තිබෙනවා. මේ මොහොත වන විට නීතියේ බලයට, අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වයට බලපාන විශේෂ ක්‍රියාවලියක් සිදු කෙරෙමින් තිබෙනවා. සෑම සතියකට හෝ දෙකකට වතාවක් රාජපක්ෂ පවුලේ හෝ එම පවුලේ ආශිර්වාදය ලබන කිට්ටුවන්තයෙක් අධිචෝදනාවලින් නිදොස් කොට මුදා හරිනවා. නීතිපතිවරයා මේ ලෙස අධිචෝදනා පත්‍ර ඉල්ලා අස්කර ගැනීම රට හමුවේ සාකච්ඡා කරන්න ඕනෑ. බැසිල් රාජපක්ෂ මහත්තයාගේ නඩු, ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දු මහත්තයාගේ නඩු, කෘෂිකර්ම ඇමතිවරයාගේ නඩු ඇතුලු අධි චෝදනා පත්‍ර රාශියක් නීතිපතිවරයා ඉල්ලා අස්කර ගත්තා. මේ ක්‍රියාවලිය මොකක්ද? මෙහෙම ක්‍රියාවලියක් කරන්න නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට හැකියාවක් තිබෙනවාද?
යම් අපරාධයක් සම්බන්ධයෙන් මහජනයාට පැමිණිලි කළ හැකි ආයතන කිහිපයක් තිබෙනවා. පොලීසියට, අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට, සහ අල්ලස් සම්බන්ධයෙන් නම් අල්ලස් හා දූෂණ කොමිෂන් සභාවට පැමිණිලි කරන්න පුළුවන්. මේ ස්ථානවලට කරන ලද පැමිණිලි අධිචෝදනාවකින් කෙළවර කළ යුතු නම් ඒ ඒ ආයතනවල විමර්ශන නිලධාරීන් සාක්‍ෂි සම්පිණ්ඩන වාර්තාවක් නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරනවා. මේ දෙපාර්තමේන්තුවේ කනිෂ්ඨ නිළධාරියෙකු එය පරිශීලනය කර වාර්තාවක් එක්ක ඉහළ නිලධාරියෙකුට යවනවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් තව දුරටත් කරුණු පැහැදිලි කරගන්න අවශ්‍ය නම් විමර්ශන නිලධාරීන් කැඳවා අඩුපාඩු සම්පූර්ණ කරගන්න පුළුවන්. ඉහළ විමර්ශන නිලධාරියාට මේ අධි චෝදනා පත්‍රය සම්බන්ධයෙන් තව දුරටත් ඉහළ නිළධාරින් එක්ක කරුණු සාකච්ඡා කරන්න පුලුවන්. එයින් මතුවන අඩුපාඩු සම්පූර්ණ කර නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ අපරාධ අංශයේ ප්‍රධානියාට ලිපි ගොණුව යවනවා. අපරාධ නඩු අංශයේ ප්‍රධානියා, ඉහළ විමර්ශන නිලධාරියා සහ නීතිපතිවරයා සම්බන්ධවී අධිචෝදනාවේ තවදුරටත් පවතින ගැටලු සාකච්ඡා කරනවා. යම් ගැටලුවක් තිබෙනවා නම් පහළ නිලධාරීන් කැඳවා නිවැරදි කර ගන්නවා.
සාක්‍ෂි සම්පිණ්ඩන වාර්තාවක් ගොනු කිරීම, නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ කනිෂ්ඨ නිලධාරීවරයෙක් පරිශීලනය කිරීම, එම වාර්තාව අධික්‍ෂණ නිලධාරියෙකුට යොමු කිරීම සහ ඉන් පසු නීතිපතිවරයාට ලබාදීම යන ක්‍රියාවලියෙන් පසුව ඔවුන් අතර පැවැත්වෙන සාකච්ඡාවකින් අධිචෝදනා පත්‍රය මහාධිකරණයට යවනවා. මහාධිකරණයේ මුලින්ම අදාල චෝදනා කියවනවා. මහාධිකරණයට යොමුකළ අධිචෝදනා පත්‍ර පවා කියවාදීමට පෙර ගැටලු ඇත්නම් විනිසුරු යළි නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවට එවනවා. එවැනි අවස්ථාවකදී විමර්ශන නිලධාරීන් යළිත් අදාල නිවැරදි කිරීම් කරනවා. ඉන්පසු මහාධිකරණය හමුවේ අධි චෝදනා පත්‍රය ඉදිරිපත් කර වරදකරුද, නිවැරදිකරුද යනුවෙන් ප්‍රශ්න කෙරෙනවා. එවැනි නඩු ගොනුවක් හිටි හැටියේ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ඉල්ලා අස්කර ගන්නවා නම් ඊට හේතුවක් තියෙන්න ඕනෑ. මේ වෙනුවෙන් මහජන ධනය කොපමණ වැයකර තිබෙනවාද?
මේ ආකාරයට නිර්මාණය කළ අධි චෝදනා පත්‍රය එක පෑන් පහරින් ඉල්ලා අස්කර ගන්නවා නම් එතැන ගැටලුවක් තිබෙනවා. අපි ඉතා වගකීමෙන් කියන්නේ නීතිපතිට ඕනෑ වෙලාවට අධිචෝදනා පත්‍ර ඉල්ලා අස්කර ගන්න බැහැ. විශේෂ හේතුවක් නැතිව ඉල්ලා අස්කර ගන්නත් බැහැ. වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමේදී සෞභාග්‍යයේ දැක්ම ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය ඉදිරිපත් කළා. මේ ප්‍රකාශනයේ කියන්නේ නීතිය සමාජ සාධාරණත්වය උදෙසා කියලයි. මේ යටතේ තිබෙන්නේ “නීතිය ශිෂ්ඨ සම්පන්න සමාජයට අත්තිවාරම වන අතර රටක නීතිය ක්‍රියාත්මක විය යුත්තේ ජනතාවගේ යහපත සඳහාය. නීතියේ ආධිපත්‍යය යන සංකල්පය, මේ සංකල්පයේ අරමුණ ශිෂ්ඨ සම්පන්න සමාජයක් ගොඩනැගීම වන හෙයින් කිසිදු විටෙක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රජය නීතියේ ආධිපත්‍යයට බලපෑම් නොකළ යුතුය. එබැවින් අපගේ රජය නීතියේ ආධිපත්‍යය ආරක්‍ෂා කිරීමට හැම විටම කැපවන අතර කිසිවෙකුටත් නීතියේ ආධිපත්‍යයට අභියෝග කිරීමට ඉඩ නොතැබේ.” යන ආකාරයටයි.
ඒ වගේම මේ ප්‍රකාශයේ 71 වන පිටුවේ “පුරවැසියා මෙන්ම පාලකයාද නීතියේ ආධිපත්‍යයට යටත් විය යුතු අතර එය රටක ක්‍රියාත්මක විය යුත්තේ එක නීතියක් පමණි. නීතිය සැමට සමාන විය යුතු අතර පුරවැසියා නීතියට මිස නීතිය ක්‍රියාත්මක කරවන ආයතනවලට සහ පුද්ගලයන්ට බිය නොවන ලෙස නීතිය ක්‍රියාත්මක කරවන ආයතන සහ පුද්ගලයන්ට බිය නොවන ලෙස මහජනතාව නිර්මාණය කෙරෙයි.” කියලා දැක්වෙනවා. හරිම පැහැදිලිව ඔවුන් අපිට කියාදී තිබෙනවා. නමුත් දැන් ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශය පැත්තකට දාලා වෙනත් පාරක යනවා. තමන්ගේ සුවච කීකරු ගෝලයෝ නිදහස් කරගන්න කැකිල්ලේ කොමිසමත් ගෙනාවා. මේ කොමිසන් වාර්තාවෙන් රාජපක්ෂ පවුලේ, කැබිනට් මණ්ඩලයේ අයගෙ සහ හිතවතුන්ගේ නඩු විශාල ප්‍රමාණයක් නිදහස් කර තිබෙනවා. ඒ වගේම ඊළඟට නිදහස් කරන නඩුවක් ගැන අනාවැකියක් පළ කරන්න පුළුවන්. ආන්දෝලනාත්මක මල්වානේ දේපොළ නඩුව නිදහස් කෙරෙන බවට කැකිල්ලේ කොමිසන් වාර්තාවේ නිර්දේශ කර තිබෙනවා. 1968/2020 නඩු අංකය යටතේ තිරු කුමාර් නඩේෂන් පැමිණිලිකරු ලෙස සඳහන් කළ නඩුව සම්බන්ධයෙන් කොමිසමේ නිර්දේශය වැදගත්. “පැමිණිලිකරුට හා බැසිල් රාජපක්ෂ මහතා එරෙහිව බී8864/15 මගින් අසත්‍ය පැමිණිල්ලක් කළ උපුල් කුමාර රාමවික්‍රම යන අයට එරෙහිව නඩු පැවරීම ගුණවර්ධන සහ රණසිංහ යන පොලිස් නිලධාරීන්ට එරෙහිව විනය ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම, ගම්පහ මහාධිකරණයේ නඩු අංකය වන 26/2017 නඩුව ඉල්ලා අස්කරගෙන චූදිතයන් නිදොස් කොට නිදහස් කළ යුතුය.” කියලා තියෙනවා.
නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව කටයුතු කරන්නේ මේ ආකාරයට නම් සැලකිය යුතු ගැටලුවක් නිර්මාණය වෙනවා. ඉල්ලා අස්කර ගැනීම්වලට කිසිදු පදනමක් නැහැ. විශේෂම කාරණය වෙන්නේ මේ ඉල්ලා අස්කර ගන්න නඩුවල අධිචෝදනා පත්‍රවලට එවකට නීතිපතිවරයාව සිටි දැන් ඉන්න අග්‍ර විනිශ්චයකාරතුමා අත්සන් කර තිබීමයි. මෙතන ලොකු ගැටලුවක් මතුවෙනවා. මේ ඉල්ලා අස්කරගැනීම් පිටුපස පටු පෞද්ගලික දේශපාලන අභිලාෂයන් තිබෙනවා. මේ නඩු ඉල්ලා අස්කර ගත්තත් සාමාන්‍ය ජනතාවගේ නඩු ඉල්ලා අස්කරගන්නේ නැහැ. ආණ්ඩුවට සම්බන්ධ දේශපාලඥයන්ගේ නඩු නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව වේගයෙන් ඉල්ලා අස්කර ගන්නවා. මේ නඩු ඉල්ලා අස්කර ගැනීමට ජනාධිපතිවරයාත් නීතිපතිවරයාත් සෘජුවම වගකිව යුතුයි. අලුත් නීතිපතිතුමා පත්වෙනකොට අපි හිතුවා නීතිය හරි විදියට ක්‍රියාත්මක කරයි කියලා. ඒත් දැන් මහදවල් අපරාධකාරයෝ, ජනතා මුදල් හොරාකාපු මංකොල්ලකාරයෝ ටටා කියලා උසාවියෙන් බැහැල යනවා. අපිට හරි කණගාටුයි නීතිපතිතුමනි.
ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශය ඉදිරිපත් කරලා නීතියේ බලය රකින්න ඡන්දය ගත් මහත්වරු ක්‍රියා කරමින් තිබෙන ආකාරය අපි දකිනවා. හිටි අඩියේම කාබනික පොහොර බවට පරිවර්තනය කිරීම හත්පොලේ ගාගෙන තිබෙන ආකාරයට නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව යොදාගෙන ගෙනයන ක්‍රියාවලියක් හත්පොලේ ගාගන්න වෙනවා. වර්තමාන නීතිපතිවරයාට අපි හරි ආදරයෙන් හිටියා. නමුත් අපට දැන් හරිම කණගාටුයි. මේ තත්වයට එරෙහිව ජාතික ජන බලවේගයේ නීතිඥ කණ්ඩායම සමග එකතු වෙන්න කියලා අපි රටේ ජනතාවට ආරාධනා කරනවා. නීතියේ බලය යළි තහවුරු කරන තුරු මේ සටන අපි අත හරින්නේ නැහැ. ජනතාව දැනුවත් කරමින් ඉදිරියට යනවා. “
ගරු නීතිපතිතුමා වගකියන්නේ සහ වගවෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා ජනරයට නොව පත්වෙන ආණ්ඩුවලට කියලා අපිට පෙනී යනවා. අධිචෝදනා ගොණු කරන්නේ සමාන්‍ය මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයකට පොලීසිය චෝදනා ගොණු කරනවා වගේ නෙවෙයි. අධිචෝදනා කිව්වම වචන අර්ථයෙන්ම බරක් දැනෙනවා. ඒ තුළ ඒ වරදේ බරපතළකමත්, ඒ දක්වා යන ක්‍රියාවලිය පිළිබඳවත් පහළ උසාවියකට චෝදනා ගොණු කිරීමට වඩා බරපතළ කරුණක් බව පැහැදිලි වෙනවා. මේ ආකාරයෙන් ගොණු කළ චෝදනා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ සාපරාධී විශ්වාසය කඩකිරීම ඇතුළත් වෙනවා. නීතිපතිතුමා විසින් ගොණු කළ චෝදනා අලුත් ආණ්ඩුවක් යටතේ නව නීතිපතිවරයෙක් පත් වුණාම දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ චෝදනාවල නෛතික සිද්ධාන්ත වෙනස් වෙන්නේ නැහැ. අධිචෝදනා ගොණු කරන අවස්ථාවේ නීතිපතිතුමා සහ අදාළ නීතිඥ මඩුල්ල ක්‍රියා කර තිබෙන ආකාරය සහ විමර්ශන වැරදියිද ඔවුන් වරදක් කර තිබෙනවාද, දැන් නිදහස් වන චූදිතයන් රක්‍ෂිත බන්ධනාගාර කළ අය වීම නිසා තව දුරටත් බරපතල තත්වයක් ඇති වෙනවා. මේ නිසා අධිචෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගැනීම පිළිබඳව කිසිම පැහැදිලි කිරීමක් නැහැ.
මෙයින් පෙනෙන්නේ එක් ආණ්ඩුවකින් ගොණු කරන අධිචෝදනා පත්‍ර ඊළඟ ආණ්ඩුවකින් ඉල්ලා අස්කර ගන්න බවයි. දැන් ගොණු කරන අධිචෝදනා පත්‍ර ඊළඟ ආණ්ඩුවකින් ඉල්ලා අස්කර ගන්නවාද? මේ තුළ හැඟී යන්නේ නීතියේ ආධිපත්‍යය විශාල කඩාවැටීමක තිබෙන බවයි. මිනිස්සුන්ට නීතියේ ආධිපත්‍යය කඩාවැටීම සම්බන්ධයෙන් විශ්වාසය බිඳීයාම බරපතළ ප්‍රශ්නයක් සාමාන්‍ය ජනතාවට තිබෙන අධිචෝදනා පත්‍ර ඉල්ලා අස්කර ගන්න පුළුවන්ද කියලා අධිකරණයෙන් විමසන තත්වයක් ආවොත් මොකද කරන්නේ? දේශපාලකයන් නොවන අයගේ අධිචෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගත් අවස්ථා තිබෙනවාද? සමහර චෝදනා ඉදිරිපත් කර තිබෙන්නේ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවලින් පවා විමර්ශනය කිරීමෙන් පසුවයි. ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවකට පත් කරන්නේ අදාළ විෂයයන් සම්බන්ධයෙන් විශේෂ හැකියාවක් තිබෙන අය. ඔවුන්ගේ නිරීක්‍ෂණ අනුව නීතිපතිතුමා අධිචෝදනා පත්‍ර ඉදිරිපත් කරනවා. සමහර අධිචෝදනා පත්‍ර විභාග කිරීමට ත්‍රිපුද්ගල මහාධිකරණ විනිසුරුවරුන් පත් කරනවා. එවැනි චෝදනා පත්‍ර පවා ඉල්ලා අස්කරගෙන තිබෙනවා. මේ අනුව බලන විට කොහේ හරි තැනක වැරදීමක් තිබෙනවා. එකක් හරියන කොට අනිවාර්යයෙන්ම අනික වරදින්නම ඕනෑ. අධිචෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් මේ වරද හොයන්න ඕනෑ නැද්ද? නීතියේ නිර්වචනය දේශපාලඥයින්ට වෙනස් වෙනවාද?
කාලය නාස්ති කරලා, ධනය නාස්ති කරලා ඉදිරිපත් කර තිබෙන අධි චෝදනා මේ ආකාරයට ඉල්ලා අස්කර ගැනීමෙන් ජනතාව තුළ නීතිය කෙරෙහි තිබෙන විශ්වාසය නැතිව යනවා. ඒ තැනක තිබෙන්නේ අරාජිකත්වය. නීතිය ගැන විශ්වාසය බිඳුනු දවසට පපුවට ගහ ගන්නා නායකයෝ ආවාට ගොඩගන්න බැහැ. වගකීම් දරන නිලධාරීන්ගේ වගවීම සමාජයට තිබිය යුතුයි. නමුත් 20වැනි සංශෝධනයෙන් පස්සේ තමන්ගේ වෘත්තියේ ඊළඟ උසස්වීම ලබාගැනීමේ සුරක්‍ෂිතතාවය ගැන හිතනවා. වගවීම නැතිවෙන්නේ මෙතනදී. නීතිය එහෙමම තිබියදී මේ ආකාරයට අධිචෝදනා පත්‍ර ඉල්ලා අස්කර ගන්න බැහැ. සාමාන්‍ය මිනිස්සුන් කරන වැරදිවලට අමතරව වෘත්තිකයන් කළ යුතුව තිබෙන රාජකාරී නොකර හැරීමත් අතිශ්‍ය බරපතල වරදක්. අධිචෝදනාවලින් එල්ල වන චෝදනාවලට වඩා මෙම තත්වය බරපතළයි. සාක්‍ෂි නැතිව අධිචෝදනා පත්‍රයක් යම් බලකිරීමක් මත ඉදිරපත් කිරීමත් වැරදියි. සාක්‍ෂි තිබෙන එවැනි චෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගැනීම අතිශය වැරදියි. විශේෂයෙන්ම මූල්‍ය අපරාධ සම්බන්ධයෙන් මේ වනවිට වෙනම කතිකාවක් ඇතිවී තිබෙනවා. ආණ්ඩු මාරුවන විට මේ ආකාරයට නීතිය කඩා වැටුණහොත් ඇතිවන්නේ බරපතළම තත්වයක්. එක නීතිපතිවරයෙක් අධිචෝදනා තිබෙන බව පවසා ගොණු කරන නඩුවක් තව නීතිපතිවරයෙක් යටතේ අධිචෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගන්නවා නම් ඊට හේතුවූ කරුණු ඉදිරිපත් කරන්න ඕනෑ. බුද්ධිය යොදවලා නීතිමය රාමුව තුළ නැති දේවල් ඇති කිරීමත් ඇති දේවල් නැති කිරීමත් අතිශයින්ම බරපතලයි.
අද වෙනකොට ඇතිවෙලා තියෙන ප්‍රධාන ප්‍රශ්නය විවිධ මහාධිකරණවල විභාග වුණු යම් අධි චෝදනා නඩු සංඛ්‍යාවක් ඉල්ලා අස්කරගෙන තිබීමයි. සමහර පුද්ගලයන්ට විරුද්ධව නීතිමය දැල ක්‍රියාත්මක නොව බවට අපේ රටේ සාමාන්‍ය මතයක් තිබෙනවා. ඒවා බරපතළ අපරාධ. ඊට අදාළ විමර්ශන ගොණුවක් නැවත විමර්ශනය කරන්න ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥ මණ්ඩලයක් නීතිපතිවරයා විසින් පත්කරන අවස්ථා තිබෙනවා. අදාළ සියලු කරුණු විශ්ලේෂණය කර අඩුපාඩුවක් නොවන තත්වයට සියලු තොරතුරු උපදෙස් සහ දත්ත පෙළගස්වනවා. අධිචෝදනා පත්‍රයක් සකස් කිරීම හෝ නොකිරීම සිදුවෙන්නේ ඉන් පසුවයි. මෙවැනි විමර්ශන සිදුවෙන්නේ සාමාන්‍යයෙන් නීතිපතිවරයාගේ සෘජු අධික්‍ෂණය යටතේයි. අද අපි කතා කරන නඩු අති බහුතරයක් මෙවැනි ක්‍රියාවලියක විමර්ශනයට ලක්වුණු ඒවා. එවැනි අධිචෝදනා පත්‍රයක් ඉවත් කර ගන්නේ මොන පදනමකින්ද කියලා ජනතාව දන්නේ නැහැ. නමුත් ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් ආරක්‍ෂා කරන බවට සඳහන් වී තිබෙන ආයතනයකින් මීට අදාළ පැහැදිලි කිරීමක් නොකිරීම බරපතළ තත්වයක්. ජනතාව වෙනුවෙන් වගකීම සහ වගවීම යන දෙකම ඔවුන්ට තිබෙනවා. නීතිපතිවරයා ගන්නා යම් තීරණයකදී වගකීම සහ වගවීම ජනතාවට පෙන්නේ නැත්නම් එතැන බරතපළ දෝෂයක් තිබනෙවා.
ලංකාවේ අපරාධ නඩු සම්බන්ධයෙන් 1979 අංක 15 දරන අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහයේ අදාල තොරතුරු දක්වා තිබෙනවා. මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයක හෝ මහාධිකරණයක මුල් අවස්ථාවේ නඩු පැවරීම සම්බන්ධයෙන් සියලු ප්‍රතිපාදන ඇතුළත් වෙන්නේ මේ සංග්‍රහය තුළ. මහාධිකරණ විනිශ්චයකාරවරයාගේ එකඟතාවය මත අධිචෝදනාපත්‍ර ඉවත් කර ගැනීමේ හැකියාව නිතිපතිවරයාට තිබෙනවා. ඒ වගේම චෝදනාවක් ඉල්ලා අස්කර ගැනීමේ හැකියාවත් තිබෙනවා. නමුත් මේ අභිමතය ක්‍රියාත්මක කරන්නේ යම් හේතුවක් නිසාද යන්න පැහැදිළි වෙන්න ඕනෑ. අභිමතානුසාරී බලයක් අත්තනෝමතික ලෙස හෝ නීති විරෝධී ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීමේ හැකියාවක් නැහැ. රටේ පුරවැසියන්ට සිදුවුණු පීඩාවකට අදාළ පැමිණිල්ලක් දීර්ඝ ක්‍රියාවලියකින් අනතුරුව අධිචෝදනාවක් හැටියට පත්වුණු පසු අහේතුකව ඉල්ලා අස්කර ගැනීමෙන් වින්දිතයන් ඊළඟට ගතයුතු පියවර කුමක්ද? කරන්නාගොඩ නිදහස් කිරීම සම්බන්ධයෙන් තියෙන්නේ එවැනි තත්වයක්. ඔහු හිටපු නාවික හමුදාපති වෙන්න පුලුවන්. නමුත් මේ පැමිණිල්ලේ පීඩාවට පත් පාර්ශ්වයට ඒ අගතිය ගැන ඊළඟට කියන්න පුලුවන් කාටද? අධිකරණ පද්ධතිය, නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ ආයතන පද්ධතිය සම්බන්ධයෙන් විශ්වාසයක් රටේ ජනතාවට නැති වුණොත් සමස්ත සමාජයම විශාල බිඳවැටීමකට ලක්වෙනවා. “උසාවි ගිහින් වැඩක් නැහැ” කියලා මිනිස්සු හිතනවා.
යම් කිසි කාරණයක් දිහා සාධාරණව බලන පැති කිහිපයක් තියෙන්න පුළුවන්. අධිකරණයත් අයත් වෙන්නේ ඒ සාධාරණය සම්බන්ධයෙන් තීන්දු දෙන්න. නමුත් මේ පද්ධතිය ගැන මිනිස්සුන්ගේ අවිශ්වාසයක් ඇති වුණොත් ඇතිවෙන්නේ මොකක්ද? විශාල ධනයක් වැය කරමින් පවත්වාගෙන පද්ධති බිඳවැටීමෙන් කිසිදු සෙතක් වෙන්නේ නැහැ. අධිචෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගැනීම සම්බන්ධයෙන් යම් වරදක් තිබෙනවා නම් ඒ වරද සිදුවූ තැන දැන ගැනීමේ අයිතියක් ජනතාවට තිබෙනවා. සමහර නඩුවලදී සාක්‍ෂිකරුවන්ගේ මතකය දුර්වල වීමෙන් ඒ සාක්‍ෂිකරුවන් ඉවත් වුණු අවස්ථා තිබෙනවා. එවැනි දේ පිළිගන්න පුළුවන්. එවැනි අවස්ථාවකදී සාක්‍ෂිකරුවන් සංශෝධනය වීමක් වෙන්න පුළුවන්. නමුත් විමර්ශනවලදී සිදුවුණු යම් අඩුපාඩුවක් පිළිබඳව කිසිදු සඳහනක් නැතිව ආණ්ඩු දෙකක් මාරු වීමෙන් පසුව මෙවැනි දේ සිදුවීම පිළිගන්න බැහැ. ආණ්ඩු වෙනස් වූ පමණින් අධිචෝදනාවල තිබෙන විමර්ශන සටහන් වෙනත් සාක්‍ෂි වෙනස් වෙන්න බැහැ. දුරකතන අංක සහ වෙනත් දත්ත වෙනස් වෙන්න බැහැ. කොටින්ම චෝදනා පත්‍රයේ කඩදාසිවල සඳහන් කරුණු ආණ්ඩු වෙනස් වීමෙන් වෙනස් වෙන්නේ නැහැ. එහෙම නම් දේශපාලන බලය වෙනස් වන විට අපරාධය, අපරාධයක් නොවෙන්න හැකියාවක් නැහැ.
මේ සමස්තය දිහා බැලුවාම අපටත් බොහොම වගකීමකින් දෙයක් කියන්න සිදුවෙනවා. මේ රටේ ජනතාව විදිහට අපි එකතු වෙලා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහහයට, පොදු දේපොළ පනතට හෝ වෙනත් ඕනෑම අපරාධයක් සම්බන්ධයෙන් නීතියකට අලුතින් සංශෝධනයක් ගේන්න වෙනවා. “ලංකාවේ අපරාධ නීතිය හෝ වෙනත් නීතියක් බලයේ සිටින දේශපාලකයන්ට අදාළ නැත.” කියලා යොදන්න වෙනවා. දකුණු අප්‍රිකාවේ වර්ණ භේදවාදී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව තුළ තිබුණු වගන්ති අපට පවා පුදුමයට පත්වෙනවා. ඉතාම අපුල හැඟීමක් ඇතිවෙනවා. නමුත් ඒක තමයි ඒ රටේ එදා තිබුණු නීතිය. මේ රටේ දේශපාලකයන්ට අපරාධ නීතිය අදාළ වෙන්නේ නැහැ කියලා දකුණු අප්‍රිකාවේ නීතිය වගේ එකක් සම්මත කරගත යුතුයි. එහෙම නොකර මහජනතාවගේ මුදල් විනාශ කරමින් විදේශවලට පවා යන විමර්ශන ගමන් නවත්වා දැමිය යුතුයි. තමන්ම නඩු දාපු නිතිපති දෙපාර්තමේන්තුව ඊලඟවතාවේ කියනවා නම් අධි චෝදනා ඉල්ලා අස්කර ගන්නා බව එවැනි නඩු පවරන්න ඕනෑ නැහැ. අපේ රටේ දේශපාලකයන්ට විරුද්ධව නඩු පවරන්නේ නැහැ කියලා වගන්තියක් එනවා නම් අපටත් නිදහසේ ජීවත් වෙන්න පුළුවන්. ඒ අයටත් නිදහසේ ජීවත් වෙන්න පුළුවන්. අන්න එවැනි සාකච්ඡාවකට හරි යන්න වෙනවා. එහෙම නැත්නම් ජාතික ධනය වැය කරලා නිසි ආකාරව නීතියේ ආධිපත්‍යය තහවුරු කළ යුතුයි. එහෙම නැත්නම් මහජන ධනය නිරර්ථක ලෙස වැය කිරීම නැවැත්විය යුතුයි.
පහුගිය කාලයේ අල්ලස් හෝ දුෂණ විමර්ශන කොමිෂන් සභාව විසින් සහ නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව විසින් පැවරූ නඩු තිබෙනවා. මේ දෙකෙන් අල්ලස් කොමිසමේ නඩු ඉවත්කර ගන්න හේතු වුණේ තාක්‍ෂණික ගැටළු. එම කොමිසමේ කොමසාරිස්වරුන් තුන් දෙනාගේම අත්සනින් අදාළ නඩු ගොණු කර නොතිබූ බව සඳහන් කරමින් ඉල්ලා අස්කර ගත්තා. නමුත් ඒ නඩුත් නැවත පැවරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. ඒ වගේම නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව ඉල්ලා අස්කර ගත් නඩුත් නැවත පැවරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. ඉල්ලා අස්කර ගැනීම කියන කාරණය මත ඒ නඩුවල ජීවය අවසන් වෙන්නේ නැහැ. අල්ලස් කොමිසම ඉල්ලා අස්කර ගත් නඩු නැවත පවරන්නේ කවදද කියලා ජනතාව බලාගෙන ඉන්නවා. නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව සම්බන්ධයෙනුත් මේ හැකියාව තිබෙනවා
අයිතීන් උදෙසා කාන්තාවෝ සංවිධානයේ ලේකම් සමන්මලී ගුණසිංහ මේ වන විට බඩු මිල වැඩිවීමෙන් අපේ රටේ කාන්තාවන් මුහුණ දෙන ගැටලු පිළිබඳව මේ රටේ පාලකයන්ට පෙන්වා දෙන්න සිදු වී තිබෙනවා. වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයට පත්වී අවුරුදු දෙකක්වත් ගත වෙන්න පෙර මැතිවරණවලදී විශේෂයෙන්ම කාන්තාවන්ට දුන් පොරොන්දු සියල්ල කඩකර තිබෙනවා. නමුත් අගමැතිකම, ජනාධිපතිකම, 2/3 බලය සහ 20 වෙනි සංශෝධනය යටතේ ජනතාධිපතිතුමාට වැඩි […]
මේ වන විට බඩු මිල වැඩිවීමෙන් අපේ රටේ කාන්තාවන් මුහුණ දෙන ගැටලු පිළිබඳව මේ රටේ පාලකයන්ට පෙන්වා දෙන්න සිදු වී තිබෙනවා. වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයට පත්වී අවුරුදු දෙකක්වත් ගත වෙන්න පෙර මැතිවරණවලදී විශේෂයෙන්ම කාන්තාවන්ට දුන් පොරොන්දු සියල්ල කඩකර තිබෙනවා. නමුත් අගමැතිකම, ජනාධිපතිකම, 2/3 බලය සහ 20 වෙනි සංශෝධනය යටතේ ජනතාධිපතිතුමාට වැඩි බලතල ලබාදීම සහ හදිසි නීතිය යටතේ තවත් බලතල රාශියක් ලබා ගත්තා. කාන්තාවන් මුහුණ දෙන ආර්ථික සමාජීය ප්‍රශ්න විසඳන්න ඔවුන් බලය ඉල්ලුවා. කාන්තාවන් ප්‍රමුඛව ජනතාව බලය දීලා කෙටි කාලයකදීම මේ කණ්ඩායමට රටක් හදනවා තියා ගමේ පුංචි ප්‍රශ්නයක්වත් විදන්න බැහැ කියලා දැන් පැහැදිලි වෙනවා. අපේ රටේ ජනාධිපති, අගමැතිට වඩා හාල් මුදලාලිලාගේ නම් දන්නවා. සීනි මුදලාලිලාගේ නම් දන්නවා. පීඩාවට පත්වී උහුලගන්න බැරිව ඉන්න ජනතාවට දැන් විඳවන්න සිදුවී තිබෙනවා.
පහුගිය කාලයේ එන්නත් පෝලිම් තිබුණා. ඒ වගේම සමෘද්ධිය වගේ සහනාධාර ගන්නත් පෝලිම්වල හිටියා. මේ පෝලිම් සියල්ලටම වැඩිය අලුත් පෝලිම් ගමක් ගානේ ඇති වුණා. රොකට් වේගයෙන් රට සංවර්ධනය කරන බව කීවාට නැවතත් පෝලිම් යුගයට ගෙන ගියා. සීනි කිලෝ දෙකක් ගන්න, කිරිපිටි පැකට් එකක් ගන්න, අඩු මිලට හාල් ගන්න, ගෑස් ගන්න, මහපාරේ පොලිම්වල ඉන්න කාන්තාවන්ට සිදුවුණා. නමුත් අපේ රටේ නායකයෝ ගුවන්ගත වුණා. බහුතර කාන්තාවෝ පෝලිම්ගත වුණා. මේක තමයි ඇති කළ ආර්ථික සෞභාග්‍යය. ආණ්ඩුව ගෑස්, හාල්, සීනි මුලලාලිලාට මුවාවුණා. මේ නිසා ලංකා ඉතිහාසයේ 84%කින් ගෑස් මිල වැඩි කිරීමට ඒ කොම්පැනිකාරයෝ ක්‍රියාකළා. ගෑස් මිල වැඩි කිරීමෙන් ප්ලේන්ටියේ ඉඳලා මිල වැඩි වෙනවා. ප්‍රවාහන ගාස්තු අමතර ගාස්තු යනාදී වශයෙන් කොපමණ ගාස්තු එකතු කරනවාද? ඒ අතර ගෑස් මිල වැඩිවීම කිසිසේත් දරාගත නොහැකි මහා පීඩනයක් බවට පත්වී තිබෙනවා.
ගෑස්වලින් උයන බහුතරයක් කාන්තාවන්ට ලිපට දාන්න කියන්නේ මොනවාද? කොන්ක්‍රීට් යුගයකට රට ගෙන ගිය නිසා වනාන්තර නැහැ. අනික් පැත්තෙන් අපේ නිවාස පර්චස් කීපයකට සීමා වෙලා තියෙන්නේ. ඒ වගේම තට්ටු නිවාසවල විශාල ජනතාවක් ඉන්නවා. මේ තට්ටු නිවාසවල දර ලිපක් හදා ගන්න පුලුවන්ද? ගෑස් ලිපට මොනවා දාලාද ගිනි මොළවන්නේ? සෞභාග්‍යයේ දැක්ම දාලාද? එහෙම නැත්නම් ළඟදී හෙළිවුණු පැන්ඩෝරා පේපර්ස් දාලාද? සීයයට 84කින් ගෑස් මිල වැඩි වුණාට පස්සේ ගෑස් සිලින්ඩරයක් ගන්නේ කොහොමද? මේ වන විට කාන්තාවෝ භූමිතෙල් ලිප් හොයා ගෙන යන අලුත් පෝලිමක් හැදිලා. ඉතාමත්ම අවම භූමිතෙල් ලිප තිබුණේ රුපියල් 500ට. හවස මිලදී ගන්න යද්දී රුපියල් 950 දක්වා වැඩි කරලා. උදේ මිල අහලා සල්ලි හොයා ගෙන සවස යද්දී මේ ආකාරයට මිල වැඩි කරනවා නම් මොකද කරන්නේ? රුපියල් 1500ට තිබුණු භූමිතෙල් ලිප රුපියල් 4500ක් වෙනවා. ඇමතිවරු අගමැතිවරු මේවා ගැන හොයන්න නැහැ. හිතෙන හිතෙන ආකාරයට මිල වැඩි කරනවා. රොකට් වේගයෙන් ආර්ථිකය හදන බව කීවාට මුළු කුස්සියම අඳුරු කළා. දරුවන්ට එක වේලක් හරි උයලා දෙන්න කාන්තාවෝ දැන් මොකද කරන්නේ?
හැබැයි, ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව උද්ධමනය සම්බන්ධයෙන් හරි අපූරු මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කර තිබෙනවා. “කොළඹ පාරිභෝගික මිල දර්ශකය මත පදනම් වූ උද්ධමනය 2021 සැප්තැම්බර් මාසයේදී 5.7%කින් අඩු වෙලා තිබෙනවා.” කියලා ඒ නිවේදනයේ සඳහන් වෙනවා. බඩු මිල අඩුවෙලාද, වැඩිවෙලාද, රුපියල බාල්දු වෙලාද නැද්ද කියලා මේ නිවේදන නිකුත් කරන මහත්වරු ගිහින් බලන්න. අගමැතිවරයා, ඇමතිවරු කඩවලට යන්න. මේ ආණ්ඩුවෙන් රුපියල් 60ට අඩුකළ පරිප්පු දැන් 260 වෙලා නැද්ද? උද්ධමනය වැඩි වෙලා තියෙන හැටි රුපියල් 5000 කොළය රුපියල් 100ක්වත් වටින්නේ නැති තැනට පත්වීමෙන් පැහැදිලි වෙනවා. මාධ්‍ය නිවේදන නිකුත් කරන නිලධාරීන්, භාණ්ඩාගාර ලේකම් නොදන්නවා වුණාට කඩේ මුදලාලිත් අපේ අම්මාත් බඩුමිල වැඩිවීම ගැන දන්නවා. ඒ නිසා මේ වගේ මිනිස්සුන්ව අන්දන එක දැන්වත් නවත්වන්න කියලා අවධාරණය කරනවා.
අපේ රටේ ගොඩ ගැසී තිබෙන විශාල ණය ප්‍රමාණය සංවර්ධනයට යොදාගෙන තිබෙනවාද? ආයෝජනය කර තිබෙනවාද? විශාල ප්‍රමාණයක් හොරකම් කර තිබෙනවා. අත්‍යාවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය ලබා ගන්න ඩොලර් නැති තත්වයට අර්බුදය බරපතළ වී තිබෙනවා. මේ ගැන කාන්තාවෝ දැනුවත් වෙන්න ඕනෑ. ට්‍රිලියන ගණන් ණය අරගෙන රට හදන්න බැරි වෙලා තියෙන්නේ ඇයි කියලා කාන්තාවෝ කල්පනා කරන්න ඕනෑ. ඇත්ත ප්‍රශ්නයක, රට පාලනය කළ දූෂිත නායකයෝ හොරකම් කර තිබෙනවා. ඒ අයට ආර්ථිකය ශක්තිමත් කරන්න බැහැ. බඩුමිල අඩු කරන්න බැහැ. රුපියල් බිලියන 35ක හෙළිදරව් නොකළ මුදල් තැන්පත් කර තිබෙන බව පැන්ඩෝරා පත්‍රිකාවලින් කියනවා. මේ එකක් විතරයි. ජනතාව ණය වෙනවා, දුප්පත් වෙනවා. කාන්තාවන්ගේ ආර්ථිකය වැටී දරුවාට කිරි වේලක් දෙන්න විදිහක් නෑ. නමුත් රටේ නායකයින්ගේ ආර්ථිකය පොහොසත් වෙනවා. මේ ප්‍රශ්නය වඩාත් හොඳින් තේරුම් ගන්න ඕනෑ කාන්තාවන්. මේ රටට ඩොලර් ගේන්නේ වාර්ෂිකව 295,000ක් විතර විදේශ ගත වෙන ශ්‍රමිකයන්. මෙයින් 90,000ක් පමණයි පුහුණු ශ්‍රමිකයන්.
ඉතිරි 205,000න් බහුතරයක්ම කාන්තාවන්. ඔවුන් මැද පෙරදිග යන කාන්තාවන්. ඔවුන් වාර්ෂිකව ඩොලර් බිලියන 07ක් උපයා දෙනවා. මේ ඩොලර් බිලියන 07 අපේ කාන්තාවන් පිටරට පාරවල් සුද්ධ කරලා එහෙම නැත්නම් ගෘහණියන් හැටියට වැඩ කරලා එවන මුදල්. මේ මුදල්වලින් පාලකයන් හොරකම් කළ නිසා කිරිපිටි වරායෙන් බා ගන්න විදිහක් නැහැ. සීනි නැව බා ගන්න විදිහක් නැහැ. මේ හොරකම් කිරීම නැවැත්තුවේ නැත්නම් රටක් හදන්න විදිහක් නැහැ. අපි කාන්තාවන්ගෙන් ඉල්ලන්නේ ඔබේ ඡන්දයෙන් හොරකම් කරන්න නායකයන් පත්කර ගත්තා ඇති කියලා. ඒ නිසා වහාම ඔබ මේ ගැන දැනුවත් වී අනික් අයත් දැනුවත් කරන්න. ඇත්තටම රට සංවර්ධනය කරන මාවතට මුලින්ම හැරෙන්න ඕන කාන්තාවෝ. මේ රටේ කාන්තාවන් තමන්ගේ පවුල් ගොඩ ගන්න, දරුවට කිරි වේලක් දෙන්න, දරුවට හොඳ අනාගතයක් හදන්න පුළුවන් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවා ගන්න ඕනෑ. මේ නායකයෝ හදන්නේ 21 වෙනි සියවසේ දියුණු තත්වයකට අපේ කාන්තාවන් ගෙන යන්න නොවෙයි, නැවතත් ලිප්ගල් තුනට කාන්තාවන් කොටු කරන්නයි. කාන්තාව ලිප්ගල් තුනට කොටු කරන්න හදන මේ පාලන ක්‍රමයට එරෙහිව ඔබ නැගී සිටින්න. එහෙම කළොත් විතරයි මේ සමාජය වෙනස් කරන්න හැකි වෙන්නේ. ඒ වෙනුවෙන් ඔබ දේශපාලන නීන්දුවක් ගන්න කියලා අපි ආරාධනා කරනවා.
කාන්තාවන්ගේ මූලික බලාපොරොත්තුව තුන් වේල කාලා දරුවෝ එක්ක සතුටින් ජීවත් වෙන්න. ඔවුන් ඡන්දය දුන්නේ මේ මූලිකම අරමුණු ඉටුකර ගන්න සිහින දකිමින්. ජනාධිපතිවරණය එනකොට ජනතාව තුළ අසීමිත බයක් නිර්මාණය කරලා “කන්න නැතත් ඉන්න රටක් ඕනෑ” කියන ආදර්ශ පාඨය ප්‍රකාශ කළා. මේ ආණ්ඩුව එහෙම බලයට පත්වී ජාතික සම්පත් විකුණමින්, රට ණය කරමින් බදු වංචා කරමින් අසීමිත ධනයක් කොල්ලකමින් ජනතාවගේ බඩට ගහනවා. දැන් ඉන්න රටකුත් නැහැ – කන්න දේකුත් නැහැ. එක වෙලාවක හාල් මිල ප්‍රකාශ කරන්නේ හාල් මෝල් හිමියෙක්. තව වෙලාවක ගෑස් මිල තීරණය කරන්නේ ඒ ඒ සමාගම්. ඒ වගේම පාන් පිටි, කිරිපිටි මිල වැඩි කරන්නේ ඒ ඒ සමාගම්. සමාගම් හිමියන්, මෝල් හිමියන් හසුරවන ආර්ථිකයක් බවට ලංකාව පත්වී තිබෙනවා. මේ විදිහට ජනතාව හූරගෙන කන්න ඉඩ හරින්නනම් ආණ්ඩුවක් අවශ්‍ය නැහැ. පාරිභෝගික අධිකාරියක් ඕන නෑ. පාරිභෝගික අමාත්‍යංශයක්, ඇමතිවරයෙක් ඕන නෑ. නමුත් ඇමතිවරුන් ජනතාවට කියන්නේ තුන් වේල නැත්නම් වෙල් දෙකක් කාලා ඉන්න සූදානම් වෙන්න කියලා. ලසන්ත අලගියවන්න ඇමතිවරයා, සාගර කාරියවසම් මන්ත්‍රීවරයා මේ ආකාරයේ ප්‍රකාශ කරනවා.
මේ රට මෙතෙක් පාලනය කළ හැම පක්ෂයකම පාලකයන් සමාගම්කරුවන්, මෝල් හිමියන් එක්ක ඩීල් දාලා කොමිස් කුට්ටිය සාක්කුවේ දාගෙන ජනතාව පැදුරෙනුත් බිමට ඇදලා දැම්මා. වසංගතයක් නිසා ආර්ථික අවපාතයකට රට මුහුණ දෙනවා නම් ආණ්ඩුවක් අවශ්‍ය වෙන්නේ ජනතාවට යම්තාක් සහන ලබා දෙන්නයි. හැබැයි මේ ආණ්ඩුව කරන්නේ ව්‍යාපාරිකයන්ගේ ලාභය පුරවන්න ජනතාවට කියන්නේ ඉවසා දරා ගන්න කියලා. ඒ නිසා මේක කිසිසේත් ම ජනතාවාදී ආණ්ඩුවක් නොවෙයි. රැකියාවල නියුතු කාන්තාවන් ආපසු පොල් කොළ, දර ඇහිඳින්න යන තත්වයකට පත්කරන්න මේ ආණ්ඩුව ක්‍රියාකරමින් සිටිනවා. පුරවැසියාගේ ජීවන තත්වය ඉදිරියට ගෙන යන්න අසමත් වන ආණ්ඩුවක් පිළිබඳව මේ කාල පරාසයේදී දැක ගන්න පුළුවන්. නාගරික කාන්තාවන් නොයෙක් අමතර ආදායම් ලබාගැනීමේ ක්‍රියාමාර්ගවල යෙදී සිටිනවා. නමුත් ගෑස් මිල වැඩිවීමෙන් ඒ සියල්ලම බිඳ වැටෙනවා. ජනතාවගේ ආදායම් මාර්ග මේ ආණ්ඩුවෙන් කිසිදු වැඩිවීමක් නොවී තිබෙන තත්වයක් තුළ බඩු මිල වේගයෙන් වැඩි වෙනවා. වසංගත තත්වයක් තිබෙන බව අපි දන්නවා. නමුත් සාමාන්‍ය දැනුමවත් නැති ඇමති මණ්ඩලයක් පත් කර ගෙන ජාවාරම්කාර ව්‍යාපාරිකයන් හිතුමතේ කටයුතු කරන බව අපි දකිනවා. ජනතාවට බඩ ගැන නොසිතා වැඩි කරන්න කියන අතර ජනාධිපතිවරයා, අගමැතිවරයා සහ මැති ඇමතිවරුන්ගේ පවුල්වල උදවිය රට ගැන හිතනවාද? නාස්තිකාර වියදම් මේ වන තුරු නවත්වා නැහැ. අසීරු අවස්ථාවක ඉන්න රටක් හැටියට ඔරොත්තු නොදෙන නාස්තිකාර වියදම් දිගටම කරගෙන යනවා.
පෞද්ගලික අංශයට, රාජ්‍ය ආංශයට වැටුප් වැඩිවී නැහැ. නිෂ්පාදකයන්ගේ භාණ්ඩ සඳහා හොඳ වෙළඳපොලක් නිර්මාණය වී නැහැ. මේ අතර රුපියල් මිලියන 71,000ක් සංවර්ධන කටයුතු කියන මුවාවෙන් ප්‍රාදේශීය දේශපාලඥයින්ට ඉදිරි ඡන්දය වෙනුවෙන් වියදම් කරන්න වෙන්කර තිබෙනවා. යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය කරන්න කියලා යොදවන්නේ නොයෙක් ආකාරයෙන් ලබා ගත ණය. ඉදිරියේදී එන ඡන්දය මංකොල්ලකන්න මේ සල්ලි වෙන් කර තිබෙනවා. ප්‍රමුඛතාවයක් නැති ජනතාවට ප්‍රතිලාභ නොවෙන නාස්තිකාර ක්‍රියාමාර්ග අනුගමනය කරන ආණ්ඩුවට ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳන්න බැහැ. අධ්‍යාපන ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් දෙන්න බැරි ආණ්ඩුවට ඡන්දය මංකොල්ලකන්න සල්ලි තියෙනවා. ඉදිරි මැතිවරණයේදී තමන්ගේ බලය තහවුරු කර ගැනීම වෙනුවෙන් කෝටි ප්‍රකෝටි ගණන් වියදම් කරනවා. මේ නිසා ජනතාව තවදුරටත් ඉවසා ගෙන සිටිනවාද කියන ප්‍රශ්නය මතු වෙනවා. කාබනික පොහොර යැයි කියාගත් රසායනික පොහොර ගෙන්වනවා. පොටෑසියම් ක්ලෝරයිඩ් පොහොර ගෙන්වලා කාබනික පොහොර කියලා නම් කරනවා. මේවා මොන විහිළුද? පොටෑසියම් ක්ලෝරයිඩ් කාබනික පොහොර කියලා නම් කරන කොට හෙට අනිද්දා අපි භාවිතා කරන ලුණු කාබනික ලුණු බවට පත් වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. වගාවට අවශ්‍ය වන මූල ද්‍රව්‍ය ලබා දෙන්න ආණ්ඩුවට බෑ. මේ නිසා මායාවෙන් ප්‍රෝඩාවෙන් සහ වංචනිකව ජනතාව රවට්ටන්න විවිධ ක්‍රියාමාර්ග ගෙනෙනවා.
ලංකාවේ ජනගහනයෙන් 52%ක් වන කාන්තාවන් ඡන්දදායකයන්ගෙන් 58%ක් වෙනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයා ප්‍රමුඛ මේ ආණ්ඩුව බලයට පත් කළේ බහුතර කාන්තාවන්ගේ ඡන්දයෙන්. වසර දෙකක් තුළ මේ ආණ්ඩුව කාන්තාවන්ටත් දරුවන්ටත් අත්කර දී තිබෙන අන්ත දුක්ඛිත තත්වය මත ඔවුන්ව බලයෙන් නෙරපන දවස වැඩි ඈතක නෙවෙයි කියලා අපි අවධාරණය කරනවා. පිටි කිරි, ගෑස්, සහල්, පාන්පිටි, සීනි මිල ඉහළ දැමීම ජනතාව අසීමිතව පීඩනයකට ලක් කිරීමක්. විශේෂයෙන්ම වතුකරයේ ජනතාව ආහාර වේල්වලින් දෙකක්වත් පාන්පිටි නිෂ්පාදනවලින් යැපෙන්නේ. පාන් ගෙඩිය රුපියල් 65යි. බනිස් ගෙඩිය රුපියල් 50යි. ප්ලේන්ටියක් රුපියල් 30යි. ජනතාවට ජීවත් වෙන්න පුළුවන්ද? ආහාර වෙනුවෙන් මේ තරම් වියදමක් දරන කොට දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන්, නිවාස වෙනුවෙන්, එදිනෙදා අත්‍යාවශ්‍ය අනිකුත් කටයුතු වෙනුවෙන් වියදම් කරන්න මුදලක් නැහැ. මේ අතර කොරේ පිටට මරේ කියලා ඉන්ධන මිලත් වැඩි කරන්න කතා වෙනවා. මේ නිසා ජනතාවට එල්ලෙන්න වැල් නැති වෙනවා. ඒ නිසා අපි ආණ්ඩුවට කියන්නේ දැන්වත් නාස්තිකාර, අනවශ්‍ය වියදම් විගඩම් නවත්වන්න කියලා. තමන්ගේ බලය පාවිච්චි කිරීම, බලය පවත්වාගෙන යාම වෙනුවෙන් මිනිස්සුන්ව තොරොම්බල් කිරීම නවත්වා ගන්න. මිනිස්සුගේ ජීවිතත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එපා කියලා අපි අවධාරණය කරනවා. ඒ වගේම අපි අපේ දරුවන්ගේ ජීවිත සුරක්ෂිත කිරීම වෙනුවෙන් පෙළගැසෙමු කියන ආරාධනය කරනවා. අපිම බලයට පත්කළ පාලකයන්ගෙන් මේ ආකාරයට පීඩා විඳිය යුතු නැහැ. බලයට පත් කළා වගේම කණින් ඇදලා එළියට දැමීමේ හැකියාව තිබෙන්නෙත් ජනතාවට. ඒ වෙනුවෙන්, විශේෂයෙන්ම කාන්තාවන් පෙරට එන්න ඕන කාලයයි මේ කියලා අවධාරණය කරනවා.
වර්තමාන ආණ්ඩුවත් මීට කලින් බලයේ සිටි ආණ්ඩුත් සියල්ලන්ගේම ක්‍රියාකලාපය නිසා මේ තැනට ඇද වැටී තිබෙනවා. ආපහු වතාවක් මේ දෙගොල්ලොම උත්සාහ කරන්නේ බලය ගන්න. ඒ වෙනුවෙන් රටේ සම්පත් පාවිච්චි කරනවා. අපි ජනතාවට කියන්නේ මේ දෙගොල්ලෝම එකයි. තමන් වෙනුවෙන් බලය පාවිච්චි කරන්න තීන්දු තීරණ ගන්නා පාලකයන් වෙනුවට ජනතාව වෙනුවෙන් තීන්දු තීරණ ගන්නා පිරිසක් බලයට පත් කර ගන්න ඕනෑ. ඒ වගේම තනි පුද්ගල වික්‍රමවලින් රටක් හදන්න බැහැ. අපි සාමුහිකව එකතු වී නිවැරදි වැඩපිළිවෙලක් තෝරමු. නිවැරදි ක්‍රියාමාර්ග තෝරමු. එහෙම නැතිව තවත් සූරාකන කණ්ඩායමකට, හොර රැලකට නැවත බලය දීලා අවුරුදු 05ක් වේදනා විඳින්න ඕන නෑ කියලා අපි ජනතාවට කියනවා.
මිනිස්සු බලාපොරොත්තු වුණේ ‘කන්න නැතත් ඉන්න රටක් ඕනෑ’ කියලානේ. හැම තිස්සෙම ජනතාව ඡන්දය පාවිච්චි කළේ අතීතයේ තිබුණු පාලනය හොඳයි කියලා. නමුත් ඉස්සල්ලා පාලනයත් හොඳ නෑ. ඒ පාලනයේ නරක ප්‍රතිවිපාක නිසායි මේ තරම් දරුණු පාලනයක් ගොඩ නැගුණේ. මේ සමස්තය එකට දකින්න ඕනෑ. කලින් තිබුණු හොර මැරකම් අල්ලනවා කියලා බලය අරගෙන ඇල්ලුවෙත් නැහැ. ඒ නිසා මේ ආණ්ඩුවේ වංචා දූෂණ හොරකම් මේ වර්ගමේ ඊළඟ ආණ්ඩුවකින් අල්ලන්නෙත් නැහැ. ඒ නිසා අපි කියන්නේ අතීතයට හැරෙන්න එපා. අනාගතය වෙනුවෙන් නිවැරදි තීරණයක් ගන්න කියලායි අපි කියන්නේ.
නිසි කලට පොහොර නොදී ගොවි ජනතාව අධෛර්යමත් කොට වගා නොකරන සියලු ඉඩම් විදේශීය සමාගම්වලට විකිණීමේ සැලසුමක් ආණ්ඩුව සතුව ඇති බව ජාතික ජන බලවේගයේ මන්ත්‍රී මහාචාර්ය හරිනි අමරසූරිය මහත්මිය ‘දිනමිණ‘ට ඊයේ (12) පැවසුවාය. පොහොර නොදීම මඟින් ඇති වන අර්බුදකාරි තත්ත්වය මත ගොවි තැනින් ඉවත් වන ගොවියා කර්මාන්ත ශාලාවක කුලී රැකියාවකට හෝ යන බවත් ඒ හරහා පුරන් […]
නිසි කලට පොහොර නොදී ගොවි ජනතාව අධෛර්යමත් කොට වගා නොකරන සියලු ඉඩම් විදේශීය සමාගම්වලට විකිණීමේ සැලසුමක් ආණ්ඩුව සතුව ඇති බව ජාතික ජන බලවේගයේ මන්ත්‍රී මහාචාර්ය හරිනි අමරසූරිය මහත්මිය ‘දිනමිණ‘ට ඊයේ (12) පැවසුවාය.
පොහොර නොදීම මඟින් ඇති වන අර්බුදකාරි තත්ත්වය මත ගොවි තැනින් ඉවත් වන ගොවියා කර්මාන්ත ශාලාවක කුලී රැකියාවකට හෝ යන බවත් ඒ හරහා පුරන් වන ඉඩම් විශාල සමාගම්වලට විකුණා ආණ්ඩුව සල්ලි සොයා ගැනීමට උත්සාහ ගන්නවා දැයි සැක මතුව තිබෙන බවත් අමරසූරිය මහත්මිය කීවාය.
කිසිදු ආණ්ඩුවක් මෙලෙස හැසිරී නැති බවත් මෙය ඉතා මෝඩ ක්‍රියාවක් බවත් පෙන්වා දෙන හරිනි අමරසූරිය මහත්මිය ගොවියා යනු රටක ප්‍රධාන අංගයක් බවත් ගෙවිතැන යනු එසේම ප්‍රධාන කර්මාන්තයක් බවත් පැවසුවාය.
එම නිසා පොහොර නොගෙන්වා ගොවියාට කෘෂිකර්මාන්තයෙන් ඉවත් කිරීමට කරන සැලසුම හකුළා රටේ කෘෂිකර්මාන්තය ගොඩනැඟීමට කටයුතු කරන ලෙසත් ආණ්ඩුවට දැනුම් දෙන බවත් කීවාය.
නුවන් හෙට්ටිආරච්චි (දිනමිණ)
