பட்டினிக்கு எதிரான பெண்கள் என்றவகையிலேயே இன்று எமக்கு ஊடக சந்திப்பினை நடாத்த நேர்ந்துள்ளது. மிகையான பணவீக்க நிலைமைக்கு அப்பால்சென்ற மிகையான போசாக்கின்மை நிலைமை நாட்டில் நிலவுகின்றது. எமது நாட்டின் பிள்ளைகள், பெண்கள் வசிக்கின்ற சமையலறைக்கு வந்து பாருங்கள் என ஆட்சியாளர்களுக்கு நாங்கள் அழைப்பு விடுக்கிறோம். இன்றளவில் நாட்டுக்காக போராட்டத்திற்கு முனைப்பானவகையில் பங்களிப்புச் செய்தவர்கள் கைதுசெய்யப்பட்டு வருவது எமக்குத் தெரியும். ஜாக்கிரதையாக இருங்கள் என்றே சால்வை அரசாங்கத்தைப் போலவே கறுப்புக்கோட் அரசாங்கத்திற்கும் இது சம்பந்தமாக முதலில் கூறவேண்டியுள்ளது. கட்சி […]
பட்டினிக்கு எதிரான பெண்கள் என்றவகையிலேயே இன்று எமக்கு ஊடக சந்திப்பினை நடாத்த நேர்ந்துள்ளது. மிகையான பணவீக்க நிலைமைக்கு அப்பால்சென்ற மிகையான போசாக்கின்மை நிலைமை நாட்டில் நிலவுகின்றது. எமது நாட்டின் பிள்ளைகள், பெண்கள் வசிக்கின்ற சமையலறைக்கு வந்து பாருங்கள் என ஆட்சியாளர்களுக்கு நாங்கள் அழைப்பு விடுக்கிறோம். இன்றளவில் நாட்டுக்காக போராட்டத்திற்கு முனைப்பானவகையில் பங்களிப்புச் செய்தவர்கள் கைதுசெய்யப்பட்டு வருவது எமக்குத் தெரியும். ஜாக்கிரதையாக இருங்கள் என்றே சால்வை அரசாங்கத்தைப் போலவே கறுப்புக்கோட் அரசாங்கத்திற்கும் இது சம்பந்தமாக முதலில் கூறவேண்டியுள்ளது. கட்சி பேதமின்றி, இன சாதி பேதமின்றி நாட்டு மக்களுக்காக இடையறாத போராட்டம் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றது. இளைஞர்களுடன் உரிமைகளுக்கான பெண்கள் அமைப்பும் கைகோர்த்துக்கொண்டு இடையறாத போராட்டத்திற்காக வீதியில் இறங்கத் தயார். அதனால் கலைஞர் தமித்தா அபேரத்ன, பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் உள்ளிட்ட துன்புறுத்தப்பட்டு கைதுசெய்யப்பட்டுள்ளவர்களுடன் நாங்கள் கைகோர்த்துக் கொள்கிறோம். பெண்கள் என்றவகையில் வீதியில் இறங்கினால் இது முற்றுப்பெறாத போராட்டம்வரை தொடருமென்பதை வலியுறுத்துகிறோம். சால்வை அரசாங்கம் மற்றும் கறுப்புக்கோட் அரசாங்கம் ஆகிய இரண்டையும் ஒன்றாகத் தோற்கடித்திட நாங்கள் தயார்.
மிகையான பணவீக்கத்துடன் மிகையான போசாக்கின்மை நிலைமைக்கு எமது பிள்ளைகள் இலக்காகி உள்ளார்கள். சிறிய பிள்ளைகள் வடிகானில் விழுந்து இறக்கிறார்கள். அந்த பிள்ளைகளுக்காக பஸ் வண்டியொன்றை ஈடுபடுத்த தவறிய ஆட்சியாளர்கள் தமது வாகனமொன்றுக்கு 19 கோடி ரூபா சேதநட்டத்தை மதிப்பீடு செய்துள்ளார்கள். அத்தகைய சனாதிபதிகள் இருக்கின்ற நாட்டில் எமது பிள்ளைகள் போசாக்கினால் பாதிக்கப்பட்டு பாடசாலை செல்லவேண்டிய நிலையேற்பட்டுள்ளது. அதேவேளையில் காட்டு யானைகளின் தாக்குதலுக்கு இலக்காகி இறந்த பிள்ளைகள் பற்றியும் பதிவாகி உள்ளது. பிள்ளைகளை மிகையான போசாக்கின்மை நிலைமைக்கு ஆளாக்கிய சால்வை அரசாங்கமும் கறுப்புக்கோட் அரசாங்கமும் ஆகிய இரண்டையுமே தோற்கடித்திட பெண்கள் வீதியில் இறங்குவார்கள் என்பதை வலியுறுத்துகிறோம். சிறுவர் வைத்தியசாலையில் போசாக்கின்மை நிலைமைபற்றி விசாரித்தறிய அரசாங்கத்தின் சிறப்பறிஞர் குழுவொன்று போவதாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அது நல்லது. ஆனால் இன்றளவில் உலக உணவு அமைப்பு வெளியிட்டிருப்பது ஒவ்வொரு 05 குடும்பங்களிலும் 04 குடும்பங்களுக்கு உணவு கிடைப்பதில்லை என்பதாகும். பாராளுமன்ற பெண் உறுப்பினர்கள் அந்த குற்றச்சாட்டினையும் தாய்மார்கள்மீது சுமத்தி அரசாங்கத்தை பாதுகாத்துக்கொள்ள செயலாற்றி வருவது எமக்குப் புலப்படுகின்றது. உணவு நெருக்கடி பற்றி பேசிக்கொண்டிருக்காமல் குற்றச்சாட்டினை முன்வைப்பவர்களை எமது சமையறைக்கு வருமாறு நாங்கள் அழைப்பு விடுக்கிறோம். அதைப்போலவே சிறப்பறிஞர் குழுவிற்கும் பெருந்தோட்டத்தின் லயன் அறைகளுக்கும் மீனவர் குடும்பங்களையும் கமக்காரர் குடும்பங்களையும் சேர்ந்த வீடுகளுக்கும் வந்து விசாரித்தறியுமாறு பெருமதிப்புடன் அழைப்பு விடுக்கிறோம். அப்போது மிகையான பணவீக்க நிலைமையையும் போசாக்கின்மை நிலைமையையும் கண்கூடாகவே பார்த்துக்கொள்ள முடியும்.
வற் வரி 8 வீதமாக இருக்கையில் ரூ. 30 அக இருந்த சிறிய பிஸ்கற் பெக்கெற் தற்போது ரூ. 120 ஆகி விட்டது. அதில் 15 வீதம் வரை அதிகரித்த வற் வரியும் சேர்ந்துவிட்டால் பிஸ்கற் மிகையான சுகபோக உணவாக மாறிவிடும். வற் என்பது ஒரு மறைமுகமான வரியாகும். அந்த வரிக்கு மேலும் வரிகளைச் சேர்த்திட அரசாங்கம் செயலாற்றி வருகின்றது. புதிய கறுப்புக்கோட் வரி “சமூகப் பாதுகாப்பு பங்களிப்பு வரி” என சேர்க்கப்படுகின்றது. மரத்தால் விழுந்தவனை 1000 மாடுகள் முட்டியதைப்போல். இந்த வரிக்காக இறக்குமதியின்போது, உற்பத்தியின்போது, விநியோகத்தின்போது மற்றும் சில்லறை வர்த்தகத்தின்போது என்றவகையில் தொடர் வரியொன்று 2.5 சதவீதத்தில் நான்கு தடவைகள் சேர்கின்றது. சிறிய பிள்ளைகளுக்கு ஒரு பக்கெற் பிஸ்கற் கொடுக்க முடியுமா? அத்தியாவசியமான அத்தனை பண்டங்கள் மீதும் கறுப்புக்கோட் அரசாங்கம் விரட்டிவிரட்டி வரி விதிக்கின்றது. இதற்கிணங்க பண்டங்களுக்கு 25 சதவீதம் வரையான புதிய வரி சேர்கின்றது. மிகையான பணவீக்கம் நிலவுகின்றதென இலங்கை மத்திய வங்கி வெளியிட்ட அறிவித்தல்களில் இருந்து தெளிவாகின்றது. ஓகத்து மாத இறுதியளவில் உணவுசார்ந்த பணவீக்கம் 93.7 சதவீதமாக அமைந்துள்ளது. நாளுக்குநாள் வருமானத்தை இழக்கின்ற மீனவர்கள், பெருந்தோட்டத்துறை மக்களால் எவ்விதத்திலும் இந்த பணவீக்கத்திற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாது. வயது முதிர்ந்த பெற்றோர்கள்கூட வீதிகளில் இறங்கி பிச்சையேந்துகின்ற நிலைமை உருவாகி இருக்கின்றது. பிள்ளைகள் சுகவீனமுற்றால் மருந்து வாங்கிக் கொடுக்கக்கூட வழிகிடையாது.
அதைப்போலவே பெரும்பாலானவர்கள் வெளிப்படையாக பேசாத ரூ. 140 ஆக நிலவிய துப்பரவேற்பாட்டு துவாய் பக்கெற் ஒன்று ரூ. 500 ஐ விஞ்சிவிட்டது. இரண்டு மகள்மார்கள் அல்லது மூவர் இருக்கின்ற குடும்பமொன்றின் தாய்க்கும் மகள்மாருக்கும் துப்பரவேற்பாட்டு துவாய்களைக் கொள்வனவுசெய்ய குறைந்தபட்சம் ரூ. 2,000 மேலதிகமாக செலவாகின்றது. இது சம்பந்தமாக குடும்பத்திற்குள்ளேயும் திறந்த உரையாடல் இடம்பெறுவதில்லை. குறிப்பாக பாடசாலைப் பிள்ளைகளின் விளையாட்டு வைபவங்களுக்குச் செல்கின்றவேளையில் முறையான உணவு வழங்கப்பட முடியாது. அவர்களுக்கு ஒரு சோடி சப்பாத்து வாங்கிக்கொடுக்க முடியாது. ரூ. 1500 ஆக விளங்கிய ஒருசோடி சப்பாத்து தற்போது ரூ. 6000 ஐ விஞ்சிவிட்டது. விளையாட்டுக்கான பாதணி ரூ. 20.000 விஞ்சிவிட்டது. அதற்கிணங்க அரசாங்கத்தின் திருட்டுக்களின் சுமை பிள்ளைகள்மீது சுமத்தப்பட்டுள்ளது. குப்பை பசளைக் கப்பல்களுக்கு நட்டஈடு செலுத்துகிறார்கள். தாமதக் கப்பல் கட்டணமாக மில்லியன் கணக்கான டொலர்களை செலுத்துகிறார்கள். எமது பிள்ளைகளுக்கு உடுதுணியும் கிடைக்காத நிலைக்கு கறுப்புக்கோட் அரசாங்கம் செயலாற்றி வருகின்றது.
மக்கள் மீது சுமையை ஏற்றுகின்ற செயற்பாடுகளில் அரசாங்கம் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுமாயின் போராட்டத்தை மேற்கொள்ள முன்னணி வகிக்க பெண்கள் தயார். அரசாங்கத்தின் செலவுகளை உயர்த்தி வருமானம் தேடிக்கொள்வதற்காக ரனில் எந்தவிதமான சமூகவியல் ரீதியான ஆய்வுமின்றி மதுபானங்களை விரிவாக்கத் தீர்மானித்துள்ளார். சேதனப் பசளை அரசியல் தீர்மானத்தினால் நட்டஈடு செலுத்தவேண்டிய நிலை மக்களுக்கே ஏற்பட்டது. அதைப்போலவே அரசாங்கத்தின் வருமானத்தை அதிகரிப்பதற்காக தற்போது அறிமுகஞ் செய்துள்ள மதுபான உரிமத் திட்டம் ரனில் விக்கிரமசிங்கவின் கையொப்பத்துடன் ஓகத்து 28 ஆந் திகதி அறிமுகஞ் செய்யப்பட்டுள்ளது. இதனால் இடம்பெறுகின்ற சமூக நெருக்கடி பற்றி குடும்பத்திற்கு ஏற்படுகின்ற தாக்கம் பற்றி எந்தவிதமான கரிசனையும் அவருக்கு கிடையாது. ரனில் விக்கிரமசிங்கவின் மத்திய வங்கியின் திருடர்களைப் போலவே சாராய உற்பத்தி நண்பர்களினதும் உரிமத் தடை நீக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் மூலமாக எமது நாட்டின் பிள்ளைகளுக்கு நேர்ந்துள்ள சேதத்தை கறுப்புக்கோட் அரசாங்கம் ஒருபோதுமே கருத்திற் கொள்வதில்லை. அதனால் எமது நாட்டின் ஆட்சியை மாற்றுகின்ற போராட்டத்திற்கு தயாராகுமாறு எமது நாட்டின் பெண்களிடம் கேட்டுக்கொள்கிறேன். அரசாங்கம் இந்த குரலுக்கு செவிசாய்க்காவிட்டால் அரசாங்கத்தை வீட்டுக்கு அனுப்பிவைக்கின்ற போராட்டத்தில் பெண்கள் முன்னணி வகிப்பார்கள் என்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.
நாளுக்கு நாள் பேசப்பட்டு வருகின்ற, அதிகரித்து வருகின்ற பிரச்சினைகளால் எமது வாழ்க்கையின் வனப்பு இல்லாமல் போயுள்ளதென்றே இத்தருணத்தில் எனது அன்புக்குரிய இலங்கையர்களுக்கு கூறவேண்டி உள்ளது. வயோதிப பருவம், சிறுவர் பருவம் மற்றும் வாலிபப் பருவம் என வாழக்கையின் வனப்பினை பிரித்துப்பார்க்க முடியாது. ஒவ்வொரு மனிதனதும் வாழ்க்கை வனப்புமிக்கதாக அமைதல் வேண்டும். இலங்கையர்கள் என்றவகையில் எமது வனப்புமிக்க வாழ்க்கைக்கு என்ன நேர்ந்தது? சிறுவர் பருவத்தில் யுத்தத்துடன் வாழவேண்டி ஏற்பட்டது. அதன்பின்னர் இனவாத பிரிவினை வந்தது. அதன் பின்னர் கொரோனாவுடன் வாழநேர்ந்தது. இப்போது எங்களுக்கு என்ன நேர்ந்துள்ளது? நாட்டின் ஆட்சியாளர்கள் எடுக்கின்ற திரிபடைந்த பொருளாதார, அரசியல், சமூகத் தீர்மானங்கள், முடிவுகள் காரணமாக பலவிதமான போராட்டங்களில் ஈடுபடவேண்டியநிலை மக்களுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது. குறிப்பாக மிகையான பணவீக்கத்துடன் போராடவேண்டி நேர்ந்துள்ளது. அப்படியானால் எமது வனப்புமிகு வாழ்க்கை எங்கே? அதனை இல்லாதொழித்தவர்யார்? அதனை இல்லாதொழித்தவர்கள் நாட்டின் ஆட்சியாளர்களே. நியாயமான ஆட்சியைக் கொண்டுவருவதாகக் கூறியே ஆதிகாரத்தைப் பெற்றார்கள். 56 சதவீதமான பெண்கள் வாக்குகளை அளித்து தமது குடும்பத்துடன் வனப்புமிகு வாழ்க்கையைக் கழிப்பதற்காகவே வாக்குகளை அளித்தார்கள். ஆனால் இந்த அனைவருக்கும் அந்த வனப்பினை அனுபவிக்க முடியவில்லை. போராட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ள இளைஞர்களை தூக்கிக்கொண்டு போகிறார்கள். பாரதூரமான வாழ்க்கைப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ள பெண்கள் பாதிக்கப்பட்டு பெருமூச்சுவிட்டுக்கொண்டு பொழுதினைக் கழிக்கவேண்டி நேர்ந்துள்ளது. இத்தகைய ஆட்சி எமக்கு எதற்காக? நாமனைவரும் ஒன்றுசேர்ந்து சட்டத்தின் நியாயத்துடன் சமூக நீதியுடன் எமது விருப்பத்தின்படி வாழவேண்டும். இந்த அரசாங்கத்திற்கு வாக்களித்த ஒவ்வொரு பெண்ணினதும் எதிர்பார்ப்பாக அமைந்தது அதுவாகும். எனவே அன்புச் சகோதரிகளை ஆழமாகச் சிந்திக்குமாறு அழைப்பு விடுக்கிறோம்.
தொழில் புரிகின்ற ஒரு பெண் பெறுகின்ற சம்பளத்தைக்கொண்டு பஸ் கட்டணம், உணவுவேளையை தயாரித்துக் கொள்ளல், ஆடை அணிகளைப் பெற்றுக்கொள்ளல் முதலியவற்றைச் செய்யமுடியாது. எமக்கு எஞ்சுவது என்ன? சிறிய பருவத்தில் கற்றுக்கொண்ட வறுமையின் விஷச் சக்கரத்திற்கு மீண்டும்மீண்டும் இரையாகி வருகிறோம். இதிலிருந்து விடுபட சிறிய அர்ப்பணிப்பினைச் செய்வோம். அதற்காக நீங்கள் மாறவேண்டுமென அழைப்பு விடுக்கிறோம். அந்த மாற்றத்தின் பெறுபேறுகளை உங்களின் பிள்ளைகளுக்கும் பெற்றுக்கொடுங்கள். உங்கள் வாழ்க்கையையும் வனப்புமிக்கதாக அமைத்துக் கொள்ளுங்கள். இந்த நாடு வனப்புமிக்கது. எமது நாட்டை வனப்புமிக்கதாக்குவதற்கான வாய்ப்புகள் அவசியமாகும். அரசாங்கங்களில் அதிகாரத்தில் இருப்பவர்கள். தமதும் தமது குடும்பங்களின் சகபாடிகளினதும் நலன்கருதி அரசியல்ரீதியான முடிவுகளை எடுத்து நாட்டின் பல்லாயிரக்கணக்கான மக்களை வதைப்பார்களாயின் அத்தகைய ஆட்சியொன்று எமக்கு அவசியமா? உணவுரீதியான பாதுகாப்பின்மை, சுகாதாரரீதியான பாதுகாப்பின்மை, வயது முதிர்ந்தவர்கள் மாத்திரமல்ல இளைஞர்களும் பாதுகாப்பற்ற நிலையிலேயே இருக்கிறார்கள். இப்படிப்பட்ட வாழ்க்கையல்ல கௌரவமான வாழ்க்கையைக் கழித்திடுவதற்கான தீர்மானங்களை மேற்கொள்வது பற்றி நாங்கள் சிந்திக்கவேண்டும். சதாகாலமும் இவ்வாறு உயிர் வாழ்வதா இன்றேல் போராட்டம் நடாத்தி உரிமைகளை வென்றெடுத்து அனைத்து மக்களையும் இந்த நிலைமையில் இருந்து மீட்டெடுப்பதா? அனைத்து மதநிலையங்களிலும் இந்த பிரச்சினையை மேலோங்கச் செய்விக்க வேண்டுமென நான் நினைக்கிறேன். அது சம்பந்தமாக கவனஞ் செலுத்துமாறு அனைத்து மதகுருமார்களிடமும் கேட்டுக்கொள்கிறோம். அப்படி இல்லாவிட்டமால் மனிதர்களிடமிருந்து மனிதம் இல்லாதொழிகின்ற நிலைமை உருவாகும்
இந்த ஊடக சந்திப்பில் அகில இலங்கை பெருந்தோட்டத் தொழிலாளர் சங்கத்தின் சகோதரி ஆர். கிருஷனா, உரிமைகளுக்கான பெண்கள் அமைப்பின் நிறைவேற்றுக்குழு உறுப்பினர் திருமதி சுபாஷினி விக்கிரமசிங்கவும் பங்கேற்றார்.
Today we have to hold the press conference as women against famine. There is a situation of hyper-malnutrition in the country which is beyond a hyper-inflation situation. I invite the rulers to come to the kitchen where children and women live in our country. We know that people who actively participate in the aragalaya are being […]
Today we have to hold the press conference as women against famine. There is a situation of hyper-malnutrition in the country which is beyond a hyper-inflation situation. I invite the rulers to come to the kitchen where children and women live in our country. We know that people who actively participate in the aragalaya are being arrested currently. In this regard, the first thing to say to the sataka government and the black coat government is to be careful. A never ending aragalaya is being carried out for the people of the country regardless of party, ethnic group, or caste. The women’s organization is ready to join hands with the youth for their rights and take to the streets for the unstoppable aragalaya. That is why we are joining hands with the artist Damita Abeyratne, the university students, and the people who have been tortured and arrested. It is emphasized that if women come out, it will lead to an endless aragalaya. Together we are ready to defeat both the sataka government and the black coat government.
Along with hyperinflation, our children have become malnourished. Little children fall into drains and die. The politicians who failed to give a bus for those children have estimated 190 million Rupees as damages to their vehicles. In a country with such presidents, our children have to go to school suffering from malnutrition. There are also reports of children who have died after being attacked by elephants. It is emphasized that women will take to the streets to defeat both the sataka government and the black coat government, which have put the children in a state of extreme malnutrition. It is said that a government expert team is going to check the malnutrition situation in the children’s hospital. it is good. But now the World Food Organization has revealed that 04 out of every 05 families lack food. We can see that the members of the parliament are working to protect the government by making that accusation against the mothers. We invite those who do not talk about the food crisis to come to our kitchen. The expert team is also respectfully invited to come and inspect the plantation line-rooms, fishing families, and houses belonging to farming families. Then you can see the hyperinflation and malnutrition with your own eyes.
A small packet of biscuits, which was Rs. 30 while VAT was 8% now costs Rs. 120. When the VAT increased to 15% is also added to this price, biscuits become a super luxury food. VAT is an indirect tax. The government is working to add more taxes to that tax. A new black coat tax called ‘Social Security Contribution Tax’ is added. For this tax, a compound tax will be added 2.5% each at importation, production, distribution, and retail trade four times. Can the little child be given a packet of biscuits? The black coat government imposes taxes on every essential commodity. Thus, about 25% new taxes will be added to the goods. It is clear from the announcements issued by the Central Bank of Sri Lanka that there is hyperinflation. At the end of August, food inflation reached 93.7%. This economy is not sustainable at all for the fishermen and plantation people who are losing their income day by day. A situation has arisen where even old parents have to go out to beg alone. If the children get sick, there is no way to even buy medicine.
Moreover, although many did not speak openly, a packet of sanitary towels, which cost Rs. 140 earlier has now increased up to Rs. 500. In a family with two or three daughters, sanitary napkins for both mothers and daughters will at least cost extra Rs. 2000. The family does not talk openly about this. Proper food cannot be provided especially when school children go to sports events. They cannot buy a pair of shoes. A pair of shoes which cost Rs. 1500 shoes have exceeded Rs. 6000 now. Sports Shoes are all over Rs. 20,000. Thus, the burden of the government’s thefts has been left on the children. Fertilizer ships are compensated. Millions of dollars are paid in late shipping fees. The black coat government is dealing with the situation where our children are deprived of clothing.
If the government is trying further to pile up the burden on the shoulders of the public, women are ready to come to the forefront of the aragalaya. Ranil Wickremesinghe has decided to spread alcohol without any sociological survey to increase the government’s expenses and find income. The people of the country had to pay for the political decision on organic fertilizers. Also, the liquor license system that has been introduced to increase the government’s revenue was introduced on July 28th by the signature of Ranil Wickremesinghe. He has no concern about the social crisis caused by this and the effect on the family. Ranil Wickremesinghe’s Central Bank has lifted the license ban on thieves and liquor production friends. The black coat government does not care about the harm caused to the children of our country by this. Because of this, we are asking the women of our country to prepare for the struggle to change the governance of our country. If the government does not listen to this voice, it is emphasized that women will take the lead in the struggle to send the government home.
What I have to say to my dear fellow Sri Lankans is that the beauty of our lives is vanishing as the issues and problems keep increasing day by day. The beauty of life cannot be separated as we identify different stages of life: childhood, adulthood, and old age. Everybody’s life should be beautiful. What happened to our beautiful life as Sri Lankans? As children, we had to live with the war. Then came the racial divide. After that, we had to live with Corona. What has happened to us now? The people have had to fight in various ways due to the distorted economic, political, and social decisions taken by the rulers of the country. Especially people have to fight hyperinflation. Then where is our beautiful life? Who destroyed it? The rulers of the country destroyed it. They came to power saying that they would bring a fair rule. 56% of women voted for and elected rulers to enjoy a beautiful life with their families. But all those people have not been able to enjoy that beauty. The youth in the aragalaya are being taken away. Women who are in a serious life struggle have to spend their days being battered by economic burdens. We should all come together and live according to our will with justice in law and social justice. That was the hope of every woman who voted for this government. Therefore, I invite my dear sisters to think deeply.
It is not possible to pay the bus fare, prepare meals and get clothes from the salary earned by a working woman. What are we left with? Repeatedly fall prey to the vicious cycle of poverty learned in childhood. Let’s make a little sacrifice to get rid of this. For that, you are invited to change. Give the results of that change to your children. Make your life beautiful too. This country is beautiful. We need opportunities to make our lives beautiful. Do we need this type of governance if the people in power in the government have taken political decisions for the benefit of themselves and their family’s cronies and have condemned the people to enjoy the comfort of the country? Food insecurity, health insecurity, and not only young children, pregnant mothers, and elderly people but also young people have become insecure. We should think about making political decisions for living a dignified human life, not this kind of life. Are we going to live life like this? If not, are we going to save all citizens by joining the aragalaya to demand our rights? I think all religious centres should raise this issue. All priests are requested to pay attention to this matter. Otherwise, there will be a time when all citizens experience a society with no humanity.
අද අපිට මාධ්ය හමුව පවත්වන්න සිදුවී තිබෙන්නේ සාගතයට එරෙහි කාන්තාවෝ හැටියටයි. අධි උද්ධමන තත්වයකට එහා ගිය අධි මන්දපෝෂණ තත්වයක් රටේ තිබෙනවා. අපේ රටේ දරුවෝ, කාන්තාවෝ ජීවත් වන කුස්සියට එන්න කියලා පාලකයන්ට මම ආරාධනා කරනවා. මේ වන විට රට වෙනුවෙන් සක්රීයව අරගලයට දායකත්වය දුන් පිරිස් අත්අඩංගවට ගනිමින් ඉන්න බව අපි දන්නවා. සාටක ආණ්ඩුවට වගේම කළු කෝට් […]
අද අපිට මාධ්ය හමුව පවත්වන්න සිදුවී තිබෙන්නේ සාගතයට එරෙහි කාන්තාවෝ හැටියටයි. අධි උද්ධමන තත්වයකට එහා ගිය අධි මන්දපෝෂණ තත්වයක් රටේ තිබෙනවා. අපේ රටේ දරුවෝ, කාන්තාවෝ ජීවත් වන කුස්සියට එන්න කියලා පාලකයන්ට මම ආරාධනා කරනවා. මේ වන විට රට වෙනුවෙන් සක්රීයව අරගලයට දායකත්වය දුන් පිරිස් අත්අඩංගවට ගනිමින් ඉන්න බව අපි දන්නවා. සාටක ආණ්ඩුවට වගේම කළු කෝට් ආණ්ඩුවටත් ඒ සම්බන්ධයෙන් මුලින්ම කියන්න තියෙන්නේ පරෙස්සම් වෙන්න කියලා. පක්ෂ භේදයෙන් තොරව, ජාති කුල භේදයෙන් තොරව රටේ ජනතාව වෙනුවෙන් නොනවතින අරගලයක් ගෙන යනවා. තරුණ පිරිස් එක්ක අයිතීන් උදෙසා කාන්තාවෝ සංවිධානයත් අත්වැල් බැඳගෙන නොනවතින අරගලයට පාරට බහින්න සූදානම්. ඒ නිසා දමිතා අබේරත්න කලා ශිල්පිනිය, විශ්වවිද්යාල ශිෂ්යයන්, ශිෂ්යාවන්, ඇතුළු හිංසාවට පත්කර අත්අඩංගුවට ගෙන සිටින පිරිස් එක්ක අපි අත්වැල් බැඳගන්නවා. කාන්තාවෝ එළියට බැස්සොත් නොනවතින අරගලයක් දක්වා යන බව අවධාරණය කරනවා. සාටක ආණ්ඩුවත් කළු කෝට් ආණ්ඩුවත් දෙගොල්ලම එකට පරද්දන්න අපි සූදානම්.
අධි උද්ධමනයත් එක්කම අධි මන්දපෝෂණ තත්වයකට අපේ දරුවන් පත්වෙලා. පුංචි දරුවෝ කානුවලට වැටිලා මරණයට පත්වෙනවා. ඒ දරුවන් වෙනුවෙන් බස් රථයක් යොදවන්න අපොහොසත් පාලකයෝ තමන්ගේ වාහනයකට රුපියල් කෝටි 19ක අලාභහානි තක්සේරු කර ගෙන තිබෙනවා. එවැනි ජනාධිපතිවරු ඉන්න රටක අපේ දරුවන්ට මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙමින් පාසල් යන්න සිදුවී තිබෙනවා. ඒ අතර වන අලි ප්රහාරයකට ලක්වී මියගිය දරුවෝ ගැනත් වාර්තා වෙනවා. දරුවෝ අධි මන්දපෝෂණ තත්වයකට පත්කර තිබෙන සාටක ආණ්ඩුවත් කළු කෝට් ආණ්ඩුවත් දෙගොල්ලම පරද්දන්න කාන්තාවෝ පාරට බහින බව අවධාරණය කරනවා. ළමා රෝහලේ මන්දපෝෂණය තත්වය ගැන පරීක්ෂා කරන්න ආණ්ඩුවේ විශේෂඥ කණ්ඩායමක් යන බව සඳහන් වෙනවා. ඒක හොඳයි. නමුත් මේ වනවිට ලෝක ආහාර සංවිධානය හෙළි කර තිබෙන්නේ සෑම පවුල් 05කින් 04කටම ආහාර මඟහැරෙන බවයි. පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්රීවරියන් ඒ චෝදනාවත් අම්මලාට එල්ල කර ආණ්ඩුව රැක ගන්න ක්රියාකරන බව අපිට පේනවා. ආහාර අර්බුදය ගැන කතා නොකර චෝදනා කරන අයට අපි ආරාධනා කරනවා අපේ කුස්සියට එන්න කියලා. ඒ වගේම විශේෂඥ කණ්ඩායමටත් වතුකරයේ ලයින්වලට, ධීවර පවුල්වලට, ගොවි පවුල්වලට අයත් ගෙවල්වලටත් ඇවිත් පරීක්ෂා කරන ලෙස ගෞරවයෙන් ආරාධනා කරනවා. එතකොට අධි උද්ධමන තත්වයත් මන්දපෝෂණ තත්වයත් දෑසින්ම දැකගන්න පුළුවවන්.
වැට් බද්ද 8%ක්ව තිබියෙදී රුපියල් 30ට තිබුණු පුංචි බිස්කට් පැකට් එකක් දැන් රු. 120ක් වී තිබෙනවා. ඊට 15%ක් දක්වා වැඩිකළ වැට් බද්දත් එකතු වුණාම බිස්කට් අධි සුඛෝපභෝගී ආහාරයක් බවට පත්වෙනවා. වැට් කියන්නේ වක්ර බද්දක්. ඒ බද්දට තවත් බදු එකතු කරන්න ආණ්ඩුව කටයුතු කරනවා. අලුත් කළුකෝට් බද්දක් ‘සමාජ ආරක්ෂණ දායකත්ව බද්ද’ කියලා එකතු කරනවා. ගහෙන් වැටුණු මිනිහාට ගොන්නු 1000ක් අනිනවා වගේ. මේ බද්ද වෙනුවෙන් ආනයනයේදී, නිෂ්පාදනයේදී, බෙදාහැරීමේදී සහ සිල්ලර වෙළඳාමේදී වශයෙන් වැල් බද්දක් 2.5% බැගින් හතර වතාවක් එකතු වෙනවා. පුංචි දරුවාට බිස්කට් පැකට් එකක් දෙන්න පුළුවන් වෙයිද? අත්යවශ්ය හැම භාණ්ඩයකටම කළු කෝට් ආණ්ඩුව පන්න පන්නා බදු ගහනවා. මේ අනුව භාණ්ඩවලට 25%ක් පමණ අලුත් බදු ප්රමාණයක් එකතු වෙනවා. අධි උද්ධමනයක් තිබෙන බව ශ්රී ලංකා මහ බැංකුව නිකුත් කළ නිවේදනවලින් පැහැදිලි වෙනවා. අගෝස්තු මාසය අවසන් වෙද්දී ආහාර උද්ධමනය 93.7%ක් වී තිබෙනවා. දවසින් දවස ආදායම් අහිමි වන ධීවර, වතුකරයේ ජනතාවට මේ ආර්ථිකය කිසිසේත්ම ඔරොත්තු දෙන්නේ නැහැ. වයසක දෙමාපියන්ට පවා තනි තනිව පාරට ගිහින් සිඟා කෑමට සිදුවන තත්වයක් ඇතිවී තිබෙනවා. දරුවෝ අසනීප වුණොත් බෙහෙතක් අරන් දෙන්නවත් විදිහක් නැහැ.
ඒ වගේම බොහෝ දෙනෙක් එළිපිට කතා නොකළාට රු. 140ට තිබුණු සනීපාරක්ෂක තුවා පැකට් එකක් රු. 500 ඉක්මවලා. දියණියන් දෙදෙනෙක් හෝ තුන් දෙනෙක් ඉන්න පවුලක අම්මලාටත් දුවලටත් සනීපාරක්ෂක තුවා ගන්න අඩුම ගානේ රු. 2000ක අමතර වියදමක් යනවා. මේ සම්බන්ධයෙන් පවුල ඇතුළෙත් විවෘතවත් කතා කරන්නේ නැහැ. විශේෂයෙන්ම පාසැල් දරුවන්ගේ ක්රීඩා උත්සවවලට යන අවස්ථාවලකදී නිසි ආහාරයක් ලබාදෙන්න බැහැ. ඔවුන්ට සපත්තු කුට්ටමක් අරන් දෙන්න බැහැ. රු. 1500ට තිබුණු සපත්තු කුට්ටම අද රු. 6000 ඉක්මවලා. ක්රීඩා සපත්තු රු. 20,000 ඉක්මවලා. මේ අනුව ආණ්ඩුවේ හොරකම්වල බර දරුවෝ පිටත් පටවා තිබෙනවා. කුණු පොහොර නැව්වලට වන්දි දෙනවා. ප්රමාද නැව් ගාස්තු හැටියට ඩොලර් මිලියන ගණන් ගෙවනවා. අපේ දරුවන්ට ඇඳි වතත් නැති කරන තත්වයට කළු කෝට් ආණ්ඩුව කටයුතු කරනවා.
ජනතාව මත බර පටවන ක්රියාමාර්ගවලට ආණ්ඩුව තවදුරටත් යොමු වෙනවා නම් අරගල කරන්න පෙරමුණ ගන්න කාන්තාවන් සූදානම්. ආණ්ඩුවේ වියදම් ඉහළ දමා ආදායම් හොයන්න රනිල් වික්රමසිංහ කිසිදු සමාජ විද්යාත්මක සමීක්ෂණයක් නැතිව මත්පැන් ව්යාප්ත කරන්න තීන්දුවක් ගෙන තිබෙනවා. කාබනික පොහොර දේශපාලන තීන්දුවෙන් වන්දි ගෙවන්න වුණේ රටේ ජනතාවට. එවගේම ආණඩුවේ ආදායම් වැඩි කරගන්න දැන් හඳුන්වා දී තිබෙන මත්පැන් බලපත්ර ක්රමය රනිල් වික්රමසිංහගේ අත්සනින්ම ජූලි 28වැනිදා හඳුන්වා දීලා. මෙයින් සිදුවන සමාජයීය අර්බුද පිළිබඳව, පවුලට සිදුවන බලපෑම ගැන කිසිදු තැකීමක් ඔහුට නැහැ. රනිල් වික්රමසිංහගේ මහ බැංකුවේ හොරු වගේම අරක්කු නිෂ්පාදන යාළුවන්ගේ බලපත්ර තහනම ඉවත් කර තිබෙනවා. මේ මගින් අපේ රටේ දරුවන්ට වන හානිය කළු කෝට් ආණඩුව කිසිසේත් සලන්නේ නැහැ. මේ නිසා අපේ රටේ පාලනය වෙනස් කිරීමේ අරගලයට සූදානම් වෙන්න කියලා අපේ රටේ කාන්තාවන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා. ආණ්ඩුව මේ හඬට කන් නොදෙනවානම් ආණ්ඩුව ගෙදර යවන අරගලයට කාන්තාවන් පෙරමුණ ගන්නා බව අවධාරණය කරනවා.
මේ අවස්ථාවේ මා ප්රියාදර ශ්රී ලාංකිකයන්ට කියන්න තියෙන්නේ දවසින් දවස කතා කරන, වැඩිවන ප්රශ්නවලින් අපේ ජීවිතයේ සුන්දරත්වය නැතිවී තිබෙන බවයි. වයස් කාලය, ළමා කාලය සහ තරුණ කාලය කියලා ජීවිතයේ සුන්දරත්වය වෙනස් කරන්න බැහැ. හැම මනුෂ්යයකුගේම ජීවිතය සුන්දර වෙන්න ඕනෑ. ශ්රී ලාංකිකයින් හැටියට අපේ සුන්දර ජීවිතයට මොකද වුණේ? ළමා කාලයේදී යුද්ධයත් එක්ක ජීවත් වෙන්න වුණා. ඊට පස්සේ ජාතිවාදී බෙදීමක් ආවා. ඊට පස්සේ කොරෝනා සමග ජීවත් වෙන්න සිද්ධ වුණා. දැන් අපිට මොකද වෙලා තියෙන්නේ? රටේ පාලකයන් ගන්නා විකෘති ආර්ථික, දේශපාලන, සමාජ තීන්දු, තීරණ නිසා විවිධාකාරයේ සටන් කරන්න ජනතාවට සිදුවී තිබෙනවා. විශේෂයෙන්ම අධි උද්ධමනයත් සමග සටන් කරන්න සිදුවී තිබෙනවා. එතකොට අපේ සුන්දර ජීවිතය කෝ? කවුද ඒක නැති කළේ ? ඒක නැති කළේ රටේ පාලකයන්. බලය ගත්තේ සාධාරණ පාලනයක් ගේනවා කියලා. 56%ක් කාන්තාවන් ඡන්දය පාවිච්චි කරලා පාලකයන් පත්කර ගත්තේ තමන්ගේ පවුල සමග සුන්දර ජීවිතයක් විඳින්න. නමුත් ඒ සියලු දෙනාට ඒ සුන්දරත්වය විඳින්න බැරිවී තිබෙනවා. අරගලය කරන තරුණ ළමයින්ව කුදලාගෙන යනවා. බරපතළ ජීවන අරගලයක යෙදී සිටින කාන්තාවන්ට බැටකමින් හූල්ලමින් දවස ගෙවන්න සිදුවී තිබෙනවා. මේ වගේ පාලනයක් අපට මොකටද? අපි හැමෝම එකතු වී නීතියේ සාධාරණයෙන් යුක්තව, සමාජ සාධාරණත්වයෙන් යුක්තව අපේ කැමැත්ත අනුව ජීවත් වෙන්න ඕනෑ. මේ ආණ්ඩුවට ඡන්දය දුන් හැම කාන්තාවකගේම බලාපොරොත්තුව වුණේ ඒකයි. ඒ නිසා මා දයාබර සහෝදරියන් ගැඹුරින් හිතන්න කියලා ආරාධනා කරනවා.
රැකියාවක් කරන කාන්තාවක් ලබා ගන්නා වැටුපෙන් බස් ගාස්තු ගෙවීම, කෑම වේල සකස්කර ගැනීම, ඇඳුම් පැළඳුම් ලබා ගැනීම කරගත නොහැකියි. අපිට ඉතුරු වෙන්නේ මොනවාද? කුඩා කාලයේ ඉගෙන ගත් දරිද්රතාවයේ විෂම චක්රයට නැවත නැවත ගොදුරු වෙනවා. මෙයින් මිදෙන්න පොඩි කැපකිරීමක් කරමු. ඒ සඳහා ඔබ වෙනස් වෙන්න කියලා ආරාධනා කරනවා. ඒ වෙනසේ ප්රතිඵල ඔබේ දරුවන්ටත් ලබා දෙන්න. ඔබේ ජීවිතයත් සුන්දර කර ගන්න. මේ රට සුන්දරයි. අපේ ජීවිත සුන්දර කර ගන්න අවස්ථාවන් අවශ්යයි. ආණ්ඩුවල බලයේ ඉන්න අය තමන්ගේ සහ තමන්ගේ පවුල්වල ගජ මිත්රයන්ගේ වාසිය තකා දේශපාලන තීන්දු-තීරණ අරගෙන රටේ සුවහසක් ජනතාව විඳවීමට හෙළා තිබෙනවා නම් මෙවැනි පාලනයක් අපට අවශ්යද? ආහාරමය අනාරක්ෂිත බව, සෞඛ්යමය අනාරක්ෂිත බව වගේම කුඩා ළමුන්, ගර්භණී මව්වරුන්, වයස්ගත උදවිය පමණක් නොවෙයි තරුණයින් පවා අනාරක්ෂිත බවට පත්වී තිබෙනවා. මෙවැනි ජීවිතයක් නොවෙයි ගෞරවනීය මනුෂ්ය ජීවිතයක් ගත කිරීම වෙනුවෙන් දේශපාලන තීන්දු-තීරණ ගන්න අපි කල්පනා කළ යුතුයි. හැමදාමත් මේ විදිහට ජීවත් වෙනවාද, නැත්නම් අරගල කරලා අයිතිවාසිකම් ලබාගෙන සියලු ජනතාව මේ තත්වයෙන් මුදා ගන්නවාද? සියලුම ආගම් මධ්යස්ථානවලින් මේ ප්රශ්නය මතු කරන්න ඕනෑ කියලා මම හිතනවා. මේ සම්බන්ධයෙන් අවධානය යොමු කරන්න කියලා සියලු පූජකතුමන්ලාගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා. එහෙම නැත්නම් මිනිස්සුන්ට මනුෂ්යත්වය නැති තත්වයක් උදා වේවි.
මෙම මාධ්ය හමුවේදී සමස්ත ලංකා වතු කම්කරු සංගමයේ ආර්. ක්රිෂ්නා සහෝදරිය දෙමළ බසින් අදහස් දැක්වූවාය.
මෙම අවස්ථාවට අයිතීන් උදෙසා කාන්තාවෝ සංවිධානයේ විධායක සභික ප්රභාෂිනී වික්රමසිංහ මහත්මියද සහභාගි වූවාය.
In this press conference, we expect to discuss existing problems and solutions as the Small and Medium Scale Entrepreneurship Union of National People’s Power. Although our country’s small and medium-scale industries are neglected, their contribution to the economy is significant both at a global and a domestic level. This industry accounts for more than 80% […]
In this press conference, we expect to discuss existing problems and solutions as the Small and Medium Scale Entrepreneurship Union of National People’s Power. Although our country’s small and medium-scale industries are neglected, their contribution to the economy is significant both at a global and a domestic level. This industry accounts for more than 80% of the total business sector. This sector employs roughly half of the workforce. However, given the magnitude of the current crisis, the government is not intervening. Small and medium-scale business owners are neglected as individuals. In the current situation, only fraudulent actors with close ties to the government receive assistance. There is no mention of small and medium-scale businesses in the presented interim budget. Instead, steps have been taken to maintain political agendas while spending on defense and providing meager relief to the public. If the current trend continues, small and medium-scale businesses will collapse completely. It has an even greater negative impact on the economy.
These industrialists can no longer work in this field because of the current situation. Exporters are unable to import raw materials. Imported raw materials are expensive. Production costs have risen exponentially. The market has a problem. Financial assistance, which is one of the two main aspects affecting this sector, is at an extremely low level. Even though these businesses have spread as sole proprietorships, joint ventures, and corporations, no ease of doing business has been created for them. It is amidst the struggles that they have to continue this. You are in the field because of your own will and ability, but you are having a difficult time continuing it. If the government does not intervene in this situation, the businesses will close, and the existing employment in this field will turn into unemployment. Therefore, the entrepreneurs approached government agencies, discussed with the government, and requested solutions. However, this issue has not been resolved individually. Even though it has become the backbone of the entire economy, and even if individual people’s questions are answered, the country’s overall economy will not improve. As a result, we, the Small and Medium Entrepreneurship Union of National People’s Power, believe that a joint and collaborative effort should be made to develop the country’s economy. There is no intention of converting those who gather for this into our members or voters. What we ask is that you delegate authority to us to lead it under a specific program. We invite you to put aside your political or other ties and get involved directly under our leadership in a sustainable policy to help our economy recover.
I am going to present some facts representing small and medium entrepreneurs in the export sector. I am working hard to get their products into the international market. The scarcity of raw materials is one of the most serious issues they are currently facing. They are currently in the process of closing their businesses and cannot even be found. Capital constraints, a scarcity of raw materials, and skyrocketing raw material prices are issues. Several entrepreneurs who were present a year ago have completely shut down their operations. The high prices of dyes in the batik industry, for example, cannot be tolerated.
There is a situation in which high-quality raw materials used in the handicraft industry cannot be imported into Sri Lanka. Raw materials imported from China and India in limited quantities are sold at exorbitant prices. This is an untenable situation for small business owners. They are now forced to produce subpar products. However, these cannot be introduced into the highly competitive international market. Exports of dehydrated vegetables and fruits, on the other hand, have come to a halt. Even the kerosene crisis has had a devastating impact on small-scale entrepreneurs.
The packaging facilities needed by small producers are costly now. We have to spend a high price on the packaging which cannot be sold in the international market. We offer good quality products to the world market amidst huge competition with countries like India, Vietnam, Thailand, and China. Day-to-day changes in prices greatly affect the sale of goods. Shortage of raw materials and day-to-day fluctuations in prices are serious problems in the export market. Food products made using eggs are an example. There should be a fixed price in the international market for at least three months, which is difficult to maintain today. Also, the lack of containers, reduced arrival of ships, very high charges in air transport, and limited flights are very serious. Food spoils during export. Due to this, we are under severe pressure. All the exporters have been affected by these conditions. Because Sri Lanka needs dollars, we have to take our exports to the international level, therefore we are working despite all the obstacles. But the biggest problem is the lack of policy by the government. I tell everyone to stand in a place where these situations can be solved in the long run.
Entrepreneurs in Sri Lanka are identified under three main sectors namely agriculture, industry, and services. Inputs, intermediate goods, and spare parts and tools, especially in the agricultural and industrial sectors, are 100% dependent on imports. For example, in the automobile industry, no material is produced in our country for maintenance and repair services. In the field of construction, aluminum, other accessories, iron, etc. are imported. In this environment, import restrictions have been imposed on non-essential goods. The industrial sector has a large number of semi-finished, finished, and service assembly, repair, and maintenance enterprises. Paying salaries to the employees of those companies has become a major issue.
We suggest that instead of working individually for their success and development, a strong union of entrepreneurs should be formed. It is essential. The empowerment of these businesses has not been taken under a national program. Small-scale businesses have between one and ten employees, small-scale businesses have less than 50 employees and medium-scale businesses have less than 200 employees. When considering their situation, about 53% of the total employment in the country is being employed, and there is a loss of jobs due to the shortage of raw materials. On the other hand, the prices of these raw materials are not at the level of 60% – 65% as mentioned in the Colombo consumer price index. Those ingredients are in a hyper-inflationary state. Because of this, a monopoly situation has been created for these raw materials and big issues have arisen in terms of quality and price. There is an artificially created price. For example, there is a monopoly on bathroom accessories, home decor, and aluminum. This is a very disadvantageous situation for small and medium enterprises. They are not a burden to society, the economy, or the government. This is why we need to collect all these people uniquely. A strong unity is needed to overcome these challenges. If not, the invested capital will be lost and everything will collapse.
The main issue we currently encounter is the lack of plans presented by the previous governments for improving our production. As a result, small and medium-scale industries are collapsing. We did not even develop the export substitution industries. Never have we extended a supporting hand to the export industries. We did not prepare a national plan on exports, which provides a collective contribution. It is in such a backdrop that the small and medium-scale industrialists have strived so hard with courage and commitment to bring this country to what it is today. Arbitrary decisions of the governments have resulted in further downfall from where we stand recently. Entrepreneurs are the engine of a country. No production will take place without them. No job opportunities will be created without them. It is the responsibility of a government to take entrepreneurship to the international level. However, small and medium-scale businesses have a number of problems that special large-scale enterprises do not have. Due to inflation, the labour force of people has decreased, the market has contracted and the demand has decreased. Small and medium enterprises have had to close their businesses in this. This is a serious issue that needs to be considered from the political and economic perspectives.
There has been a tendency to submerge the market that small and medium-scale enterprises have occupied until now to large-scale capital. Loss of market competition leads to loss of quality, and consumer protection. Due to the recently imposed import restrictions, there has been a serious shortage of consumer goods as well as industrial inputs and raw materials. Because of this, the structural change in the economy will not lead to the betterment of the country or the consumer. The trend of innovation that was there in the past is now collapsing. The previous governments or the current government do not even understand them. No concerns have been raised about them even in the budget presented. Instead, various patches are being applied to find the daily meal. Imports must be made in large quantities to fulfill consumer needs. The collapse of rice production in our country has resulted in that situation. Egg production, crop cultivation, handicraft industries, and input industries are collapsing and we have to question how to increase exports. Under these conditions, there is a need for a national plan for small and medium entrepreneurs. Therefore, through our energy, and collective action, we should unite for the work to be done by banking systems, educational institutions, and other government institutions. The cooperation that was once formed in an era when we said, “let’s buy our products”, is now needed again. We invite entrepreneurs to face this problem collectively. Consumers are invited to point fingers at the government for not addressing the problems of local businessmen.
Question:- How will the collapse of small and medium businessmen affect the country’s economy?
Answer:-
This effect cannot be taken lightly. Some people are saying that the problem will be solved when three billion comes from the IMF. We are in a deeper crisis than that. This engine is run by small and medium-scale entrepreneurs. Large-scale entrepreneurs can rely on the support of financial institutions for a considerable period of time. With the Easter attack, covid and the current economic collapse, small and medium-scale entrepreneurs are finding it difficult to cope. If the government does not take proper measures immediately, we warn that a more dangerous situation will arise than the current economic crisis.
Question:- IMF has also been agreed to provide an extended credit facility of 2.9 Million dollars. Do you think this can boost the country’s economy?
Answer:-
Extended Fund Facility is provided to avoid balance of payment difficulties or loan repayment difficulties. Arriving at certain agreements has become a basic condition in debt restructuring. Anyway, according to the nature of the economic crisis that our country is facing, it is not possible to get out of it through this. But in the short term, the pressure of the credit crisis can be reduced to some extent. Restructuring the debt to be paid in one year to pay it in a few years can be used for obtaining essential import materials. But all this depends only on making a sustainable loan repayment plan and acting accordingly. Take this loan and pay it back. If these loans are used for repaying the loans or for other unnecessary things, there will be no flow of investment to be used for the purpose of earning dollars. Even if three billion dollars are approved, we will not get it all at once. Therefore, if these loans are used for unsuccessful things, both the general public who are suffering and also the small and medium entrepreneurs of this country will have to pay for the collapse of the economy. If that happens, the government will try to maintain it by levying more taxes. Right now, our country is in a significant juncture. In general, when the economy contracts, inflation should decrease. But our economy is contracting and inflation is increasing. Because of this, it will become extremely difficult for people to live and we cannot tell in which direction it will turn. If a highly conflicted society is created, only violence can continue. That is why we emphasize to the public to act with awareness.
ජාතික ජන බලවේගයේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකත්ව එකමුතුව හැටියට මේ මාධ්ය හමුවේදී පවතින ගැටලු හා විසඳුම් සාකච්ඡා කර ගැනීමට අපේක්ෂා කරනවා. අපේ රටේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ කර්මාන්ත නොසලකා හරින තත්වයක තිබුණත් ලෝක පරිමාණයෙන් සහ අපේ රට තුළිනුත් ඔවුන්ගෙන් ආර්ථිකයකට ලැබෙන දායකත්වය ප්රබලයි. ව්යාපාර ක්ෂේත්රය තුළ 80%කට වැඩි ප්රමාණයක් නියෝජනය කරන්නේ මේ ක්ෂේත්රයෙන්. සේවා […]
ජාතික ජන බලවේගයේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකත්ව එකමුතුව හැටියට මේ මාධ්ය හමුවේදී පවතින ගැටලු හා විසඳුම් සාකච්ඡා කර ගැනීමට අපේක්ෂා කරනවා. අපේ රටේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ කර්මාන්ත නොසලකා හරින තත්වයක තිබුණත් ලෝක පරිමාණයෙන් සහ අපේ රට තුළිනුත් ඔවුන්ගෙන් ආර්ථිකයකට ලැබෙන දායකත්වය ප්රබලයි. ව්යාපාර ක්ෂේත්රය තුළ 80%කට වැඩි ප්රමාණයක් නියෝජනය කරන්නේ මේ ක්ෂේත්රයෙන්. සේවා නියුක්තියෙන් 50%ක් පමණ පවතින්නේ මේ ක්ෂේත්රයේයි. නමුත් මේ මොහොතේ පවතින විශාල අර්බුදය හමුවේ ආණ්ඩුව මේ සඳහා මැදිහත් වන්නේ නැහැ. සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයන් තනි තනි පුද්ගලයන් හැටියට ගත්තාම නොසලකා හරිනවා. ආණ්ඩුව සමග ළඟින් ඉන්න ජාවාරම්කාරී කොටස්වලට පමණක් උපකාර කරන තත්වයක් පවතින්නේ. ඉදිරිපත් කර තිබෙන අතුරු අයවැයේ අංග විශ්ලේෂණය කර බැලුවාම සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසාකයන් සම්බන්ධයෙන් කිසිම සඳහනක් නැහැ. ඒ වෙනුවට ආරක්ෂක වියදම් සහ මහජනතාවට සොච්චම් ගෙවීමක් කරමින් දේශපාලන ව්යාපෘති පවත්වාගෙන යාමට කටයුතු කර තිබෙනවා. මේ තත්වය දිගටම ගියහොත් සුළු මධ්ය පරිමාණ කර්මාන්ත සම්පූර්ණයෙන්ම කඩා වැටෙනවා. එයින් ආර්ථිකයට මීට වඩා බරපතළ අනතුරු සිදුවෙනවා.
මෙම කර්මාන්තකරුවන්ට තවදුරටත් ක්ෂේත්රයේ නියැලෙන්න බැරි තත්වයක් තිබෙනවා. අපනයන නිෂ්පාදනය කරන අයට අමුද්රව්ය ආනයනය කර ගන්න බැහැ. ආනයනය අමුද්රව්ය මිල ගණන් ඉහළයි. නිෂ්පාදන පිරිවැය අසීමාන්තිකව ඉහළ ගිහිල්ලා. වෙළඳපොළ ප්රශ්නය ඇතිවී තිබෙනවා. මේ ක්ෂේත්රයට බලපාන ප්රධාන අංශ දෙකක් වන මූල්ය ශක්තිය ලබාදීම ඉතාමත් අඩු මට්ටමක පවතින්නේ. මේ ව්යවසායන් තනි පුද්ගල ව්යාපාර, හවුල් ව්යාපාර සහ සමාගම් හැටියට ව්යාප්ත වුණත් ව්යවසායක පහසුවක් නිර්මාණය කර දී නැහැ. අරගල කරමින් පවත්වාගෙන යාමක් තිබෙන්නේ. ස්වකැමැත්ත සහ හැකියාව මත ක්ෂේත්රයේ හිටියත් පවත්වාගෙන යාමේ බරපතළ දුෂ්කරතාවයක ඉන්නවා. මේ තත්වය තුළ ආණ්ඩුව මැදිහත් නොවුණොත් ව්යවසායන් වසාදමා ඒ තුළ පවතින සේවා නියුක්තිය වියුක්තියක් බවට පත්වෙනවා. මේ නිසා ව්යවසායකයන් රජයේ ආයතනවලට කතාකරමින් ආණ්ඩුව සමග සාකච්ඡා කරමින් විසඳුම් ඉල්ලා තිබෙනවා. නමුත් තනි තනිව මේ ප්රශ්නයට විසඳුම් ලැබී නැහැ. සමස්ත ආර්ථිකයේ කොඳුනාරටිය බවට පත්වී සිටියත් තනි තනි පුද්ගලයන්ගේ ප්රශ්නවලට පිළිතුරු ලබාදුන්නත් රටේ සමස්ත ආර්ථිකය ඉහළ යන්නේ නැහැ. මේ නිසා රටේ ආර්ථිකය දියුණු කරන්න ජාතික ජන බලවේගයේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායක එකතුව හැටියට අපි අවධාරණය කරන්නේ පොදු හා සාමූහික ප්රයත්නයකට පැමිණිය යුතු බවයි. මේ එකතු කර ගන්නා අය අපේ සාමාජිකයන් හෝ ඡන්දදායකයින් බවට පත්කිරීමේ අරමුණක් නැහැ. නිශ්චිත වැඩපිළිවෙළක් යටතේ එය මෙහෙයවන්න අපිට බලය දෙන්න කියන පණිවිඩය ලබාදෙනවා. දේශපාලනිකව හෝ වෙනත් බැඳීම් පැත්තක තියලා අපේ නායකත්වය යටතේ ඍජුවම සම්බන්ධ වී අපේ ආර්ථිකය ගොඩගැනීමේ තිරසාර ප්රතිපත්තියකට එකතු වෙන්න කියලා ආරාධනා කරනවා.
අපනයන ක්ෂේත්රයේ සිටින සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයින් නියෝජනය කරමින් මම කරුණු දක්වන්නේ. ඔවුන්ගේ නිෂ්පාදන ජාත්යන්තර වෙළඳපොළට ලබාදීමට මම කටයුතු කරනවා. ඔවුන් මේ මොහොතේ මුහුණ දී තිබෙන ප්රධාන ගැටලු කිහිපය අතර අමුද්රව්ය හිඟය ඉතා බරපතළයි. මේ වන විට විශාල වශයෙන් ඔවුන් ව්යාපාර වසා දමමින් සොයා ගන්නත් බැරි තත්වයකට පත්වී සිටිනවා. ප්රාග්ධන ප්රශ්න, අමු ද්රව්ය හිඟය, අමු ද්රව්ය මිල විශාලවශයෙන් වැඩි වෙමින් පවතිනවා. මීට අවුරුද්දකට කලින් සිටි ව්යවසායකයින් ගණනාවක් තමන්ගේ ව්යාපාර සම්පූර්ණයෙන්ම වහලා දාලා. උදාහරණයක් හැටියට බතික් කර්මාන්තයේ ඩයි වර්ගවල ඉහළ මිල ගණන් ඔරොත්තු දෙන්නේ නැහැ. අත්කම් නිර්මාණවල අමුද්රව්යවලට යොදා ගන්නා නියමිත ප්රමිතියේ භාණ්ඩ ලංකාවට ගෙන්වා ගන්න බැරි තත්වයක් තියෙන්නේ. චීනයෙන්, ඉන්දියාවෙන් ගෙන්වා ගත් අමුද්රව්ය සීමිත ප්රමාණයක් අතිවිශාල මිලකට අලෙවි කෙරෙනවා. සුළු ව්යවසායකයින්ට මේ තත්වය දරා ගන්න බැහැ. ප්රමිතියෙන් අඩු නිෂ්පාදනවලට ඔවුන් දැන් පෙළඹී සිටිනවා. නමුත් ඉතාමත් තරගකාරී ජාත්යන්තර වෙළඳපොළට මේවා ගෙනයන්න බැහැ. අනික් පැත්තෙන් විජලනය කරන ලද එළවළු සහ පලතුරු අපනයනය සම්පූර්ණයෙන්ම ඇනහිටලා. භූමිතෙල් ප්රශ්නය පවා කුඩා පරිමාණ ව්යවසායකයන්ට අතිශය බරපතළ බලපෑම් සිදුකර තිබෙනවා.
සුළු නිෂ්පාදකයින්ට අවශ්ය ඇසුරුම් පහසුකම් දැන් තිබෙන්නේ ඉතා විශාල මිල ගණන්වලටයි. ජාත්යන්තර වෙළඳපොළේ විකිණිය නොහැකි තරම් ඉහළ මිලක් ඇසුරුම් වෙනුවෙන් වැය කරන්න සිදුවෙනවා. ඉන්දියාව, වියට්නාමය, තායිලන්තය, චීනය වගේ රටවල් එක්ක ඉතා විශාල තරගයක් මැද හොඳ ගුණත්වයෙන් යුතු නිෂ්පාදන ලෝක වෙළඳපොළට අපි ඉදිරිපත් කරනවා. අපේ ගැනුම්කරුවෙකුට භාණ්ඩ අලෙවි කිරීමේදී මිල ගණන් දවසින් දවස වෙනස් වීම විශාල වශයෙන් බලපානවා. අමුද්රව්ය හිඟය සහ මිල ගණන් දවස ගානේ වෙනස් වීම අපනයන වෙළඳපොළේදී බරපතළ ප්රශ්නයක්. බිත්තර යොදාගෙන කරන ආහාර නිෂ්පාදන උදාහරණයක්. ජාත්යන්තර වෙළඳපොළේ නිශ්චිත මිලක් අඩුම වශයෙන් මාස තුනක්වත් තිබිය යුතුයි. එවැනි තත්වයක් පවත්වාගෙන යන්න බැරි තත්වයක් අද තිබෙන්නේ. ඒ වගේම බහාලුම් හිඟය, නැව් පැමිණීම අඩුවීම, ගුවන් ප්රවාහනයේදී ඉතා ඉහළ අයකිරීමක් සහ ගුවන් ගමන් සීමිතවීමත් අතිශය බරපතළයි. ආහාර වර්ග අපනයනයේදී නරක් වෙනවා. මේ නිසා දැඩි මානසික පීඩනයක් යටතේ දැන් පවතින තත්වය පවා අපි පවත්වාගෙන යන්නේ. සියලුම අපනයනකරුවන්ට මේ තත්වයන් බලපා තිබෙනවා. ලංකාවට ඩොලර් අවශ්ය නිසා, අපේ අපනයන ජාත්යන්තරයට ගෙන යා යුතු නිසා, සියලු බාධක මැද්දේත් අපි කටයුතු කරනවා. නමුත් ආණ්ඩුවලට ප්රතිපත්තියක් නැතිකම ලොකුම ප්රශ්නයක් වෙලා. මේ තත්වයන් දිගුකාලීනව විසඳා ගත හැකි හරි තැනක හිටගන්න කියලා මම හැමෝටම කියනවා.
ලංකාවේ ව්යවසායකයන් කෘෂිකාර්මික, කාර්මික සහ සේවා වශයෙන් ප්රධාන ක්ෂේත්ර තුනක් යටතේ හඳුනා ගන්නවා. විශේෂයෙන්ම කෘෂිකාර්මික සහ කාර්මික ක්ෂේත්රයේ යෙදවුම්, අන්තර් භාණ්ඩ සහ අමතර කොටස් සහ මෙවලම් 100%ක්ම ආනයනය මත රඳා පවතිනවා. උදාහරණයක් හැටියට මෝටර් රථ ක්ෂේත්රයේ අලුත් වැඩියා සහ නඩත්තු සේවා වෙනුවෙන් කිසිදු ද්රව්යයක් අපේ රටේ නිෂ්පාදනය කරන්නේ නැහැ. ඉදිකිරීමේ ක්ෂේත්රයේ ඇලුමිනියම්, අනෙකුත් උපාංග, යකඩ, ඇතුළු සියල්ල ආනයනය කරනවා. මේ වටපිටාව තුළ අත්යවශ්ය නොවන භාණ්ඩ හැටියට නම් කර, ආනයන සීමාවන් පනවා තිබෙනවා. කාර්මික ක්ෂේත්රයේ අර්ධ නිමි, නිමි සහ සේවා එකලස් කිරීම්, අලුත්වැඩියා කිරීම් සහ නඩත්තු කරන ව්යවසායන් විශාල ප්රමාණයක් තිබෙනවා. ඒ ආයතනවල සේවකයින්ට වැටුප් ගෙවීම විශාල ප්රශ්නයක් වී තිබෙනවා.
ඔවුන්ට අපි යෝජනා කරන්නේ තනි තනිව තමන්ගේ ජයග්රහණය සහ දියුණුව වෙනුවෙන් කටයුතු කරනවා වෙනුවට අපි ශක්තිමත් එකමුතුවක් ව්යවසායකයන් හැටියට හදාගන්න ඕනෑ. ඒක අත්යවශ්යයි. මේ ව්යාපාර බලගැන්වීම ජාතික වැඩපිළිවෙළක් යටතට අරගෙන නැහැ. සුළු පරිමාණ ව්යාපාරවල සේවකයන් එක – දහය දක්වාත් සුළු පරිමාණ සේවකයන් 50ට අඩු සහ මධ්ය පරිමාණ 200ට අඩු වශයෙන් කතා කරනවා. ඔවුන් ගැන සැලකීමේදී රටේ මුළු සේවා නියුක්තියෙන් 53%ක් පමණ යෙදී සිටීම අමුද්රව්ය හිඟය නිසා රැකියා අහිමි වීමක් සිදුවෙනවා. අනික් පැත්තෙන් මේ අමුද්රව්යවල මිල ගණන් කොළඹ පාරිභෝගික මිල දර්ශකයින් කතා කරන 60% – 65% මට්ටමේ නොවෙයි පවතින්නේ. අධි උද්ධමනකාරී තත්වයක ඒ අමුද්රව්ය පවතින්නේ. මේ නිසාම මේ අමුද්රව්යවලට ඒකාධිකාරී තත්වයක් නිර්මාණය වී ගුණත්වය සහ මිල සම්බන්ධයෙන් විශාල ගැටලු ඇතිවී තිබෙනවා. කෘත්රිමව නිර්මාණය වුණු මිලක් තිබෙනවා. උදාහරණයක් හැටියට නානකාමර උපාංග, ගෙබිම අලංකරණ, ඇලුමිනියම් සම්බන්ධයෙන් ඒකාධිකාරයක් පවතින්නේ. සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයන්ට මේක ඉතාමත්ම අනර්ථකාරී තත්වයක්. ඔවුන් සමාජයට, ආර්ථිකයට හෝ රජයට බරක් වූ අය නොවෙයි. ස්වෝත්සාහයෙන් කටයුතු කරන කණ්ඩායමක්. මේ නිසා මේ සියලු දෙනා අපිටම අනන්ය වූ ආකාරයකට එකතු කරන්න ඕනෑ. මේ අභියෝග ජයග්රහණ කරන්න ශක්තිමත් එකමුතුවක් අවශ්යයි. එහෙම නොවුණොත් ආයෝජනය කළ ප්රාග්ධනයක් අහිමි වී සියල්ල බිඳ වැටෙනවා.
අද අපි මුහුණ දී තිබෙන ප්රධාන ගැටලුව, පැවති ආණ්ඩු අපේ නිෂ්පාදන වර්ධනය කර ගන්න සැලසුම් ඉදිරිපත් නොකිරීමයි. මේ නිසා සුළු හා මධ්ය පරිමාණ කර්මාන්ත කඩා වැටෙමින් තිබෙනවා. අපනයන ආදේශන කර්මාන්ත වර්ධනය කර ගත්තෙත් නැහැ. අපනයන කර්මාන්තවලට අත දුන්නෙත් නැහැ. සාමූහික දායකත්වයක් ලබාදෙන අපනයන නිෂ්පාදන ජාතික සැලැස්මක් අපි සකස් කර තිබුණේ නැහැ. එහෙම නොතිබුණු තත්වයක සුළු හා මධ්ය පරිමාණ කර්මාන්තකරුවන් තමන්ගේ ධෛර්යයෙන් සහ කැපවීමෙන් මේ රට මෙතැනට ගෙනත් තිබෙනවා. මෑතක සිට එතනින් අගාධයට වැටෙන්න ආණ්ඩුවල අත්තනෝමතික තීරණ හේතු වී තිබෙනවා. රටක එන්ජිම ව්යවසාකයන්. ඔවුන් නැති වුණොත් රටේ නිෂ්පාදන ඇති වෙන්නේ නැහැ. රැකියා අවස්ථා ඇති වෙන්නේ නැහැ. ව්යවසායකත්වය ජාත්යන්තර තලයට ගෙනයාම රජයක වගකීමක්. නමුත් විශේෂ මහා පරිමාණ ව්යවසායකයන්ට නැති ප්රශ්න ගණනාවක් සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යාපාරවලට තිබෙනවා. උද්ධමනය නිසා මිනිසුන්ගේ ක්රය ශක්තිය අඩු වෙලා වෙළඳපොළ සංකෝචනය වෙමින් ඉල්ලුම අඩු වී තිබෙනවා. මේ තුළ තම ව්යාපාර වසා දැමීමට සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයන්ට සිදුවී තිබෙනවා. මෙය දේශපාලනික සහ ආර්ථික පැත්තෙන් සලකා බැලිය යුතු බරපතළ ප්රශ්නයක්.
සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයන් මේ දක්වා අත්පත් කරගෙන තිබුණු වෙළඳපොළ මහා පරිමාණ ප්රාග්ධනයට යටවීමේ ප්රවණතාවක් ඇති වී තිබෙනවා. වෙළඳපොළ තරගකාරිත්වය නැතිවීමෙන් ගුණාත්මකභාවය, පාරිභෝගික ආරක්ෂණය නැතිවී යනවා. මෑතකදී පැනවූ ආනයන තහංචි නිසා පාරිභෝගික භාණ්ඩ වගේම කර්මාන්තවල යෙදවුම් සහ අමුද්රව්යවලටත් බරපතළ හිඟයක් ඇති වී තිබෙනවා. මේ නිසා ආර්ථිකයේ සිදුවන ව්යුහාත්මක වෙනස රටේ හෝ පාරිභෝගිකයාගේ යහපතට හේතු වෙන්නේ නැහැ. පසුගිය කාලයේ තිබුණු නවෝත්පාදන රැල්ල දැන් කඩා වැටෙමින් යනවා. ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් පැවති ආණ්ඩුවලට හෝ පවතින ආණ්ඩුවට අවබෝධයක්වත් නැහැ. ඉදිරිපත් කළ අයවැයෙන්වත් ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් අවධානයක් යොමු නොකර එදා වේල සොයා ගැනීමට විවිධ පැලැස්තර අලවමින් තිබෙනවා. පාරිභෝගික අවශ්යතා ඉෂ්ට කිරීමට අනිවාර්යයෙන්ම විශාල වශයෙන් ආනයන සිදුකරන්න වෙනවා. අපේ රටේ සහල් නිෂ්පාදනය බිඳවැටීමෙන් ඇති වී තිබෙන්නේ ඒ තත්වයයි. බිත්තර නිෂ්පාදනය, බෝග වගාව, අත්කම් කර්මාන්ත සහ යෙදවුම් කර්මාන්ත බිඳවැටී අපනයන ඉහළ දමන්නේ කොහොමද කියලා ප්රශ්න කරන්න වෙනවා. පවතින මේ තත්වයන් යටතේ සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසායකයන් වෙනුවෙන් ජාතික සැලැස්මක් අවශ්යයි. ඒ නිසා අපේ ජවය, සාමූහිකව ක්රියාත්මක වීම, තුළින් බැංකු පද්ධති, අධ්යාපන ආයතන සහ රජයේ අනෙකුත් ආයතනවලින් ඉටුකර ගත යුතු කාර්යයන් වෙනුවෙන් එකමුතු වෙන්න ඕනෑ. අපේ දේ ගමු කියලා එක යුගයක හැදූ සහයෝගීතාවය දැන් යළිත් අවශ්ය වී තිබෙනවා. ව්යවසායකයන්ට අපි ආරාධනා කරන්නේ මේ ප්රශ්නයට සාමූහිකව මුහුණ දෙමු කියලයි. පාරිභෝගිකයන්ට ආරාධනා කරන්නේ දේශීය ව්යවසාකයින්ගේ ප්රශ්නවලට විසඳුම් නොදෙන රජයට ඇඟිල්ල දිගුකරන්න කියලයි.
ප්රශ්නය:- සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසාකයින් කඩා වැටීම රටේ ආර්ථිකයට බලපාන්නේ කොහොමද?
පිළිතුර:- මේ බලපෑම සරලව ගන්න බැහැ. අයි.එම්.එෆ්. එකෙන් බිලියන තුනක් ආවාම ප්රශ්නය විසඳෙනවා කියලා සමහර අය කතා කරනවා. ඊට වැඩිය ගැඹුරු අර්බුදයක අපි ඉන්නේ. මේ එන්ජිම දුවන්නේම සුළු මධ්ය පරිමාණ ව්යවසාකයන්ගෙන්. මහා පරිමාණ ව්යවසායකයන්ට මූල්ය ආයතනවලින් තිබෙන සහයෝගයෙන් සහ යම් කාලයක් ඔවුන්ට රඳා පවතින්න පුළුවන්. පාස්කු ප්රහාරය, කෝවිඩ් සහ දැන් පවතින ආර්ථික කඩා වැටීමත් එක්ක සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යසායකයන්ට තවදුරටත් දරාගෙන ඉන්න අමාරුයි. රජය වහාම නිසි පිළියම් නොයෙදුවහොත් පවතින ආර්ථික අර්බුදයට වඩා භයානක තත්වයක් ඇතිවේවි කියලා අපි අනතුරු අඟවනවා.
ප්රශ්නය:- අයි.එම්.එෆ්. එක ඩොලර් මිලියන 2.9ක විස්තීරණ ණය පහසුකම් ලබාදෙන්නත් එකඟ වී තිබෙනවා. මේකෙන් රටේ ආර්ථිකය ඔසවා ගත හැකි යැයි සිතනවාද?
පිළිතුර:- විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම ලබාදෙන්නේ ගෙවුම් ශේෂ දුෂ්කරතා හෝ ණය ගෙවා ගැනීමේ දුෂ්කරතා මඟහරවා ගන්න. ණය ප්රතිව්යගත කිරීමේදී යම් එකඟතාවලට පැමිණීම මූලික කොන්දේසියක් වී තිබෙනවා. කෙසේ හෝ අපේ රට මුහුණ දී තිබෙන ආර්ථික අර්බුදයේ ස්වභාවය අනුව එයින් ගොඩයන්න මේ තුළින් බැහැ. නමුත් කෙටිකාලීනව ණය අර්බුදයේ පීඩනය යම් ප්රමාණයකින් අවම කර ගන්න පුළුවන්. අවුරුද්දකින් ගෙවන්න තිබෙන ණය අවුරුදු කිහිපයකින් ගෙවන්න ප්රතිව්යුහගතකර ගැනීමෙන් අත්යවශ්ය ආනයන ද්රව්ය ලබාගැනීම වෙනුවෙන් යොදවා ගත හැකියි. නමුත් මේ සියල්ලක්ම රඳා පවතින්නේ ණය ආපසු ගෙවීමේ තිරසාර සැලැස්මක් සකස් කර එයට අනුව ක්රියාකිරීමෙන් පමණයි. මේ ණය අරගෙන ආපසු ගෙවන්න ඕනෑ. මේ ණය යොදාගෙන තිබෙන ණය ආපසු ගෙවීම හෝ වෙනත් අනවශ්ය දේවල්වලට යොදවා ගත හොත් ඩොලර් ඉපැයීමේ කාර්යයට යොදවන්න ආයේජන ගලා එන්නෙත් නැහැ. ඩොලර් බිලියන තුනක් අනුමත කළත් අපිට එය එකවර ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා මේ ණය ලබාදෙන අසාර්ථික දේවලට යෙදවුවහොත් ඉන් ආර්ථිකය කඩා වැටීමෙන් වන්දි ගෙවන්න සිදුවෙන්නේ මේ රටේ දුක්ිඳින සාමාන්ය ජනතාවටයි. ඒ වගේම සුළු හා මධ්ය පරිමාණ ව්යවසාකයන්ට. එහෙම වුණොත් ආණ්ඩුව තවත් බදු පිට බදු ගහමින් පවත්වාගෙන යන්න උත්සාහ කරයි. අපේ රටේ දැන් පවතින්නේ සුවිශේෂී තත්වයක්. සාමාන්යයෙන් ලෝකයේ ආර්ථිකයක් සංකෝචනය වන විට උද්ධමනය අඩු වෙන්න ඕනෑ. නමුත් අපේ ආර්ථිකය සංකෝචනය වී උද්ධමනය වැඩිවෙනවා. මේ නිසා මිනිසුන්ට ජීවත් වීම අතිශය ගැටලුවක් වී කුමන දිසාවකට කැරකේවිදැයි අපිට කියන්න බැහැ. අන්ත ගැටුම්කාරී සමාජයක් නිර්මාණය වුවහොත් ප්රචණ්ඩත්වය පමණක් ඉදිරියට යන්න පුළුවන්. ඒ නිසාම අපි මහජනතාවට අවධාරණය කරනවා දැනුවත්භාවයෙන් ක්රියාකරන්න කියලා.
ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් නොමැතිව අයවැය යෝජනා ක්රියාත්මක කළ නොහැකි බව ජාතික ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීනි ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය පවසයි. ඇය මෙසේ පැවසුවේ ආණ්ඩුවේ අතුරු අයවැය සම්බන්ධයෙන් මාධ්යවෙත අදහස් දක්වමිනි. එහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය, “මාස හයකට පෙර ගත් තීරණ ආණ්ඩුව දැන් වෙනස් කරනවා. යෝජනා ක්රියාවට නැංවීමට ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් තිබිය යුතුයි. මේක අටවා […]
ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් නොමැතිව අයවැය යෝජනා ක්රියාත්මක කළ නොහැකි බව ජාතික ජන බලවේගයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීනි ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය පවසයි.
ඇය මෙසේ පැවසුවේ ආණ්ඩුවේ අතුරු අයවැය සම්බන්ධයෙන් මාධ්යවෙත අදහස් දක්වමිනි.
එහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රී ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය,
“මාස හයකට පෙර ගත් තීරණ ආණ්ඩුව දැන් වෙනස් කරනවා. යෝජනා ක්රියාවට නැංවීමට ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් තිබිය යුතුයි. මේක අටවා ගත්තු ආණ්ඩුවක්. ආණ්ඩුවේ අයවැය කතාවට ඉදිරිපත්වී ඇත්තේ සීතල ප්රතිචාර.
ආර්ථික අර්බුදයට ප්රධාන වශයෙන් බලපාන්නේ ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් නොමැතිවීමයි. පසුගිය ආණ්ඩුව සුපුරුදු පරිදි ඉදිරිපත් කළ දේවල් තමයි මේ පාරත් ඉදිරිපත් කරලා තියෙන්නේ.
අධ්යාපනය පැත්තෙන් වැඩි අවධානයක් යොමුකරලා තිබෙනවා. විදේශික සිසුන්ට මෙරටට පැමිණ අධ්යාපනය කිරීමට අවස්ථාව උදා කර තිබෙනවා. ඒකට අපි විරුද්ධ වෙන්නේ නැහැ. විදේශීය සිසුන්ට පහසුකම් සැපයීමට පෙර මෙරට සිසුන්ට අවශ්ය පහසුකම් සපයා දිය යුතුයි.”
-ලංකා ටෘත්
